QUEENSRYCHE

Όσο κι αν προετοιμάζαμε με τον Γιώργο Γεωργίου το σετ των ερωτήσεων που θα θέταμε στον Todd La Torre σε αναμονή των εμφανίσεών τους στην Ελλάδα το Νοέμβρη, όταν έφτασε η στιγμή να συνομιλήσω με τον αμερικανό πολυτάλαντο μουσικό, η αφοπλιστική του ειλικρίνεια και η ανεβασμένη διάθεση του να μιλήσει για όλα, εκτροχίασε εντελώς τα σχέδιά μου και η κουβέντα που ακολούθησε, θέλω να πιστεύω, πως θα ρίξει λίγο περισσότερο φως σε όσα δεν ξέραμε αλλά θέλαμε να μάθουμε για τον ίδιο, για το setlist της Ελλάδας, την μετάβασή του από τους Crimson Glory στους Queensryche, για τις ηχογραφήσεις του “The Verdict” (διαβάστε ΕΔΩ την παρουσίασή μας), για τις σχέσεις του με τον DeGarmo και την σιωπή του Rockenfield.

Καλησπέρα από την Ελλάδα Todd, χαίρομαι που ερχόσαστε με τους Queensryche, χαίρομαι που έχουμε την δυνατότητα να μιλήσουμε για το “The Verdict”, την περιοδεία και όλα τα άλλα θέματα που πιθανότατα απασχολούν τους φίλους σας γύρω από το σχήμα και θα ήθελαν να μάθουν περισσότερα.
Γεια χαρά, από ποια περιοχή της Ελλάδας είσαι; Σε ρωτάω γιατί είναι και η γυναίκα μου Ελληνίδα, εκείνη είναι από το Χαϊδάρι…

Σοβαρά; Εγώ μένω στην Χαλκίδα, έρχονται από την Αθήνα συνέχεια εδώ τα σαββατοκύριακα οι πρωτευουσιάνοι βόλτα για καφέ, θα την γνωρίζει την πόλη. Todd, να ξεκινήσουμε από την περιοδεία; (Του δείχνω τα 3 album των Queensryche στα οποία συμμετέχει ο ίδιος) Τα πράγματα ακούγονται να πηγαίνουν από το καλό στο καλύτερο σε κάθε δουλειά σας και να βρίσκετε ένα σταθερό βηματισμό και ήχο, αλλά παρατηρώ στα setlist των πρόσφατων εμφανίσεών σας πως τα κομμάτια από αυτή την περίοδο του γκρουπ είναι πολύ περιορισμένα…
Πιθανότατα από το σκέλος της περιοδείας τον Ιανουάριο του 2020 κι έπειτα, θα προστεθούν ακόμη δύο κομμάτια από το “The Verdict”, αλλά επειδή δεν έχουμε παίξει ακόμη στην Ελλάδα από τότε που μπήκα εγώ στο σχήμα, νομίζω πως θα παίξουμε τα ίδια κομμάτια από το νέο album αλλά θα προσθέσουμε ακόμη ένα τραγούδι, πιθανότατα το “Dark Reverie”.

Ίσως το “Bent”;
(γέλια) Κοίταξε, είμαστε τόσο καιρό στο δρόμο να περιοδεύουμε που δεν είχαμε τον χρόνο σαν μπάντα να καθίσουμε και να προβάρουμε και άλλα νέα κομμάτια, αλλά σίγουρα αυτό θα γίνει για τις εμφανίσεις μας από το 2020.



