SCAR OF THE SUN

Όταν ένα metal σχήμα με το ντεμπούτο του κιόλας album (“A Series of Unfortunate Concurrencies ” – 2011), σπάει τα σύνορα της εγχώριας αναγνώρισης και μοιράζεται την σκηνή με τα μεγαλύτερα και τα πιο active ονόματα του χώρου (Rage, Moonspell, Firewind, Gus G κ.α), ενώ η δεύτερη στουντιακή δουλειά τους (“In Flood” – 2016), χαίρει διεθνής αναγνώρισης, τότε η εμφάνισή τους μετά από καιρό στην Ελλάδα (An Club – 1η Απριλίου), δε θα μπορούσε παρά να αποτελέσει ένα καυτό συναυλιακό γεγονός. Οι Scar Of The Sun, μίλησαν στο rockway.gr και τον Παναγιώτη Σπυρόπουλο, για το δυνατό παρελθόν που τους συνοδεύει, τα επικείμενα σχέδιά τους και φυσικά για μουσική!

-Σας καλωσορίζουμε στον φιλόξενο χώρο του rockway.gr κι αποτελεί ιδιαίτερη ικανοποίηση μας, σχήματα σαν και τους Scar Of The Sun να παρουσιάζονται και να μοιράζονται ερωτήσεις με εμάς και το κοινό μας.  Αρχικά, θα θέλαμε να μας συστηθείτε με λίγα λόγια για εσάς.
Ευχαριστούμε πολύ για την πρόσκληση και συγχαρητήρια για την όμορφη δουλειά σας, η χαρά είναι δική μας. Είμαστε οι Scar Of The Sun. Παίζουμε metal με μια πιο μοντέρνα ματιά, γι’ αυτό νιώθουμε ότι μας εκφράζει ο όρος modern metal. Η μπάντα πρακτικά υπάρχει από το 2007, κυκλοφορώντας δυο full length δίσκους, έχοντας κάνει 4 ευρωπαϊκές περιοδείες και αρκετές συναυλίες στην Αθήνα, ανοίγοντας για μεγάλα συγκροτήματα του ήχου.



-Η τελευταία δισκογραφική σας δουλειά, “In Flood”, έχει αποκομίσει εξαιρετικές κριτικές τόσο στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό. Ποια η ανταπόκριση που εσείς λαμβάνεται από το κοινό και γενικότερα από τη μουσική κοινότητα;
Το “In Flood” είναι ένας δίσκος για τον οποίο είμαστε αρκετά χαρούμενοι και μας τιμά ιδιαίτερα όταν και άλλος κόσμος συμμερίζεται αυτό το συναίσθημα. Η αλήθεια είναι ότι παρόλο που αγαπάμε και το ντεμπούτο μας, αυτός ο δίσκος έχει κάνει διαφορά στο feedback που δεχόμαστε, από τον κόσμο που συμμετέχει στα live, από τα σχόλια που δεχόμαστε μετά, από τις κριτικές που λες, αλλά και από ανθρώπους της βιομηχανίας. Μας ενθάρρυνε ακόμα περισσότερο το γεγονός ότι υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που ενδιαφέρονται για τη μουσική μας. Αυτό μας κάνει να θέλουμε να δημιουργήσουμε όσο πιο καλά τραγούδια μπορούμε και να τα παρουσιάζουμε όσο πιο συχνά γίνεται.

