Ως φανατικός λάτρης της μουσικής, χαίρομαι πολύ όταν”ανακαλύπτω νέα συγκροτήματα που εκπέμπουν συναίσθημα και για λίγο, έστω, με βοηθούν να ξεχάσω ένα μεγάλο μέρος της μιζέριας. Από τη Βοστόνη μας έρχονται οι Mellow Bravo (κριτική της νέας τους δουλειάς εδώ), για τους οποίους είχα ακούσει πολλά καλά λόγια από φίλους στην πόλη εκείνη. Εντυπωσιασμένος από το άλμπουμ τους, ζήτησα να επικοινωνήσω με τον μπασίστα της μπάντας, Seager Tennis.
Γεια σου, Seager!
Γεια σου, Δημήτρη! Σε ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον σου!
Αρχικά, θα ήθελα να παρουσιάσεις την μπάντα στους αναγνώστες μας.
Ο βασικός μας τραγουδιστής είναι ο Keith Pierce και παίζει και ακουστική κιθάρα, στα πλήκτρα και επίσης στο τραγούδι, είναι η Jess Collins, στις κιθάρες έχουμε τους Andrew Doherty και Jeffery Fultz, στα τύμπανα ο Dave Jarvis και εγώ είμαι ο Seager Tennis και παίζω το μπάσο. Όλοι μαζί είμαστε οι Mellow Bravo!
Πώς βγήκε το όνομα σας; Σημαίνει κάτι;
Δεν είμαι σίγουρος αν σημαίνει κάτι συγκεκριμένο. O Keith το σκέφτηκε και έψαχνε κάτι να ακούγεται όμορφο και να μη θυμίζει άλλη μπάντα. Αρχίσαμε να το χρησιμοποιούμε ο κόσμος το αγκάλιασε και τελικά, έμεινε.
Από που αντλείτε έμπνευση για να γράψετε τη μουσική σας; Και πώς είναι η συνύπαρξη σας μέσα στο στούντιο;
Την βασική δουλειά κάνουν ο Keith και ο Andrew, που γράφουν τα τραγούδια, είτε παρέα, είτε χωριστά, και η έμπνευση πηγάζει από την ψυχή τους. Τους βγαίνει κάποιο riff από μέσα τους και εμείς οι υπόλοιποι απλώς κτίζουμε γύρω τους. Καθόμαστε όλοι μαζί στο στούντιο και κάνουμε πλάκα, χαλαρώνουμε, πριν ξεκινήσουμε να δουλεύουμε κάποιο κομμάτι και δουλεύουμε αρκετά, έτσι ώστε να βγάλουμε τον επιθυμητό ήχο. Περνάμε πολύ ωραία μέσα στο στούντιο και αυτό οφείλεται κυρίως στο ότι είμαστε φίλοι και έξω από το συγκρότημα. Έχουμε δεθεί πολύ σαν παρέα και αυτό φαίνεται και στη μουσική μας.
Πόσο καιρό παίζετε μουσική μαζί; Φαίνεται σαν να είστε μπάντα πολύ καιρό. Και πραγματικά εντυπωσιάστηκα από αυτό που άκουσα στο άλμπουμ!
Λίγο περισσότερο από τρία χρόνια. Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Ξοδέψαμε σχεδόν ένα χρόνο για να δουλέψουμε ένα ένα τα κομμάτια, να βγάλουμε ακριβώς τον ήχο που θέλαμε και να φέρουμε και άλλους μουσικούς να βοηθήσουν στο αποτέλεσμα. Είχαμε το φίλο μας, Dan DeForte, που παίζει όμορφα τη φυσαρμόνικα του στο “Sad Sam”, τους Pepe Anzalone και Dana Fisher με τα τσέλο τους στο “Senorita” και τον Benny Grotto με τα κρουστά του στο Love Hammer. Και δουλέψαμε πάρα πολύ με την ενορχήστρωση των κομματιών, ώσπου να είμαστε ικανοποιημένοι και να μπούμε να ηχογραφήσουμε. Δώσαμε όλη μας την ψυχή για να βγάλουμε κάτι που θα αποτυπώνει όλες μας τις επιρροές και για αυτό ακούγεται τόσο διαφορετικό από κομμάτι σε κομμάτι. Μας αρέσει πολύ να περνάμε από διάφορα είδη και να τα δένουμε όλα μαζί.