Ωραία, κρατάω πως κάποια πράγματα σχετικά με το setlist της Ελλάδας είναι ακόμη ρευστά. (Του δείχνω μια φωτογραφία που βγάλαμε μαζί στο Κύτταρο μετά την εμφάνιση των Crimson Glory) Θες να μιλήσουμε για όσα συνέβησαν μετά από αυτή εδώ την βραδιά; Πως σε πλησίασαν για πρώτη φορά τα υπόλοιπα μέλη των Queensryche και αν μπορείς να ανακαλέσεις στην μνήμη σου την ψυχολογική τους κατάσταση εκείνη την περίοδο;
(πολλά γέλια) Πολύ cool φωτογραφία αυτή φίλε μου! Είναι από τότε που ήμουν στους Crimson Glory. Σε ότι αφορά την πρώτη μου επαφή με τους Queensryche, πρώτα συναντήθηκα με τον Michael Wilton στο NAMM της Καλιφόρνια, έτυχε δηλαδή να συναντηθούμε εκεί τυχαία σε ένα ιδιωτικό πάρτι – γεύμα. Ξεκινήσαμε λοιπόν να μιλάμε, του συστήθηκα ως ο τραγουδιστής, τότε, των Crimson Glory, εκείνος μου μιλούσε για το τί έκαναν εκείνη την περίοδο οι Queensryche. Τότε μου είπε ότι έγραφε παράλληλα και άλλη μουσική και εγώ, αφού του είπα πως είμαι ντράμερ του πρότεινα αν κάποτε χρειαζόταν κάποιον να παίξει τύμπανα σε κάποιο side project του, ή ότι άλλο είχε στο μυαλό του, να με έχει κατά νου. Και για να συντομεύσω την ιστορία, μου είπε πως εκείνη την περίοδο ο Geoff προωθούσε το προσωπικό του album και είχε βάλει κατά κάποιο τρόπο την μπάντα στην άκρη. Είδε στο youtube το υλικό από τα live μου με τους Crimson Glory και του άρεσε αυτό που είδε. Μου έστειλε στην συνέχεια πρωτότυπο υλικό και ηχογράφησα αυτό που κατέληξε να γίνει το κομμάτι “Don’t Look Back” στο album του 2013. Μετά ήρθα σε επαφή και με τα άλλα μέλη των Queensryche με email και τηλεφωνήματα και άλλους τέτοιους τρόπους με σκοπό απλά να φτιάξουμε κάποιο παράλληλο project και μουσική, μέχρι να τελειώσει ο Geoff την περιοδεία για το προσωπικό του δίσκο, θα ήταν μόνο κάτι παράλληλο και προσωρινό.

Εκείνοι ενθουσιάστηκαν, διασκεδάσαμε αρκετά παίζοντας μαζί και παλιά κομμάτια των Queensryche, ξέρεις εκείνη την περίοδο ήμουν και στις 2 μπάντες, ποτέ δεν μου ζήτησαν να φύγω οι Crimson Glory, το ότι κατέληξα να μην είμαι πλέον στην μπάντα είχε να κάνει με το ότι σταμάτησε να γράφεται μουσική και ο Jon Drenning δεν εμφανιζόταν, ενώ οι υπόλοιποι επιθυμούσαμε να συνεχίσουμε να γράψουμε υλικό για ένα δίσκο που υποτίθεται πως θα κάναμε. Μετά από κάποιο διάστημα λοιπόν, άρχισα να νιώθω ενοχλημένος με αυτή την στασιμότητα της μπάντας και σκέφτηκα πως θα ήταν προτιμότερο να αφιερώσω αυτόν τον επιπλέον χρόνο στους Queensryche. Ήθελα να κάνω αυτόν τον δίσκο με τους CG, αλλά δεν μπορούσα να πιέσω την κατάσταση.

Σχετικά με την ψυχολογία των άλλων μελών των Queensryche όταν πρωτοξεκινήσαμε που με ρώτησες… Πρώτη φορά βρεθήκαμε όλοι στο σπίτι του Scott (σ.σ. Rockenfield), ήταν όλοι πολύ ενθουσιασμένοι επειδή παίζαμε κομμάτια τα οποία, μου είπαν, πως ο Geoff δεν ήθελε να παίζουν, όπως το “Queen Of The Reich”, “Child Of Fire”, “The Warning”, ξέρεις το old school υλικό της μπάντας το οποίο λατρεύω. Μπορώ να τους χαρακτηρίσω λοιπόν ενθουσιώδεις, τους άρεσε πραγματικά ο τρόπος που μπορούσα να αποδώσω τα τραγούδια. Ήταν μια πραγματικά ενδιαφέρουσα περίοδος, ξέρεις τότε τραγουδούσα πολύ ψηλά επειδή είχα στο ρεπερτόριο μου τα τραγούδια των Crimson Glory, οπότε δεν ήταν δύσκολο για εμένα, απλά διασκέδαζα πάρα πολύ, όλοι διασκεδάζαμε πολύ και είμασταν ευτυχισμένοι με αυτό που ξεκινούσε να δημιουργείται, κάτι το οποίο ήρθε πολύ φυσικά.