-Το “In Flood”, προήλθε με καθυστέρηση 5 ετών από το “A Series of Unfortunate Concurrencies”. Ποιοι οι λόγοι που συνέβη αυτό;
Είναι αλήθεια ότι υπήρξε μια καθυστέρηση μεταξύ των δύο δίσκων, κι αυτή προέκυψε από την προσπάθεια μας να κυκλοφορήσει το “In Flood” με όσο καλύτερες συνθήκες γινόταν. Είμαστε μια νέα μπάντα, που είναι πολύ πρόθυμη να βγει στο δρόμο να παίξει, το αποδείξαμε αυτό όταν μετά την κυκλοφορία του “A Series Of Unfortunate Concurrencies” από την Scarlet Records, περιοδεύσαμε δύο φορές σε έναν χρόνο, την πρώτη φορά με τους Rage, TYR, Communic και τη δεύτερη με τους Moonspell, PAIN, Swallow The Sun και Lake Of Tears. Όπως πιθανότατα θα γνωρίζεις, το να περιοδεύσεις έχει έξοδα, και είναι πολύ επίπονο όταν αυτά τα επωμίζεται η μπάντα μόνη της. Έτσι λοιπόν, ήμασταν σε αναζήτηση μιας δισκογραφικής που θα μπορούσε να μας υποστηρίξει σε αυτό. Από μόνη της αυτή η διαδικασία παίρνει χρόνο, ίσως πεισμώσαμε και λίγο παραπάνω, αλλά όπως και να έχει μάθαμε πολλά από αυτήν τη διαδικασία παρόλο που τελικά κυκλοφορήσαμε και το ‘In Flood’ από την Scarlet. Εμείς θα συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που αγαπάμε, να γράφουμε μουσική, θα συνεχίζουμε να κάνουμε τα βήματα που θεωρούμε σωστά και γενικά είμαστε αισιόδοξοι ότι αργά ή γρήγορα θα έρθει και η ανταπόκριση που ζητάμε.

-Οι ζωντανές εμφανίσεις σας το εξωτερικό αποτελούν σημείο αναφοράς σας, καθώς κι η συνεργασία σας τα τελευταία χρόνια με πολύ δυνατά ονόματα του χώρου. Ποια η αποδοχή του κόσμου σ’ ένα σχήμα από την Ελλάδα; Ή μήπως το κοινό δε σας αντιμετωπίζει ως μια δυνατή μπάντα με καταβολές από τη μικρή άκρη της βαλκανικής, αλλά ως ένα δυνατό ροκ σύνολο ανεξάρτητα από πού προέρχεστε;
Πιστεύω πως υπάρχουν δυο διαφορετικοί άξονες σε αυτό που αποκαλούμε “κόσμος”. Είναι οι άνθρωποι που θα σε δουν στη συναυλία, θα ακούσουν τη μουσική σου στο ίντερνετ, θα αγοράσουν το cd σου και οι άνθρωποι της μουσικής βιομηχανίας. Εγώ προσωπικά πιστεύω ότι οι ακροατές ή θεατές δεν έχουν θέματα με το από ποια χώρα είσαι. Αν έχεις καλή μουσική, παίζεις καλά, θα γουστάρει και θα ασχοληθεί με τη μουσική σου με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο. Τώρα, μιλώντας για τους ανθρώπους της μουσικής βιομηχανίας, εκείνοι σκέφτονται λίγο διαφορετικά μιας και ασχολούνται με το business της υπόθεσης. Θεωρώ πως υπάρχει μια άποψη ότι κάποιες συγκεκριμένες χώρες μπορούν να δημιουργήσουν καλή metal μουσική και κάποιες άλλες όχι. Μια σκανδιναβική μπάντα ή μια γερμανική ίσως επωφελείται από το παρελθόν και μπορεί να έχει περισσότερες ευκαιρίες. Οι εταιρείες θεωρούν ότι είναι μια πιο αξιόπιστη επένδυση. Οπότε πέρα από τις καθημερινές δυσκολίες που έχουμε να αντιμετωπίσουμε σαν πολίτες αυτού του κράτους, πέρα από την άγνοια της πολιτείας για αυτήν την μουσική (σε αντίθεση με τις σκανδιναβικές χώρες για παράδειγμα), έχουμε να αντιμετωπίσουμε και αυτά τα στερεότυπα και να δείξουμε ότι κι εμείς δημιουργούμε καλή μουσική και μπορούμε να σταθούμε στο χάρτη της μουσικής αυτής και μάλιστα με φοβερές μπάντες, όπως οι Rotting Christ, οι Firewind, οι Septic Flesh, οι Nightrage κλπ. Πιστεύω και ελπίζω ότι αυτό με τον καιρό θα αλλάξει.