Ποιές μπάντες, θα έλεγες, ότι έχουνε επηρεάσει πιο πολύ τη μουσική σας;
Δεν μπορώ να σου δώσω μια συγκεκριμένη απάντηση, διότι ο καθένας από εμάς έχει διαφορετικό υπόβαθρο και συνδυάζουμε ροκ μουσική των δεκαετιών του ‘50 και του ‘60 μέχρι και πιο σύγχρονες μπάντες, όπως π.χ. Queens of the stone age. Όλα είναι ωραία (γέλια)!
Όταν άκουγα το άλμπουμ αναγνώρισα πολλούς διαφορετικούς ήχους, όπως country rock, στιγμές που μου θύμισαν, όπως είπες και εσύ, QOTSA, άλλοτε πήρα feeling Nashville Pussy. Κάθε κομμάτι μου έδινε κάτι διαφορετικό. Και πολλά διαφορετικά είδη πολύ όμορφα μιξαρισμένα.
Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε! Έχεις δίκιο, αλλά δεν είναι αυτοσκοπός να γίνεται αυτό. Απλά. κάπου θεωρούμε ότι θα ακούγεται πιο ωραία λίγο blues ή country, εκεί θέλουμε να είναι πιο slow, αλλού πιο γρήγορο. Βγάλαμε υλικό, διαλέξαμε ότι νομίζαμε καλύτερο και το αποτέλεσμα ήταν όπως το περιγράφεις γιατί ανέκαθεν παίζαμε μία μίξη γρήγορου hard rock και μπαλάντας και με αυτόν τον ήχο κάναμε το όνομα μας εδώ στην πόλη. Και όλο και περισσότεροι μας λένε ότι τους αρέσει πολύ αυτή η πολυσυλλεκτικότητα μουσικών ειδών που υπάρχει στο δίσκο, αλλά ειλικρινά δεν το είχαμε σκεφτεί ποτέ τόσο πολύ. Απλά ακολουθήσαμε τις καρδιές μας και βγήκε αυτό!
Να συνεχίσετε, λοιπόν, να τις ακολουθείτε. Πιστεύεις ότι θα υπάρξει κάποιο ευρωπαϊκό tour;
Ξέρω ότι ο Craig Riggs από την ομάδα της Mad Oak Records (σ.σ. και επίσης τραγουδιστής των εκπληκτικών Roadsaw) θέλει να βγούμε στην Ευρώπη τους επόμενους έξι μήνες και ευχόμαστε να γίνει και να καταφέρουμε να έρθουμε και στην Ελλάδα, να γνωρίσουμε εσένα και άλλους υπέροχους ανθρώπους και να δούμε τι παίζει εκεί.
Μπορώ να σου πω ότι, προσωπικά, έχω φέρει τον Craig σε επαφή με ανθρώπους, έτσι ώστε να καταφέρει να έρθει εδώ με τους Roadsaw και μακάρι να γίνει και έρθετε μαζί.
Αυτό ακριβώς σκεφτόμαστε να κάνουμε. Να βγούμε στην Ευρώπη παρέα και να καταφέρουμε να έρθουμε ως εκεί.
Δεν ξέρω αν παρακολουθείς το Sons of Anarchy, αλλά όταν άκουσα το τραγούδι “Ridin'” σκέφτηκα ότι θα πήγε πολύ όμορφα σε κάποια σκηνή όταν η συμμορία φεύγει με τις μηχανές και θα ήθελα πολύ να το άκουγα στη σειρά. Τι λες για αυτό;
Μου αρέσει πολύ η σειρά, αλλά να πω την αλήθεια έχω μείνει λίγο πίσω. Το τραγούδι το έγραψε ο Keith πριν αρκετά χρόνια, πριν βγει η σειρά, και ως μοτοσικλετιστής και ο ίδιος πιστεύω ότι θα ήταν πολύ περήφανος να ακούσει το τραγούδι στη σειρά. Αν ξέρεις σε ποιον να μιλήσεις, σου επιτρέπω να τους προτρέψεις να το εντάξουν σε κάποιο επεισόδιο (γέλια)!