Νομίζω ήσουν ιδιαίτερα κατατοπιστικός. Ποιο πιστεύεις πως είναι το πιο δύσκολο μέρος στην προσπάθεια της μπάντας ώστε να κρατήσει αυτό το “σήμα κατατεθέν” στον ήχο από την πιο επιτυχημένη περίοδο των Queensryche;
Ξέρεις, το δύσκολο μέρος είναι πως δεν είμαι ο αυθεντικός τραγουδιστής. Οπότε έχεις τους ανθρώπους που δεν θα δώσουν στην μπάντα την ευκαιρία, δεν θέλουν να μάθουν πως ακούγονται οι Queensryche χωρίς τον Geoff Tate πίσω από το μικρόφωνο. Τον περισσότερο καιρό, ο κόσμος που έρχεται να μας δει πιστεύει ότι ακουγόμαστε θαυμάσια, ακούνε τα κομμάτια που θέλουν να ακούσουν και τα ακούνε στο αυθεντικό ύφος και το κούρδισμα που ηχογραφήθηκαν. Έχουν περάσει επτά χρόνια τώρα και τρία album, θα έλεγα πως η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίσαμε ήταν το να ξαναχτίσουμε το “brand”, οτιδήποτε είχε να κάνει με αυτό ήταν δύσκολο, να προσπαθούμε να πούμε στον κόσμο, έι, οι Queensryche τα πάνε μια χαρά, γράφουν τραγούδια υπό το όνομα των Queensryche, τα οποία πιστεύω πως οι οπαδοί εκτιμούν γιατί έχουν την ποικιλία και όλα τα στοιχεία που περιμένει κανείς από ένα album των Queensryche. Ήταν δύσκολο να αποδείξουμε στον κόσμο πως οι Queensryche στέκονται και πως μπορούν να προχωρήσουν χωρίς τον αυθεντικό τραγουδιστή.



Όπως είπες κι εσύ, μπορεί να ήταν δύσκολο στην αρχή, έχουν όμως περάσει 7 χρόνια και 3 δίσκοι και ο κόσμος πλέον έχει στο νου του την δική σου φωνή στον ήχο της μπάντας όλο και περισσότερο, ας πάμε λοιπόν στο “The Verdict”. Πες μου τι σε δυσκόλεψε σε αυτή την ηχογράφηση περισσότερο και σε τί ποσοστό της σύνθεσης και των ηχογραφήσεων συμμετείχες, καθώς ξέρουμε ότι καταπιάστηκες με πολλά…
Έγραψα πολλούς από τους στίχους για τα τραγούδια, από το κομμάτι “Dark Reverie” ο Parker (σ.σ. Lundgren) έγραψε τους στίχους και την μουσική, τα “Propaganda Fashion” και “Light Years” ήταν ολόκληρα του Eddie (σ.σ. Jackson). Αυτά είναι τα 3 τραγούδια για τα οποία δεν έγραψα εγώ τους στίχους, κάτι το οποίο έκανα για όλα τα υπόλοιπα, σε κάποια κομμάτια από αυτά ο Eddie δούλεψε μαζί μου. Προφανώς έπαιξα τα τύμπανα σε όλο το album, οπότε έχω συνθέσει και όλα τα μέρη των τυμπάνων, κάτι το οποίο έκανα και για τα δύο προηγούμενα album, καθώς είχα μεγάλη συνεισφορά στην σύνθεση της δομής των τυμπάνων καθώς γράφαμε τα κομμάτια. Επίσης παίζω το κιθαριστικό solo στο κομμάτι “Portrait”. Έκανα αρκετά πράγματα, όπως και όλοι μας, ο καθένας μας βασικά είχε ισοβαρή προσφορά σε ολόκληρο το δίσκο.

