Μία ιδιαίτερη σχολή στο speed metal, φαίνεται να λανσάρει η Νότια Αμερική και ιδίως η Χιλή. Αρκετά επιθετικό, με “σκοτεινό” ύφος και πιο “μαύρα” φωνητικά, είναι κάποια από τα ατού της Χιλιανής σχολής. Οι Sins Of The Damned, είναι μία μπάντα που εκμεταλλεύεται όλα τα παραπάνω, για να δημιουργήσει το δικό της “θρύλο” στο χώρο.
Οι Χιλιανοί metallers, ιδρύθηκαν το 2013 και μετά από τρία demos, ένα split και μία συλλογή, αποφάσισαν να κυκλοφορήσουν το ντεμπούτο album τους, με τίτλο “Striking The Bell Of Death”.
Οι Sins Of The Damned, γνήσια τέκνα της Χιλιανής σχολής του speed metal, δε διστάζουν να γίνουν πολύ επιθετικοί στον ήχο τους, να κινούνται στα όρια του thrash και να φλερτάρουν με το black metal, με τα βαριά, “σκοτεινά” φωνητικά.
Το εναρκτήριο κομμάτι του δίσκου, που είναι και το ομώνυμο “Striking The Bell Of Death”, δε θυμίζει σε τίποτα όλο το υπόλοιπο μουσικό σύνολο του group. Είναι αρκετά heavy, χωρίς να περιέχει κάτι “ακραίο” στον ήχο του. Δε σε προϊδεάζει, για τον speed metal “όλεθρο” που καραδοκεί. Το “The Fall And Never Rise Again”, είναι ο ορισμός του “σκοτεινού” speed metal. Είναι ένα τραγούδι, πολύ αντιπροσωπετικό της σχολής που αναπτύσσεται στη Χιλή. Γρήγορος ρυθμός, επιθετικότητα στο full και blackened φωνητικά, είναι η ιδιαίτερη προσέγγιση των Sins Of The Damned στο χώρο του speed metal.
Εντύπωση προκαλούν, τόσο το “The Lion And The Prey”, όσο και το “Victims Of Hate”. Το πρώτο για την συνθετική του αύρα και το δεύτερο, για την “thrash-ίλα” που αποπνέει στη διάρκειά του. Το “Take The Weapons”, είναι ένα πιο επικό δείγμα speed metal, χωρίς να διαφοροποιείται και πολύ από τον ήχο της μπάντας.
Οι Sins Of The Damned, φαίνεται ότι καταφέρνουν να κεντρίσουν το ενδιαφέρον των ακροατών, με αυτό το ιδιαίτερο στυλ τους. Καταφέρνουν να απευθυνθούν, σε ενα ευρύ μεταλλικό κοινό, από το heavy έως τον black ήχο, για να προσθέσουν οπαδούς στον ήχο τους. Μία δυναμική πρώτη προσπάθεια, από ένα νέο σχήμα που δείχνει με το καλημέρα ότι αν πέσει, θα είναι μαχόμενο. Από τις καλύτερες δουλειές στο χώρο του
484 
