“Το Garage Rock είναι, κατ΄ εμέ, τα Blues του λευκού εφήβου. Όπως τα Blues, ασχολείται με θέματα σχέσεων, απιστίας και κοινωνικής απόρριψης. Θέματα με τα οποία οι περισσότεροι – και κυρίως οι νέοι – ταυτίζονται. Όσο θα υπάρχει νεανικό άγχος, το Garage Rock θα έχει κοινό”. O Έλληνας Rudi Protrudi μας είπε πέντε πράγματα, λίγες μέρες πριν την εμφάνιση των Fuzztones στο Gagarin.
-Καλησπέρα! Ανυπομονούμε να σας ξαναδούμε στη σκηνή του Gagarin στις 28 του Οκτώβρη! ‘Εχετε παίξει πολλές φορές στην Ελλάδα. Πρέπει να υπάρχει μία ξεχωριστή σχέση με το ελληνικό κοινό. Θυμάσαι κάποια ιδιαίτερη ιστορία από όλες τις φορές σας εδώ;
Είμαι κατά το 1/8 Έλληνας (ο παππούς μου ήταν από την Αθήνα) , οπότε υπάρχει ένας έμφυτος δεσμός, κατά κάποιον τρόπο.
Οι Έλληνες πάντα ήταν πολύ ενθουσιώδεις απέναντί μας, και είναι χαρά μας να παίζουμε γι αυτούς. Τώρα από ιστορίες, υπάρχουν πολλές αλλά δεν μπορώ να τις πω! Μία φορά όμως που παίξαμε στην Αθήνα πίσω στα 80s, o Βooker κατάφερε να βρει έναν ξάδελφό μου που δεν είχα γνωρίσει και τον έφερε στη συναυλία! Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο ξάδελφος ήταν μοτοσυκλετιστής!
-Τι πρέπει να έχει μια μπάντα για να μείνει ενεργή και δημιουργική για τόσο μεγάλο διάστημα;
Πείσμα!(γέλια) Και ακράδαντη πίστη πως αυτό που κάνεις είναι το σωστό.
-Τι σε έκανε να παίξεις μουσική; Πότε αποφάσισες πως αυτή θα είναι η κύρια ασχολία σου;
Όπως πολλοί της γενιάς μου, η εμφάνιση των Beatles στο Ed Sullivan show.
Η μουσική τους γενικά έπαιξε μεγάλο ρόλο, αλλά η επιρροή που είχαν στα κορίτσια ακόμα μεγαλύτερο (γέλια).
-Ποιες είναι οι διαφορές στη μουσική βιομηχανία σήμερα, σε σχέση με όταν ξεκινούσατε;
Δεν υπάρχουν μεγάλες διαφορές. Η μουσική βιομηχανία είναι μία από τις βρώμικες και διεφθαρμένες. Φαίνεται πως η τεχνολογία και τα νέα μέσα απλώς δημιουργούν περισσότερες ευκαιρίες για να ζημιώνονται οι καλλιτέχνες όλο και περισσότερο.
-Tο ίντερνετ έχει βοηθήσει τις καινούριες μπάντες, ή περισσότερο δυσκολεύει τις πιο καλές να ξεχωρίσουν;
Είναι πιο εύκολο για κάποιον να ανακαλύψει ένα συγκρότημα, καθώς υπάρχουν παντού βίντεο στο YouTube. Το πρόβλημα είναι πως παραείναι εύκολο. Στο παρελθόν, άμα ήθελες να δεις μια μπάντα, έπρεπε να πας σε συναυλία τους! Ένα βίντεο του YouTube σου δίνει απλώς μια γεύση. Ο ήχος συνήθως είναι χάλια, και είναι τραβηγμένα ή με στατική κάμερα, είτε στο τρεμάμενο χέρι κάποιου.
Όχι πολύ αντιπροσωπευτικό δείγμα του συγκροτήματος… Μη με παρεξηγήσεις, εκτιμώ το YouTube, καθώς από αυτό ξεθάβω συναυλίες από το παρελθόν που ίσως αλλιώς να μην έβλεπα, αλλά όσον αφορά τα ερασιτεχνικά βίντεο, καλύτερα να πας να δεις την μπάντα ζωντανά.