Η μεγαλύτερη δυσκολία σε αυτή την ηχογράφηση έγκειται στο γεγονός πως αρκετά από τα κομμάτια δεν ήταν ολοκληρωμένα, οπότε όταν φτάσαμε στο στάδιο της προ παραγωγής με τον παραγωγό μας Zeuss, συνεχίζαμε ακόμη να δουλεύουμε σαν μπάντα επάνω στα κομμάτια, να δημιουργούμε μουσική για να τελειώσουν τα τραγούδια που ήθελαν δουλειά, σε αντίθεση με τις ηχογραφήσεις των δυο προηγούμενων album τα οποία ήταν ολοκληρωμένα ήδη από τα demo και στα οποία κάναμε μικρές μόνο αλλαγές στην συνέχεια. Σε αυτό τον δίσκο υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που φτιάξαμε στην πορεία της δημιουργίας του δίσκου, όπως για παράδειγμα στο “Light Years” υπάρχει ένα μεσαίο μέρος όπου το μπάσο έχει ένα “wah wah” (σ.σ. κάνει την κίνηση του παιξίματος μπάσου με το δεξί του χέρι) και ακούγεται εκτός χρόνου στο σημείο αυτό, δουλέψαμε μαζί με τον Eddie επάνω σε αυτό όταν μου ήρθε η ιδέα και καθίσαμε και πειραματιστήκαμε ενώ βρισκόμασταν ήδη στην διαδικασία της ηχογράφησης.



Ίσως για αυτό ακούγεται και πιο διαφορετικό, πιο εξελιγμένο όπως σου έλεγα στην αρχή (σ.σ. είχαμε μια μικρή κουβέντα λίγο πριν ξεκινήσουμε την συνέντευξη). Ας πάμε όμως σε κάτι άλλο για το οποίο πιθανότατα να έχεις κουραστεί να σε ρωτούν, αλλά μιας και μου μίλησες για το ότι ηχογράφησες τα τύμπανα δεν μπορώ να μην σου ζητήσω περισσότερες λεπτομέρειες για το τι γίνεται με τον Scott Rockenfield, πέρα από το γεγονός ότι αυτή την στιγμή είναι έξω από την ομάδα;
Φυσικά. Όταν γράφαμε τα κομμάτια, θεέ μου, πρέπει να δουλεύαμε σε καινούργιες ιδέες για νέα τραγούδια τουλάχιστον για έναν ολόκληρο χρόνο πριν να είμαστε έτοιμοι να μπούμε στην προ παραγωγή, όταν ο Scott απέκτησε ένα παιδί και αποφάσισε να πάρει τον χρόνο του κοντά στο νεογέννητο γιο του, κάτι το οποίο φυσικά έγινε κατανοητό από όλους μας. Αλλά οι 3 μήνες έγιναν 6 μήνες, οι οποίοι έγιναν ένας χρόνος και γι’αυτό τηλεφώνησα στον Casey Grillo, ο οποίος έπαιζε τύμπανα στους Kamelot και είναι καλός φίλος και τον ρώτησα αν μπορεί να μας βοηθήσει. Κατέληξε να συμπληρώνει κάποιες ημερομηνίες ενώ εμείς συνεχίζαμε να ρωτάμε τον Scott για το πότε θα επιστρέψει αλλά ποτέ δεν πήραμε καμιά απάντηση. Οπότε ρώτησα τον Casey αν μπορεί να συνεχίσει να μας βοηθά μέχρι να καταφέρουμε να συνεννοηθούμε μαζί του. Και μέχρι και σήμερα που μιλάμε δεν έχουμε πάρει καμιά απολύτως απάντηση, πέρασαν 2μιση χρόνια. Δεν μιλάω με τον Scott, δεν επικοινωνεί με κανέναν από την μπάντα, δεν ξέρω καν με τι ασχολείται.