-Θεωρώ ότι το “In Flood” αποκτά και θ’ αποκτήσει ένα ειδικό βάρος στην gothic σκηνή, μιας και πρόκειται για μια εξαιρετική παραγωγή που άνθρωποι με μεγάλη εμπειρία και γνώση συνετέλεσαν για το τελικό αποτέλεσμα, όπως ο Rhys Fulber (Paradise Lost, Fear Factory, Machine Head). Θέλετε να μας μιλήσετε για τα ενδότερα της παραγωγής του album και τα standard της;
Gothic ε; Ενδιαφέρον! Με τον Rhys Fulber συνεργαστήκαμε για δεύτερη φορά και μπορούμε να επιβεβαιώσουμε (όχι ότι χρειάζεται) ότι είναι ένας καλός συνεργάτης με εξαιρετικό γούστο και προσωπικότητα. Αυτό που μας γοήτευσε πολύ είναι ότι ο Fulber ασχολείται πραγματικά με τη μουσική μας, δεν θα κάνει preset δουλειές. Συνεπώς, είναι πολύ ευχάριστο να έχεις στο πλάι σου έναν τόσο ικανό άνθρωπο να προτείνει ιδέες και να εμπλέκεται στην παραγωγή της μουσικής. Από την αρχή όμως προσέχαμε πάρα πολύ και βάλαμε πολύ μεράκι. Από τις ηχογραφήσεις που κάναμε στα Zero Gravity Studios του τραγουδιστή μας, στην παραγωγή του Fulber μέχρι την μίξη που έγινε στα 210 Studios στο Βερολίνο. Είμαστε πολύ ικανοποιημένοι με το αποτέλεσμα του “In Flood” και πιστεύουμε ο επόμενος δίσκος θα βγει ακόμα καλύτερος.

-Πώς θα απαντούσατε σ’ αυτούς που σας συγκρίνουν και σας παρομοιάζουν με τους Paradise Lost;
Κοίταξε, έχω καταλήξει ότι ο κάθε άνθρωπος βιώνει και αντιμετωπίζει τη μουσική σύμφωνα με τις εμπειρίες του, τα ακούσματα και τα ερεθίσματα του. Ένας Αμερικάνος από έναν ραδιοφωνικό σταθμό μας είχε πει ότι μοιάζουμε στους Metallica… που ούτε καν! Χαχα! Οπότε δεν δίνω ιδιαίτερη βαρύτητα σε τέτοιες παρομοιώσεις. Ίσως στο ‘A Series…’ να υπήρχαν κάποια στοιχεία, αλλά στο “In Flood” καθόλου. Αλλά όπως είπα, ο καθένας αισθάνεται αλλιώς τη μουσική, πάνω σε αυτό δεν χωράει πολύ κουβέντα, αυτό που θα είχε νόημα είναι να το εξετάσεις μουσικολογικά. Οι Paradise Lost δεν θα είχαν melodic death metal riffs, ούτε τέτοια τύμπανα, ούτε τέτοια solo. Στην αρμονία είμαστε κοντά, αλλά ας μην γελιόμαστε, όλο το non extreme metal με τα ίδια ακόρντα παίζει, χαχα!

-Έχετε κάτι στα σκαριά δισκογραφικά για το εγγύς μέλλον;
Ναι, έχουμε ήδη ξεκινήσει τις ηχογραφήσεις για τον τρίτο δίσκο μας ξανά στα Zero Gravity Studios. Κάναμε ένα διάλειμμα για να περιοδεύσουμε Αγγλία και Ευρώπη με τους Firewind και τους Manimal και τώρα πάλι πίσω. Θα είναι ο πιο heavy δίσκος μας, θα τον επεξεργαστούμε εξ ολοκλήρου εμείς, στοχεύουμε να κυκλοφορήσει στα τέλη του έτους και ανυπομονούμε να τον μοιραστούμε με όλους.

