“All that we see or seem (or hear) is but a dream within a dream”.
Με μεγάλη χαρά περίμενα την νέα κυκλοφορία του ντουέτου από τις Αζόρες, που ακούει στο όνομα A Dream Of Poe και που έχει ομορφύνει, αισθητά, τα τελευταία μουσικά μου χρόνια, με τον ιδιαίτερης αισθητικής doom ήχο του.
Από την εποχή των EPs, πριν το ντεμπούτο album “The Mirror Of Deliverance” του 2011, μπορούσες να καταλάβεις πως οι ADOP είχαν καταφέρει μία μαγική μίξη ήχων και αισθήσεων, από το γκροτέσκο ρομαντισμό του Edgar που υμνούν με το όνομά τους και με στίχους από την ποίησή του, το doom στοιχείο που είναι και η βάση τους, τη γοτθική ενορχήστρωση και τις death “πινελιές” (οι πολύ καλές διασκευές σε My Dying Bride, Morbid Angel και The Cure στην αρχή της καριέρας τους, ανοίγουν πολύ τίμια τα χαρτιά τους στο τραπέζι).
Μετά από δύο concept albums στην Solitude Productions, με περισσότερο βάρος στο doom/funeral στοιχείο μουσικά, ο Miguel και ο Paulo αποφασίζουν να κυκλοφορήσουν χωρίς συμβόλαιο την τέταρτη δουλειά τους. Ίσως αυτή η ανεξαρτησία, τους έδωσε ακόμα μεγαλύτερη ελευθερία στην έμπνευσή τους και γι’ αυτό μας έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό μέχρι σήμερα.
Εμπνευσμένο, γοτθικό doom, ισορροπία στα καθαρά φωνητικά και τα growls, συμφωνικά μέρη, συνθέσεις με ουσία, μερικά από τα καλύτερα τραγούδια που μας έχουν προσφέρει ποτέ και η προσωπικότητα των ADOP “λάμπει” σε μέγιστο βαθμό, με ένα album που δεν κάνει οικονομία στα συναισθήματα, και των δημιουργών του, αλλά και αυτά που δημιουργεί σε μας.
Η έναρξη του “The Wraith…”, το κινηματογραφικό “Versos Para O Submundo”, κερδίζει αμέσως την προσοχή και ένα “θλιμμένο ταξίδι” που περιλαμβάνει μερικές ΠΟΛΥ δυνατές στάσεις, όπως το υπέροχο “Spirits Of The Dead” και το breathtaking, συμφωνικό έπος “The Bringer Of Dawn” με τα χορωδιακά μέρη που επιβλητικά υμνούν “LUCIFER RISING! LUCIFER RISING!” και 4 ακόμα κομματάρες (η μία, διασκευή σε Prophecy Of Death), τελειώνει με έναν αφοπλιστικό νανούρισμα, το “Eulogy For The Weary”, με τα γυναικεία φωνητικά και το Gathering-ικό άγγιγμα, αφήνοντας κάθε ακροατή που αφέθηκε στο “ταξίδι”, πλήρως ικανοποιημένο και γεμάτο εικόνες.
Τα όνειρα του Poe, έχουν πλέον ονειρικό soundtrack.
“Be silent in that solitude, which is not loneliness”
https://www.facebook.com/dreamofpoe/
406 
