Χρειάζονται τόνοι πικρής εντύπωσης και μαύρης εμπειρίας για να δώσεις στο ντεμπούτο σου τον τίτλο “Γράμματα από τον αδερφό μου Κάιν”… Οι Λαρισαίοι heavy metallers Black Juju θεώρησαν πως είναι πολύ αργά πια να φοβηθούν την καταραμένη σημειολογία του τίτλου και να εκτιμήσουν περισσότερο τα μαύρα σύννεφα στον ουρανό τους. Με μια μουσική διαδρομή μακρινή και δύσκολη, ο συνθετικός πυρήνας του τραγουδιστή Πάνου Δημητρίου και του κιθαρίστα Δημήτρη Τσιμπώνη, βάφτισε με τον τίτλο “Letters From My Brother Cain” το πρώτο άλμπουμ των Black Juju κι απελευθέρωσε τον πρώτο καρπό μιας μακρόχρονης heavy doom εμπειρίας στις 21/12/2012. Από την πρώτη ικανοποίηση της άμεσης επιβεβαίωσης και κάποια σημαντικά live που ακολούθησαν, έχει ήδη διανυθεί μεγάλη απόσταση και στην αυγή του 2017 οι Black Juju επιτέλους επιστρέφουν με ένα νέο ΕΡ που φέρει τον εσχατολογικό τίτλο “I Prophecy Disaster”. Αρμόδιοι για να ρίξουν φως σε όλα όσα μεσολάβησαν στη μουσική αλλά και τις ζωές των Juju, είναι οι δυο πρωταγωνιστές του γκρουπ που απαντούν στις ερωτήσεις του Rockway.gr.
Ποια ήταν τα στοιχεία και οι παράγοντες που έφεραν τη μουσική εξέλιξη από το πρώτο άλμπουμ στο νέο ΕΡ;
Η αλήθεια είναι πως υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ των δύο, αλλά σε μας δεν φαίνεται σαν εξέλιξη, γιατί πρόκειται για ήχο που πάντα είχαμε μέσα μας. Αυτό που κάνει τη διαφορά είναι οι καταστάσεις που βιώνουμε και που μας κάνουν να θέλουμε να εκφραστούμε με διαφορετικό τρόπο.
Πώς οδηγηθήκατε στην επιλογή της κυκλοφορίας ενός ΕΡ;
Διάφορα γεγονότα που μεσολάβησαν από την πρώτη μας κυκλοφορία καθώς και κάποιες ανακατατάξεις στη σύνθεση της μπάντας, έκαναν το χρόνο να κυλήσει αδυσώπητα σε βάρος μας. Η κυκλοφορία ενός LP θα ήταν χρονοβόρα διαδικασία. Έτσι, παρά το γεγονός πως έχουμε πάρα πολύ υλικό, αποφασίσαμε να κυκλοφορήσουμε ένα ΕΡ ως κάτι πιο άμεσο.
Ποιος ήταν ο αντίκτυπος για το πρώτο άλμπουμ που έχετε εισπράξει εσείς σαν γκρουπ;
Απρόσμενα θετικός, θα λέγαμε… Αν και σαν άτομα κουβαλάμε ένα πλούσιο παρελθόν, λείπαμε αρκετό καιρό από το προσκήνιο και η ανταπόκριση ήταν ένα ερωτηματικό… Ωστόσο οι fans το εκτίμησαν και δίκαια κατά τη γνώμη μας . Δουλέψαμε για ένα αποτέλεσμα ολοκληρωμένο σε όλα τα επίπεδα, τόσο συνθετικά όσο και ηχητικά, αλλά και στο artwork με ένα φοβερό εξώφυλλο από τον Πάνο Αργυρίου. Εμείς το απολαύσαμε και πιστεύω το ίδιο και όσοι το άκουσαν.
