Μια ξεχωριστή συγκυρία ιδιαίτερης σημασίας υπηρέτησε η νέα εμφάνιση των Hidden In The Basement το βράδυ της Τρίτης 26 Δεκεμβρίου. Μια μουσική γιορτή για τη συμπλήρωση 10 χρόνων δράσης για ένα από το πιο δημοφιλή γκρουπ της πόλης κατέληξε σε ένα πηγαίο, ενθουσιώδες πάρτι.
Είναι αποδεδειγμένο πια, από όλες τις ζωντανές εμφανίσεις τους στην πόλη, πως οι Hidden έχουν μια μεγάλη και ισχυρή βάση οπαδών που τους στήριξε από το ξεκίνημα και σταδιακά αυξήθηκε. Η εικόνα αυτής της πραγματικότητας ήταν το κατάμεστο Stage, πριν ακόμα ανεβούν στη σκηνή οι πρώτοι καλεσμένοι των πρωταγωνιστών.
Οι επιλογές των σχημάτων που θα άνοιγαν την βραδιά δεν ήταν και οι πιο προβλέψιμες συγκριτικά με το κυρίως πιάτο. Οι “Sol+friends” που ανέβηκαν πρώτοι, είχαν έναν ηλεκτροακουστικό ήχο που φλερτάριζε συχνά αμυδρά με το folkabilly, και την αίσθηση του irish pub rock. Αυτή βέβαια η αισθητική αποδυναμωνόταν κυρίως από τα ελληνόφωνα τραγούδια τους αλλά και την πιο ποπ συνολική προσέγγιση. Για μισή ώρα περίπου το πενταμελές σχήμα απέδωσε ευχάριστα τα τραγούδια του σε μια ανάλαφρη διάθεση.
Οι “Jamming Farmers” που ακολούθησαν,με το όνομα-υπαινιγμό, έχουν αυτή την πρόσφατη πρόσμιξη του ηλεκτρικού ήχου με τα παραδοσιακά στοιχεία, που φοριέται αρκετά τελευταία. Με αποδόσεις των τραγουδιών των VIC, αλλά και τραγούδια βασισμένα πάνω σε παραδοσιακά, δημοτικά ή και ρεμπέτικα μοτίβα, τυλιγμένα με έναν πιο ισχυρό ήχο, φάνηκε πως είχαν στον χώρο το δικό τους κοινό, που το διασκέδασε με το παραπάνω. Το νεαρό της ηλικίας των περισσότερων μελών επιτρέπει εύκολα με δουλειά τη βελτίωση στον συντονισμό τους πάνω στη σκηνή.
Δέκα χρόνια μιας διαδρομής που χαρακτήρισε ήδη τη σκληρή σκηνή της πόλης είχαν μπροστά τους να γιορτάσουν οι οικοδεσπότες. Η ανταπόκριση του κόσμου, αρχικά απλά με τη μαζική παρουσία τους ήταν συγκινητική. Οι Hidden είχαν αποφασίσει να ξεκινήσουν κάπως διαφορετικά την αναδρομή τους: καθισμένοι στην άκρη της σκηνής του Stage, με έκτακτη παρέα τον μουσικό Κώστα Σκριμπόνη, απέδωσαν ακουστικά τα “Perfectman” και “Reckless”, κάνοντας μια υποβλητική εισαγωγή, πριν… τινάξουν το club στον αέρα.
Περνώντας στο πεδίο τους οι Hidden, με την αποδεδειγμένη πια καυτή απόδοση επί σκηνής που είναι το απόλυτο χαρτί τους, όσο πετυχημένα κι αν παγιδεύουν εν μέρει αυτή την ένταση στο στούντιο, τινάζουν όλα τα γνώριμα χαρτιά του “Behind The Shadow”. Ο κόσμος που δέχεται τις λυσσασμένες εκτελέσεις τη μια μετά την άλλη, ουσιαστικά τα κάνει όλα: απλώνει το γνώριμο παλιό πανό των προηγούμενων live, επαναλαμβάνει εκκωφαντικά το καθιερωμένο πια σύνθημα «Hidden-αλητεία-πανδαιμόνιο/είμαστε κλεισμένοι στο υπόγειο», επιδίδεται επαναληπτικά σε crowd surfing και stage diving και το απολαμβάνει με την ψυχή του. Το βασικό μέρος του show καλύπτεται από το επιβλητικό, βρώμικο, αλήτικο, groovy hard rock του δεύτερου άλμπουμ με τον ταιριαστό southern rock αέρα του, με παρεμβολές το “Trails” από το πρώτο άλμπουμ και το παλιότερο “230 shots”.
Ο ήχος είναι εξαιρετικός και ενισχύει τη γιορτή που έχει και μια έκτακτη αλλά ιδιαίτερα σημαντική παρέμβαση. Αμέσως πριν από μια απολαυστική απόδοση του υπέροχου instrumental “Ashelter” ανεβαίνει στη σκηνή μαζί τους ο Θάνος Βόβουρας, ιδρυτικό μέλος τους που ζει από τον περασμένο χρόνο στη Σουηδία και οι διακοπές των Χριστουγέννων τον βοήθησαν να δώσει το «παρών» σε αυτή τη σπουδαία για το γκρουπ βραδιά. Ο Θάνος έμεινε μαζί τους σε μια τριπλή κιθαριστική επίθεση ως το τέλος του σετ, που βούτηξε στα βαθιά για τα καλά, γυρίζοντας τις μνήμες στο ξεκίνημα με την ατάκα του Φίλιππου «αυτό ήταν το Νο2 στο myspace» να χαρακτηρίζει απόλυτα την αλλαγή των εποχών και την ταχύτητα των εξελίξεων.
Μετά την παρατεταμένη κατάθεση ψυχής από το γκρουπ αλλά και τη γενική αποθέωση από τον κόσμο, δεν έμεινε καμιά αμφιβολία αν η επετειακή εμφάνιση σφραγίστηκε με την ανάλογη επιτυχία της σημασίας της. Αποσπασματικά, πέρα από τη συγκινησιακή φόρτιση αυτής της ξεχωριστής περίστασης, ήταν άλλη μια εμφάνιση που επικύρωσε πανηγυρικά την πραγματικότητα πως αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα, αλλά το κυριότερο, πιο αυθεντικά σχήματα της χώρας μας στον χώρο αυτό.
Setlist:
Introduction: Perfect man/ Reckless (acoustic versions)
1. Till I close my eyes
2. 230 shots
3. Crown of shame
4. Perfect man
5. Trails
6. One way road
7. Hope remains
8. Dry well
9. Reckless
10. A shelter
11. 4 walls syndrome
12. Hope for a new day
13. Feed the ignorant
Φωτογραφίες: Δημήτρης Ζαμπός
451 