Αν σου ζητούσα να διαλέξεις 5 καλλιτέχνες ή συγκροτήματα για ένα φεστιβάλ, όπου εσείς θα είσαστε στην κορυφή, ποιους θα διάλεγες; Ζωντανούς ή και νεκρούς. Δεν υπάρχουν περιορισμοί.
Δε θα ήθελα να διαλέξω κάποιον πολύ καλό, που θα μας κάνει να φανούμε πιο κακοί (πολλά γέλια). Θα ήταν μια πολύ καλή ερώτηση για ολόκληρη την μπάντα! Θα γούσταρα πολύ να είχα τον Stevie Wonder, Elvis Presley, Led Zeppelin, The Supremes (γέλια και πάλι) και τους Guns ‘n’ Roses. Πως σου φαίνεται αυτό;
Είναι ένα πολύ περίεργο φεστιβάλ, αλλά μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι. Αγοράζω από τώρα εισιτήριο.
Δεν ξέρω ακριβώς τη γνώμη σου, αλλά πιστεύω ότι αν τα μπερδεύεις έτσι, βγαίνει κάτι πολύ ενδιαφέρον, που πολύς κόσμος θα ήθελε να παρακολουθήσει. Αν και κάποιοι από αυτούς δεν ζουν, θα μπορούσαμε να τους αναπαράγουμε με ολογράμματα.
Θα ήθελα πολύ να μας βοηθήσεις να γνωρίσουμε καλύτερα τη σκηνή της Βοστόνης. Μπορείς να προτείνεις κάποια γκρουπ από την πόλη σας που θα έπρεπε να ακούσουμε;
Η Βοστόνη δεν είναι από τις μεγαλύτερες πόλεις, αλλά έχουμε χιλιάδες συγκροτήματα. Καλή μπάντα είναι οι Planetoid, είναι και αρκετά θεατρικοί, αποτελούμενοι από “εξωγήινους”. Άλλες μπάντες είναι οι Cocked N’ Loaded, The Organ Beats, Castmouse, Zip-Tie Handcuffs, Motherboar, μπόρω να συνεχίσω για ώρα. Υπάρχουν πολλές μπάντες σε όλα τα φάσματα της μουσικής.
Τι μουσική σου αρέσει να ακούς όταν θέλεις να χαλαρώσεις;
Μου αρέσει να ακούω country της δεκαετίας του ‘50, π.χ. Waylon Jennings, χαλαρή ηλεκτρονική μουσική, όπως οι Washed Out, παλιά pop μουσική εποχής Phil Spector. Μου αρέσουν καλά γραμμένα τραγούδια που μου κάθονται καλά στο αυτί, ανεξάρτητα σε ποιο είδος ανήκουν.
Αν σου ζητούσα, τώρα, να πιάσεις μια κιθάρα και να παίξεις ένα τραγούδι, ποιο θα ήταν αυτό;
Μάλλον, θα σου έπαιζα κάποιο κομμάτι των Bee Gees (γέλια).
Μαγνητοσκοπήσατε ένα βίντεο για το τραγούδι σας “Where the bodies lay”, το οποίο αν δεν κάνω λάθος σκηνοθέτησε ο Tim Catz (Roadsaw). Πώς ήταν τα πράγματα στο γύρισμα;
Περάσαμε ωραία. Όλο το γύρισμα έγινε μέσα σε δύο μέρες, με τον Tim και τον Keith να κάνουν την περισσότερη δουλειά, μιας που το video περιστρέφεται περισσότερο γύρω από τον Keith, με εμάς τους υπόλοιπους να φαινόμαστε σε κάποια σημεία. Τη μία μέρα έγινε το γύρισμα στο σπίτι του Keith και την επόμενη γυρίσαμε τις υπόλοιπες σκηνές. Ο Tim, που έχει και προηγούμενη εμπειρία σε κινηματογραφικά θέματα, είχε την ιδέα για το video και διάλεξε και το τραγούδι. Εμείς, επειδή του έχουμε εμπιστοσύνη, απλά κάναμε ότι μας είπε.
Σε κάποια σημεία ο Keith μου θύμισε τον Jack Black, φυσιογνωμικά.