Ποιες είναι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένα γκρουπ σε αυτό τον χώρο της σημερινής ελληνικής πραγματικότητας;
Θεωρούμε πως γενικά τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα τώρα πια. Τα μέσα που έχουν τα συγκροτήματα για να εκφραστούν είναι περισσότερα, οι εμπειρίες μεγαλύτερες, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης βοηθούν απίστευτα… Όσο για μας, το βασικό μας θέμα είναι ο χρόνος: όπως είναι τώρα τα πράγματα στα εργασιακά, ο χρόνος δεν είναι αρκετός για να ασχοληθείς με αυτό που αγαπάς περισσότερο.
Σε μια εποχή που οι ταμπέλες φοριούνται πολύ, σε ποιό είδους κοινό θεωρείτε πως απευθύνεστε με τη μουσική που γράφετε και παίζετε;
Στο κοινό που ακούει και σκέφτεται… Δεν υπάρχουν ταμπέλες, τουλάχιστον όχι σε μας. Γιατί θα έπρεπε να έχουμε μια ταμπέλα, ένα στυλ και μόνο… Τα συναισθήματα αλλάζουν, το ίδιο και το ύφος των τραγουδιών που πάντα έχουν όμως χαραγμένη πάνω τους την προσωπικότητα των δημιουργών τους. Αυτό είναι το σημαντικό, κατά τη γνώμη μας, το προσωπικό στυλ. Παρ’ όλα αυτά, αν κάποιος θα ήθελε να μας κατατάξει κάπου, θα λέγαμε ότι παίζουμε κλασσικό heavy metal.
Ποια καταστροφή προφητεύει το ομότιτλο τραγούδι και ποιά είναι τα θέματα του ΕΡ;
Η καταστροφή που προφητεύει το τραγούδι, είναι αυτή που έρχεται… Τα θέματα του ΕΡ είναι η καταστροφή, ο πόνος, το μίσος, η αλαζονεία και ένας ματαιόδοξος άνθρωπος που όλα του τα πάθη τα φορτώνει στο διάβολο. Τα πέντε τραγούδια που έχει το ΕΡ, δένονται θεματικά μεταξύ τους, χωρίς να είναι concept, ενώ παράλληλα στέκονται άνετα και ως αυτόνομα.
Ποια είναι μέχρι σήμερα η πιο σημαντική ζωντανή εμφάνιση του γκρουπ για σας και για ποιό λόγο;
Πιστεύουμε πως η πιο σημαντική ως τώρα ζωντανή μας εμφάνιση ήταν με τους Cathedral στη Θεσσαλονίκη: παίξαμε το δικό μας υλικό μπροστά σε κοινό που άκουγε τη μουσική που παίζαμε. Ήταν κοντά στα γούστα τους…
Κάνετε dj set και είστε υποχρεωμένοι να παίξετε 5 τραγούδια που σας εκφράζουν απόλυτα από 5 διαφορετικά γκρουπ. Ποια θα είναι αυτά;
BLACK SABBATH/”wheels of confusion”, ALICE COOPER/”black juju”, RAINBOW/”self portrait”, TROUBLE/”victim of the insane”, NON FICTION/”sad and done”… Αυτά…
Ποια είναι τα άμεσα σχέδια αμέσως μετά την κυκλοφορία του ΕΡ;
Τα κλασσικά! Ζωντανές εμφανίσεις, πρόβες, πρόβες, πρόβες… Και φυσικά, καινούρια τραγούδια και ηχογράφηση του δεύτερου LP.
Έχετε αποφασίσει ποιό θα είναι το επόμενο μουσικό βήμα σε σχέση με αυτά που έχετε κάνει ως τώρα;
Σίγουρα δεν θα μοιάζει με τα προηγούμενα… Δεν θέλουμε να προδιαγράψουμε το πως θα ακούγεται. Αυτό το αφήνουμε στη μοίρα που καθορίζει τις καταστάσεις που ζούμε, σαν μικρά ανθρωπάκια που είμαστε… Σίγουρα όμως θα είναι “Black Juju”, γεμάτο ψυχή! Το μόνο που μπορούμε να υποσχεθούμε… Αντίο αιώνια!
259 