-Τα live αποτελούν αναμφίβολα ζωογόνο δύναμη κάθε μπάντας. Ποια θεωρείται την top συναυλιακή σας στιγμή;
Πολλές στιγμές ήταν συγκινητικές. Θυμάμαι στην περιοδεία με Moonspell, παίζαμε στο Bochum και είχαμε απίστευτη ανταπόκριση, υπήρχε και κόσμος που τραγουδούσε στίχους που για εμάς ήταν πρωτόγνωρο. Άλλη επίσης κορυφαία στιγμή ήταν στην Αθήνα με τους Firewind, όπου επίσης είχαμε πολύ καλό feedback και μάλιστα σε ένα γεμάτο μαγαζί.
Ελπίζουμε το Αθηναϊκό κοινό να είναι κάπως έτσι και το Σάββατο στο An!

-Από την ελληνική σκηνή, η οποία βρίσκεται αναντίρρητα σε άνθηση το τελευταίο διάστημα, ξεχωρίζετε κάποια σχήματα;
Ισχύει αυτό που λες, δημιουργείται πολύ καλή metal μουσική και στην Ελλάδα, η δυσκολία είναι το πώς αυτή θα ακουστεί παραέξω. Αν και η επαφή μου με το metal πια είναι πολύ επιλεκτική εμένα προσωπικά, από νέες μπάντες θεωρώ τους Tardive Dyskinesia πολύ καλή μπάντα στον ακραίο ήχο, τους Maplerun, όπως και τους We Own The Sky που παίζουν post. Επίσης πολύ καλές μπάντες είναι οι E1EN και οι Serenity Broken που θα μοιραστούμε τη σκηνή μαζί τους το Σάββατο

-Όπως ειπώθηκε και πριν, το Σάββατο, 1 Απριλίου, εμφανίζεστε στο θρυλικό An Club, και θ’ ανοίξουν για εσάς οι EIEN και οι Serenity Broken. Τι έχει να αναμένει το κοινό από αυτή την εμφάνιση;
Είναι ένα event που έχουμε δώσει αρκετή σημασία, δεν είναι ένα ακόμη live στην Αθήνα για μας, εξάλλου δεν παίζουμε συχνά εδώ, και για του λόγου το αληθές έχουμε να παίξουμε από το 2013. Η μπάντα είναι πιο δεμένη από ποτέ, θα παίξουμε εκτός των άλλων και σχεδόν όλο το “In Flood”, θα είναι μαζί μας ο Μάριος Ηλιόπουλος από τους Nightrage για δύο κομμάτια έκπληξη και φροντίζουμε το show να είναι όσο καλύτερο γίνεται από άποψη ήχου και φωτισμού. Επίσης, μαζί μας όπως είπα θα είναι και δυο πολύ καλές μπάντες, οι E1EN και οι Serenity Broken.

Σας ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο σας κι αναμένουμε να σας απολαύσουμε στο An και όπου αλλού μας δοθεί η ευκαιρία στο μέλλον!
Εμείς ευχαριστούμε για την ευκαιρία που μας δώσατε να μιλήσουμε για τους Scar Of The Sun κι ανυπομονούμε να σας δούμε όλους από κοντά στο An Club.

383

Avatar photo
About Παναγιώτης Σπυρόπουλος 239 Articles
Γεννήθηκε στα τέλη του 70 στα Δυτικά της Αθήνας, πιο αργά ή πολύ νωρίτερα από ότι θα ήθελε - δεν έχε καταλήξει ακόμα! Ακροβατώντας ανάμεσα σε οικονομετρικά μοντέλα, φιλοσοφικούς αναστοχασμούς, πολιτικούς προβληματισμούς, κοινωνικές και διατροφολογικές ανησυχίες, η μουσική αναζήτηση είναι το δίχτυ ασφαλείας στο matrix της καθημερινότητας. Fan του σκληρού ήχου, λάτρης της κλασικής μουσικής, παθιασμένος με τα blues. Αναζητά την αιτία ζωής του, πριν κάποιοι άλλοι διαγνώσουν την αιτία θανάτου του• είναι σε καλό δρόμο για το δεύτερο.