Ένα μουσικό δίδυμο γεμάτο αρμονικές αντιφάσεις, το οποίο θα έχουμε τη δυνατότητα να παρακολουθήσουμε το Σάββατο 6 Μαΐου. Ο λόγος για τους The Rattler Proxy, που με τον ιδιαίτερο ήχο τους, φαντάζουν ως η ιδανικότερη επιλογή για την υποδοχή των Drab Majesty στη Death Disco (Δελτίο Τύπου). Η Ειρήνη Παντούλα μίλησε μαζί τους και μάθαμε λίγα παραπάνω πράγματα για τους ίδιους και τη μουσική τους χημεία.
Καλησπέρα και στα δύο μέλη των The Rattler Proxy! Βρήκα κάποιες σκόρπιες πληροφορίες για εσάς, αλλά σχημάτισα μια συγκεκριμένη εικόνα. Εσείς όμως πως θα παρουσιάζατε τους The Rattler Proxy χωρίς μουσικούς όρους;
Μου είναι δύσκολο να μας παρουσιάσω να σου πω την αλήθεια μου. Υποθέτω ότι είμαστε δυο άνθρωποι που ηχογραφούμε και παίζουμε ως τρόπο έκφρασης της φιλίας μας, αλλά και ως τρόπο έκφρασης όλων αυτών που θα θέλαμε να εκφράζουμε με ενίοτε πολύ πιο δραστικούς, μπορεί και βίαιους τρόπους, αλλά δεν μπορούμε. Οι Rattler Proxy ήταν και παραμένουν κάτι αρκετά απομονωμένο. Κάθε ζωντανή μας εμφάνιση είναι μια προμελετημένη ανάσα, που δεν περιμένει τους χρόνους του κοινού για να συντονιστεί με τις δικές τους.
Φαίνεται να έχετε βρει την ισορροπία μεταξύ σας, τόσο στη μουσική σας όσο και σε διαπροσωπικό επίπεδο; Γενικότερα τι είναι για εσάς “ισορροπία”; Τη βιώνετε;
Ναι, έχουμε βρει μια ισορροπία μεταξύ μας και η αλήθεια είναι πως βρέθηκε από νωρίς, χωρίς ουσιαστικά καμία ιδιαίτερη προσπάθεια. Ο Λουκάς είναι η μηχανή, το πιο σημαντικό κομμάτι της μπάντας κι εγώ είμαι η κόρνα της νομίζω. Τι είναι ισορροπία; Αν μιλάς για την ισορροπία εντός του σχήματος, φαντάζομαι το να μην πνιγόμαστε μέσα σε κομμάτια που δεν βγαίνουν, να υπερβαίνουμε τους εαυτούς μας και το βόλεμα των ήχων που «μας πάνε» και όλα αυτά χωρίς να ραγίζουμε την ουσία της ταυτότητάς των Rattler Proxy.
Σε ποία χώρα θεωρείτε πως η μουσική σας ενδεχομένως θα είχε μεγαλύτερη ανταπόκριση; Σας ενδιαφέρει πρώτα από όλα κάτι τέτοιο;
Δεν έχω ιδέα αν η μουσική μας θα είχε κάπου μεγαλύτερη ανταπόκριση. Η μουσική μας είναι αυτή που είναι και αν έχει ανταπόκριση από οπουδήποτε, τότε αρκεί. Δεν είμαστε νομίζω σε θέση να επιλέξουμε ή να δούμε που θα “χώραγε” η μουσική μας καλύτερα. We’ll take anything we can get.
Με ποιό κομμάτι έχετε κολλήσει τελευταία;
Timothy J Fairplay – Night Strike on Fish Island
Τι πρέπει να έχει ένα κομμάτι για να σας “τραβήξει” την προσοχή;
Να είναι επιθετικό, ρυθμικό, να σε κάνει να θέλει να το κλειδώσεις μέσα στο κεφάλι σου και να περιμένεις να νυχτώσει. Κάτι τέτοιο, ή κάτι παρόμοια γραφικό.
Στην Ελλάδα τι σας αρέσει και τι όχι στην ποιότητα της μουσικής που παράγουμε; Ξεχωρίζετε κάποια εγχώρια σχήματα;
Στην μουσική γενικότερα δεν μας αρέσει η έλλειψη φιλοδοξίας. Το να βγαίνει κάτι προς τα έξω χωρίς να έχει μελετηθεί, χωρίς να έχει καταλήξει σε ένα concept, χωρίς να μην ξέρει που θέλει να πάει, σε ποίον θέλει να τσαμπουκαλευτεί ή να κάνει νάζια. Αυτό ισχύει γενικά. Προσωπικά δεν αντιλαμβάνομαι το “στην Ελλάδα”. Η μουσική είναι καλή και κακή οπουδήποτε. Όσο για μπάντες του “εδώ πέρα”, ή καλύτερα μουσικούς “της Ελλάδας” (που ακούγεται σαν διαφήμιση για φέτα, αλλά εντάξει θα περάσει κι αυτό), θα έλεγα ο Gianni Vercetti, ο Vagina Lips, οι Holy Monitor, οι Bazooka, οι Acid Baby Jesus, οι Chickn και αρκετά ακόμα. Μια χαρά μουζίκες υπάρχουν.
Στο παρελθόν είχατε κάποιες ενδιαφέρουσες συνεργασίες, να περιμένουμε κάτι παρόμοιο στο άμεσο μέλλον;
Νομίζω πως ναι. Keep this frequency clear.
Ποιος είναι ο επόμενος στόχος κι ένα μακρινό όνειρο για τους The Rattler Proxy;
Ο επόμενος κύκλος κυκλοφοριών, η πρώτη περιοδεία και ο πιο ακριβός εξοπλισμός. Μακρινό όνειρο; Η Ιαπωνία.
Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου και εύχομαι και στους δύο ότι καλύτερο! Υπάρχει κάτι επιπλέον που θα θέλατε να μοιραστείτε με τους αναγνώστες του Rockway.gr;
Ευχαριστούμε. Ναι, θα θέλαμε να μοιραστούμε κάτι με τους αναγνώστες. Να έρθετε στο live των Drab Majesty το Σάββατο. Ιδανικά να έρθετε νωρίς για να μας δει και εμάς κανένας. Αν όχι, δεν πειράζει, δεν θα κρατήσουμε στοιχεία.
1001 