Δεν ξέρω τι άλλο να πω πέρα από το γεγονός πως προφανώς αποφάσισε πως δεν θέλει να περιοδεύει μετά από τον χρόνο που πέρασε με την οικογένειά του. Αλλά όταν ήρθε η ώρα να κάνουμε τον δίσκο περιμέναμε ότι θα έπαιζε τα τύμπανα σε αυτό κι όταν του το ζητήσαμε δεν μας επιβεβαίωνε αν κάτι τέτοιο θα συνέβαινε, οπότε βασικά μας έδωσε την ευχή του να ηχογραφήσουμε τον δίσκο χωρίς εκείνον. Σε αυτό το σημείο είπα “ξέρω εγώ πως να τα κάνω αυτά τα πράγματα, αν θέλετε μπορώ να παίξω τα τύμπανα στο album”, είχα παίξει έτσι κι αλλιώς όλα τα ντραμς στο demo. Έβγαινε νόημα κι έτσι ηχογράφησα εγώ στο album και βγήκε ότι βγήκε, αλλά δεν έχω μιλήσει στον Scott κοντά 2μιση χρόνια τώρα…

QUEENSRŸCHE – Bent (video link)

Αναρωτιέμαι Todd αν έχεις τον χρόνο να ακούς καινούργια μουσική. Πως είσαι σαν ακροατής; Έχεις ξεχωρίσει ίσως κάποια album, ή κάποιες από τις μπάντες εκεί έξω γι’αυτή την χρονιά;
Μου είναι αρκετά δύσκολο, κάποιες φορές μπορεί να ανακαλύψω κάποια μπάντα στο youtube η οποία βέβαια μπορεί να βρίσκεται χρόνια στην σκηνή και απλά να είναι καινούργια σε εμένα (γέλια). Προσπαθώ να ανακαλέσω στην μνήμη μου κάποια από τα πράγματα που άκουσα πρόσφατα, ξέρεις, η γυναίκα μου είναι μεγάλη fan του black metal, υπάρχουν κάποια πράγματα σε αυτόν τον ήχο που μου αρέσουν και άλλα που μετά από λίγο με κουράζουν. Άκουσα πριν λίγο καιρό το νέο δίσκο των Abbath, και για παράδειγμα το ομότιτλο “Outstrider” μου άρεσε πάρα πάρα πολύ. Γράφω και δικό μου υλικό και μαθαίνω από τη δομή των συγχορδιών και τους διαφορετικούς τρόπους όπως στο tremolo picking που χρησιμοποιούν στην black metal μουσική και τα εκτιμώ ανάλογα όταν προσπαθώ στοιχεία από αυτά να χρησιμοποιήσω στην δική μου μουσική. Οπότε ακούω αρκετές φορές black metal όταν είμαι στο δρόμο για να εμπνευστώ ιδέες και ήχους που ίσως δεν είχα προσέξει νωρίτερα. Εκτός από το Abbath, μου άρεσε και το τελευταίο album των Behemoth…



…έχεις ακούσει τις δουλειές του Geoff Tate αφού έφυγε από το γκρουπ;
Γνωρίζω ότι έχει κυκλοφορήσει κάποια album και άκουσα λίγα κομμάτια, ξέρεις μέσα σε αυτά τα 7 χρόνια κάτι θα πεταχτεί μπροστά μου είτε στο facebook, είτε στο youtube και από περιέργεια θα το ακούσω, οπότε ναι έχω ακούσει κάποια από αυτά που έχει κάνει.

Ποια είναι η εντύπωση που αποκόμισες μετά την συνάντησή σου μαζί του;
(γελάει)… (συνεχίζει να γελάει)… Συναντηθήκαμε στην Ισπανία, στεκόταν στο πλάι της σκηνής και ήρθε έπειτα και μιλήσαμε, ήταν μια εγκάρδια συζήτηση, ήταν μια χαρά.