(Γελώντας)Του το λένε συνεχώς! Όταν μου το λένε αυτό απαντάω ως εξής : “Ο Keith ήταν ο Keith, πριν όλοι μας μάθουν ποιος είναι ο Jack Black”! (Πολλά γέλια και πάλι). Μου δίνεις τη άδεια να προσθέσω τους Tenacious D στο φεστιβάλ;
Και βέβαια. Εξάλλου δικό σου είναι! Να αλλάξουμε λίγο θέμα τώρα. Πιστεύεις ότι η οικονομική κρίση που περνάμε τώρα, όλοι μας, επηρεάζει τον τρόπο που οι άνθρωποι κάνουν μουσική;
Φυσικά! Αν βρίσκεσαι σε έναν τόπο που κάτι τέτοιο συμβαίνει, σε επηρεάζει, αλλάζει κάποια πράγματα μέσα σου. Όταν βρίσκεσαι σε μια κατάσταση σύγκρουσης, είτε αυτό είναι πόλεμος, είτε οικονομική κρίση, δημιουργείται ένα εχθρικό συναίσθημα μέσα και αν κάνεις μουσική και εκείνη θα επηρεαστεί σημαντικά από τα γεγονότα αυτά. Μέσα από τέτοιες συνθήκες δημιουργήθηκε και το punk rock, όπου οι νέοι τότε έψαχναν ένα τρόπο να εκφραστούν και να ακουστούν και να δείξουν την δυσαρέσκεια τους προς το κατεστημένο. Αλλά, επίσης, όταν άσχημα πράγματα συμβαίνουν, κάποιοι γράφουν μουσική προσπαθώντας με θετικό συναίσθημα να αλλάξουν τη διάθεση του κόσμου. Κάποιοι μπορούν και γράφουν τραγούδια για την ειρήνη, κατά τη διάρκεια πολέμων και τραγούδια αγάπης, τη στιγμή που υπάρχει πολύ μίσος.
Και τώρα με τη βοήθεια της τεχνολογίας, ο καθένας μπορεί να γράψει τη μουσική του και να τη μοιραστεί με τον κόσμο και έτσι το μήνυμα του εξαπλώνεται. Όμως, δεν έχουμε την οικονομική ευχέρεια να βοηθήσουμε τους μουσικούς να ζουν από τη μουσική τους!
Δεν νομίζω ότι έχει καμιά διαφορά με πριν. Πάντοτε ήταν δύσκολο να ζήσεις από τη μουσική σου και λίγοι καταφέρνουν να γίνουν πλούσιοι από αυτό και ένας λόγος είναι ότι άλλοι άνθρωποι εκμεταλλεύονται αυτό που εσύ δημιούργησες και πλουτίζουν τελικά εκείνοι, αντί να πλουτίσεις εσύ. Και δεν νομίζω ότι η πειρατεία μέσω του διαδικτύου φταίει για το γεγονός ότι κάποιος δεν βγάζει λεφτά από τη μουσική του. Πάντα βγαίνει κάτι που φαίνεται να καταστρέφει τη μουσική, αλλά μετά κάτι καινούργιο γίνεται και η φάση αλλάζει πάλι. Νομίζω ότι είμαστε σε ένα σημείο, που κάτι καινούργιο θα δημιουργηθεί και ίσως δώσει νέα ώθηση στη μουσική.
Πέρασε αρκετά ευχάριστα η ώρα συνομιλώντας με σένα και δεν έχω παραπάνω ερωτήσεις να σου απευθύνω, οπότε σου δίνω την ευκαιρία να κάνεις έναν επίλογο-χαιρετισμό.
Είναι μια πολύ όμορφη εμπειρία να φτάνει η μουσική σου σε πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους στον κόσμο και να έχεις την ευκαιρία να γνωρίζεις ανθρώπους, σαν και εσένα, που εκτιμούν τη δουλειά μας. Αυτή η επαφή με εσάς τους μουσικόφιλους είναι που μας δίνει το κίνητρο για να δουλέψουμε σκληρότερα και να σας προσφέρουμε καλή μουσική, να ταξιδεύουμε στις χώρες σας να σας βλέπουμε από κοντά και να σας δίνουμε και ζωντανά την ψυχή μας.
Seager, σε ευχαριστώ πολύ για την ώρα που διέθεσες για τη συνέντευξη.
Εγώ, σε ευχαριστώ ξανά, που ενδιαφέρθηκες για εμάς και για τα καλά σου λόγια.
426 