-Υπάρχει κάποιο συγκρότημα (παλιό ή νέο) που ίσως δεν έχουμε ακούσει, αλλά πρέπει να το κάνουμε άμεσα;
Βασικά, δεν ξέρω ποιους έχεις ή δεν έχεις ακούσει!
Υπάρχουν πολλά παλαιότερα Garage και Psych συγκροτήματα που μου αρέσουν, τα οποία δεν γνωρίζουν ακόμα και λάτρεις του είδους. Οι Fugs είναι το νούμερο ένα. Ξεκίνησαν το 1965 και ήταν πολύ μπροστά για την εποχή τους. Βγήκαν από την Ανατολική πλευρά της Νέας Υόρκης, και ήταν οι πρώτοι rock ποιητές. Ήταν ρηξικέλευθοι στιχουργικά και μουσικά, αλλά δεν πήραν την αναγνώριση που τους άξιζε. Άλλες λιγότερο γνωστές μπάντες που μου αρέσουν από τα 60s είναι οι Beacon Street Union, oι Ultimate Spinach, οι United States of America και οι Godz. Από νεότερους, υπάρχουν αρκετά καλά συγκροτήματα που υπηρετούν τον Garage ήχο. Για παράδειγμα, η Lana (πιανίστρια των Fuzztones) θα κυκλοφορήσει ένα πολύ ωραίο single με τους Loveland. Ο David, o μπασίστας μας, επίσης έχει μία πολύ cool μπάντα, τους Jett Screams. Moυ αρέσουν πολύ και οι Barking Spiders from Uranus, oι Mistletoe Beltbuckle και οι J.C & The Water Walkers.
–Το Garage rock φαίνεται να παραμένει δημοφιλές όλα αυτά τα χρόνια, από τα 60s και τα 80s revival, μέχρι τα 00s. Tι κρατάει αυτό το είδος ζωντανό;
Από το 1968 και μετά, αντικαταστάθηκε από το hard rock. Στα 80s το επανέφεραν μερικά συγκροτήματα, αλλά ήταν οι Fuzztones αυτοί που έφεραν το Garage στην Ευρώπη. Και πιστεύω πως το ότι δώσαμε έμπνευση σε τόσες μπάντες, κράτησε το είδος ζωντανό. Το Garage Rock είναι, κατ΄ εμέ, τα Blues του λευκού εφήβου. Όπως τα Blues, ασχολείται με θέματα σχέσεων, απιστίας και κοινωνικής απόρριψης. Θέματα με τα οποία οι περισσότεροι – και κυρίως οι νέοι – ταυτίζονται. Όσο θα υπάρχει νεανικό άγχος, το Garage Rock θα έχει κοινό!
-Έχουν περάσει έξι χρόνια από την τελευταία σας κυκλοφορία, “Preaching to the Perverted”. Σκοπεύετε να βγάλετε καινούριο album;
Έχουμε ξεκινήσει να γράφουμε τραγούδια, οπότε ναι, είμαι σίγουρος πως θα ξαναμπούμε σύντομα στο studio.
-Πέντε άλμπουμ που δε θα μπορούσες να ζήσεις χωρίς;
1. Jerry Lee Lewis – Live at the Star Club
2. New York Dolls – New York Dolls
3. The Doors – The Doors
4. The Doors – Strange Days
5. Frank Sinatra – Only the Lonely
-Σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου! Αν γινότανε ποτέ ταινία για τους Fuzztones, ποιος θα ήταν ο σκηνοθέτης και ποιoς θα έπαιζε εσένα;
Σκηνοθέτης; Ο Spike Lee. Εμένα ίσως να με έκανε ο Denzel Washington.
*Οι Fuzztones επισκέπτονται και πάλι την Αθήνα για μια ηλεκτρισμένη εμφάνιση στο Gagarin 205, το Σάββατο 28 Οκτωβρίου (ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ)
310 