Έχεις κάποια επαφή με τον Chris DeGarmo;
Συναντηθήκαμε με τον Michael (σ.σ. Wilton) μαζί του σε κάποιες περιπτώσεις, πριν αρκετό καιρό είχαμε καθίσει και για φαγητό μαζί και είχαμε μια φοβερή συζήτηση. Επίσης έρχεται συχνά στο σπίτι του Michael όπως όταν παντρεύτηκε η κόρη του Michael, καθίσαμε μάλιστα στο ίδιο τραπέζι κι εκεί είπαμε ωραία πράγματα. Οπότε, ναι, βρισκόμαστε που και που, είναι ένας πραγματικά ωραίος τύπος και το βρήκα πολύ cool να μπορώ να περάσω λίγο χρόνο μαζί του και είχε πραγματικά καλά λόγια να πει για ότι κάνουμε και υποστήριξε το νέο υλικό, ακόμη το υποστηρίζει.

(σ.σ. Όση ώρα διατύπωνα την παρακάτω ερώτηση ο Todd δεν μπορούσε να σβήσει ένα κρυφό χαμόγελο από το πρόσωπό του) Θεωρείς πιθανό, ακόμη και με πολύ μικρά ποσοστά, να επιστρέψει ενεργά στην μουσική, όχι απαραίτητα στους Queensryche;
Λοιπόν να σου πω ότι παίζει με την κόρη του και μάλιστα άνοιξε για τους Alice In Chains, δεν ξέρω αν το είδες, έκανε κάτι σαν ακουστικό γιατί και η κόρη του είναι μουσικός. Οπότε παίζει ακόμη μουσική, δεν το συζητήσαμε βέβαια αυτό.

Θα ήταν ενδιαφέρον να δούμε μια δική σας συνεργασία ίσως μαζί του στο μέλλον…
Θα ήταν φοβερό!

Και τον Scott μαζί…
φυσικά…



Πως βλέπεις την εξέλιξη των Queensryche από εδώ και πέρα;
Νομίζω πως θα συνεχίσουμε όπως το πάμε τώρα, θα γράφουμε νέα τραγούδια, θα ηχογραφούμε νέους δίσκους, θα περιοδεύουμε. Δεν τρέφω μη ρεαλιστικές φιλοδοξίες πως η μπάντα θα γίνει τόσο δημοφιλής όσο ήταν στα 90s για παράδειγμα. Νομίζω πως ο σκοπός για αυτές τις μπάντες θα πρέπει να είναι να διατηρούνται, ο κόσμος να εξακολουθεί να θέλει να σε δει. Υπάρχει ανάπτυξη στην μπάντα, ξέρεις, όταν κάναμε την περιοδεία με τους Fates Warning υπήρχαν και clubs και μικρά θέατρα, αλλά στο σύνολο η προσέλευση οδηγούσε σε sold out. Η πορεία λοιπόν είναι ανοδική, απλά είναι ήπια αυξητική.

Ο δικός μας σκοπός είναι να βγάζουμε εκεί έξω καλούς δίσκους και να περιοδεύουμε για να τους υποστηρίξουμε, αυτό το μονοπάτι θα ακολουθήσουμε στο οποίο είμαστε και τώρα.

Ποιες είναι οι συνθήκες που παράγουν τα κατάλληλα συναισθήματα για εσένα για να εμπνευστείς τις συνθετικές σου ιδέες;
Στιχουργικά συνήθως εμπνέομαι από σκοτεινά μέρη, συνήθως η έμπνευσή μου έρχεται από την τραγωδία ή από όχι τόσο χαρούμενες σκέψεις. Με εμπνέει η πιο σκοτεινή πλευρά της ζωής, η μοναξιά, πράγματα που συγκινούν την καρδιά μου. Δεν γράφω χαρούμενα τραγούδια αγάπης, οπότε μόλις ο νους μου βρεθεί σε αυτή την κατάσταση που περιέγραψα μου έρχονται ευκολότερα ιδέες που πραγματικά μου αρέσουν.

Σε ευχαριστώ πολύ Todd για τον χρόνο σου αλλά και για όσα ενδιαφέροντα συζητήσαμε, περιμένουμε να σας δούμε το Νοέμβρη και από κοντά στην Αθήνα.
Κι εγω σε ευχαριστώ πολύ Γιάννη, θα τα πούμε και από κοντά.

882