Μοιάζει με το παραμύθι ενός φιλόδοξου παιδιού που κυνηγά σαν τρελό το όνειρό του, η ιστορία των Sifting από το ξεκίνημα του 2010. Ο ιθύνων νους και πρωταγωνιστής της ιστορίας μας, ο Eduardo “Edu” Gil, κιθαρίστας, τραγουδιστής και καπετάνιος τους, ιδρύει το σχήμα στο Caracas της Βενεζουέλας. Όσο δραστηριοποιούνται ακόμα στη χώρα τους, ντεμπουτάρουν δισκογραφικά με το “All The Hated” στη δύση του 2013.
Ο πολύ ευνοϊκός αντίκτυπος κάνει τον αρχηγό να πάρει την απόφαση να εγκαταλείψει την πατρίδα του, βάζοντας σαν προτεραιότητα το γκρουπ και την αναγκαιότητα να βρίσκονται μέσα στην καρδιά των μεγάλων ευκαιριών. Από την αρχή του 2014 το Los Angeles γίνεται το νέο σπίτι των Sifting. Δεν αργούν να αυτοσυστηθούν με τα προσόντα τους στους κατάλληλους ανθρώπους, και ο παραγωγός Ryan Williams αναλαμβάνει το δεύτερο άλμπουμ τους, που κυκλοφόρησε την αυγή του 2017 , με τον τίτλο “Not From Here”.
Έχουν ήδη υπογράψει στην Eclipse Records, και το νέο άλμπουμ δυναμώνει περισσότερο την υπόληψή τους. Φέτος το Σεπτέμβρη επιστρέφουν, αυτή τη φορά με τον Steve Evetts (The Dillinger Escape Plan) στην κονσόλα, και ένα χορταστικό άλμπουμ που ακουμπά τα 70 λεπτά. Τον Edu πλαισιώνουν πια ο κιθαρίστας Xavi Leon, ο μπασίστας Wins Jarquin και ο ντράμερ Joey Aguirre.
Οι Sifting έχουν ένα πηγάδι παλιών επιρροών που τελικά συναρμολογεί την απαιτητική τους ταυτότητα. Ας ξεκινήσουμε από την πραγματικότητα πως είναι metal, με έναν ήχο ισορροπημένα συμπαγή και ικανό να συγκινήσει τα αυτιά διαφορετικών ακροατών του χώρου. Αυτό που τους χαρακτηρίζει είναι η ικανότητα να δένουν τις διαφορετικές τους καταβολές και να προσφέρουν τελικά τραγούδια που θα αρπάξουν εύκολα τον ακροατή, αλλά θα απαιτήσουν και την προσοχή του.
Ενδεικτικό της πολυσυλλεκτικότητας της μπάντας είναι πως τα φωνητικά του Edu διασχίζουν μια μεγάλη γκάμα έκφρασης, ενώ γενικά παραμένει σε μεσαίες τονικές περιοχές. Όπως και τα τραγούδια, θα τον ακούσεις να μεταφέρει όμορφες μελωδικές παρεμβάσεις, στο πνεύμα του Geddy Lee και του James La Brie, ενώ σε άλλες στιγμές θα ακουστεί επιθετικός και τραχύς. Οι δομές τους βρίσκονται σε εκείνες τις απαρχές του progressive metal, μοιάζοντας να συνταιριάζουν το πλήθος εντυπώσεων των Dream Theater με το ρυθμό, τον όγκο και την επιβλητικότητα των κλασικών Metallica και Megadeth.
Σε ένα άλμπουμ με σχεδόν απόλυτη ισορροπία ποιότητας, μπορούμε να θεωρήσουμε πως κάποιος εύκολα θα επιστρέψει πρώτα στα μεγαλύτερα σε διάρκεια και χορταστικά “Agony” και το ομότιτλο, στο εντυπωσιακό, περιγραφικό instrumental “The Fifth Element”, και στο ευπρόσδεκτο μελωδικό ξέφωτο του “To Who I Am”. Αν προσθέσει κανείς και το “Ghost Of a Lie” με τη συμμετοχή-έκπληξη του Derek Sherinian (είχαν ανοίξει για τους Sons Of Apollo), το πιάτο είναι παραπάνω από χορταστικό.
Οι Sifting ακούγονται έτοιμοι από κάθε άποψη να σηκώσουν το δικό τους κύμα σήμερα. Συνθετικά εύστροφοι, ακροβάτες της τεχνικής αλλά και του ρυθμού, εκπληκτικοί μουσικοί όλοι τους με μπροστάρη έναν προικισμένο μουσικό. Μάλλον ο Edu πρέπει ήδη να νιώθει περήφανος για κάθε ρίσκο που πήρε. Τα καλύτερα μόλις τώρα αρχίζουν.
Sifting – Stop Calling Me Liberty
486 
