Οι μπάντες που παίζουν σκοτεινό ροκ στην Ελλάδα είναι λίγες, αν μάλιστα τις ξεχωρίσουμε και σε αυτές που παίζουν καλά, τότε ο αριθμός είναι μικρός. Μια από αυτές είναι και οι Come With Reverse. Αυτό που μου άρεσε εξαρχής όταν άκουσα κομμάτια της μπάντας ήταν το γεγονός πως ναι μεν ο ήχος τους ήταν σκοτεινός μα όχι μίζερος. Με αφορμή την εμφάνισή τους μαζί με τους Garden Of Delight στο Second Skin σκεφτήκαμε να τους ρωτήσουμε μερικά πραγματάκια για τις μουσικές, αλλά και τον τρόπο σκέψης τους.
Γεια χαρά, καλώς ήρθατε στο Rockway. Καταρχήν λύστε μου την απορία πως προέκυψε το όνομα της μπάντας;
Κατά πρώτο λόγο, ευχαριστούμε για την πρόσκληση. Δυστυχώς μέσα σε αυτές τις γραμμές δεν είναι εφικτό να αποδοθεί η αρχική εύρεση του ονόματος, μιας και είχε χαρακτήρα χιουμοριστικό και προσωπικό για τη μπάντα. Όταν το όραμά μας άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά, αποφασίσαμε να κρατήσουμε το όνομα για λόγους ρομαντικούς μολονότι, η σωστή χρήση του στην αγγλική είναι “Come in Reverse”. Η βασική ιδέα ερμηνευτικά ήταν να έχουμε ένα όνομα το οποίο θα δηλώνει την διαφορετικότητα της μουσικής μας απέναντι στο mainstream ελληνικό μουσικό γίγνεσθαι.
Σχηματίσατε την μπάντα ως τρίο από το 2010, τι αλλαγές έχουν γίνει ως σήμερα επάνω στο βασικό όραμα στο οποίο είχατε όταν ξεκινήσατε, σε ποιο σημείο δηλαδή έχουν διαφοροποιηθεί οι στόχοι σας;
Σε γενικές γραμμές θα λέγαμε ότι το όραμά μας έχει μείνει απαράλλαχτο. Να δημιουργήσουμε μια μουσική έντονα συναισθηματική, ίσως πολλές φορές και μελοδραματική. Η μόνη διαφοροποίηση έγκειται στο γεγονός ότι αποφασίσαμε στον δεύτερο μας δίσκο “Composing Serenity” (2015) να κινηθούμε σε περισσότερο pop (με την έννοια του “popular”) μουσικά πεδία και να αποβάλουμε κάποια πειραματικά στοιχεία. Μια κίνηση η οποία φυσικά πηγάζει από την ανάγκη να κορέσουμε τη ματαιοδοξία μας.
Πέρα από τον πολύ ευρύ όρο dark rock, πως προσδιορίζετε εσείς οι ίδιοι τον ήχο σας;
Επιλέξαμε συνειδητά να χαρακτηρίσουμε τον ήχο μας ως “dark rock” αφού επιδιώκουμε να καλύψουμε ένα ευρύ φάσμα του “σκοτεινού” ήχου με πλειάδα επιρροών μιας και είμαστε προσωπικότητες με διαφορετικές επιρροές. Πιο συγκεκριμένα επιδίωξη μας ήταν να παντρέψουμε τον ηλεκτρονικό ήχο των synthesizer με τον ιδιαίτερο ήχο της telecaster κιθάρας σε συνδυασμό με μοιρολατρικά φωνητικά. Συνάμα, προσπαθήσαμε και στις δύο δισκογραφικές μας απόπειρες, να ακροβατούμε μεταξύ του ακουστικού ηχοχρώματος (timber) και του ηλεκτρονικού, εξού και η χρήση οργάνων όπως μαντολίνο και yanli tambour, όργανα αμιγώς ακουστικά με λαογραφικό χαρακτήρα.
Από ποιους μουσικούς πηγάζουν οι πιο βαθιές επιρροές σας;
Η συγκεκριμένη ερώτηση είναι δύσκολο να απαντηθεί δίχως τη χρήση cliche. Κάθε ένας από εμάς κουβαλάει το δικό του μουσικό background σαν προσωπικότητα και μιας και το συγκρότημα διακατέχεται από αισθητική ελευθερία, οι επιρροές αυτές μπολιάζονται μεταξύ τους. Από gothic rock κιθάρες και electro synths μέχρι trip hop drumming με αναφορές στους Portishead. Ίσως η μόνη ξεκάθαρη και συνειδητή επιρροή λαμβάνει χώρα στο κομμάτι των ενορχηστρώσεων όπου χρησιμοποιούμε τις γνώσεις μας της δυτικής “λόγιας” μουσικής.
Από πού αντλείτε θεματολογία για τους στίχους των κομματιών σας;
Η στιχουργική θεματολογία απορρέει κατά κύριο λόγο από την ανάγκη έκφρασης μιας υπαρξιακής αγωνίας, είτε πρόκειται για στίχους καθαρά εσωτερικούς είτε πρόκειται για στίχους ερωτικού περιεχομένου ως μια άφιξη στον Άλλο, η οποία τελικά ταυτίζεται με την άφιξη στο Εγώ. Από την άλλη πλευρά, είμαστε και κοινωνικά όντα, σε ένα κοινωνικό σύνολο στο οποίο ευχαρίστως συγκαταλεγόμαστε και το οποίο νοσεί. Δεν είμαστε άμοιροι ευθυνών. Για αυτό το λόγο επιλέγουμε να γράφουμε και στίχους κοινωνικής προέκτασης, φυσικά απομακρυσμένους από οποιαδήποτε μορφή κομματικής ταύτισης.
Πώς βλέπετε το θέμα των ζωντανών εμφανίσεων; Πλησιάζει και η εμφάνισή σας με τους Garden Of Delight σε λίγες ώρες, στην Αθήνα…
Λατρεύουμε να παίζουμε τη μουσική μας ζωντανά. Είναι ένας υπέροχος τρόπος να κοινωνήσουμε το πάθος μας και αυτό που δημιουργούμε. Επιπλέον, είναι μεγάλη μας χαρά να παίζουμε στην Αθήνα. Και η συγκεκριμένη συναυλία έχει για εμάς και έντονο συναισθηματικό υπόβαθρο μιας και στον ίδιο χώρο το Second Skin (τότε στου Ψυρρή) δώσαμε το πρώτο μας live το 2012. Εννοείται ευχαριστούμε άπειρα τον χώρο και τον αγαπημένο μας Dr. D. για την πρόσκληση και τη φιλοξενία. Τέλος, είναι μεγάλη μας χαρά το γεγονός ότι θα είμαστε support στους ιστορικούς Garden of Delight.
Αναζητώντας πληροφορίες για τους Come With Reverse επισκέφθηκα εύλογα την επίσημη ιστοσελίδα σας και εκεί διαπίστωσα πως διανέμετε ελεύθερα το ψηφιακό single “Annegrette”, μια κίνηση που περίμενα να δω να κάνουν πολλές μπάντες που θέλουν να ακουστούν, αλλά παράδοξα το συναντώ σπάνια. Ποια είναι η δική σας αίσθηση για το θέμα;
Ευχαριστούμε για αυτή την ερώτηση. Είναι μια κίνηση που ξεκινήσαμε το 2014 με την κυκλοφορία του single “Crawling in a wire”, αργότερα με τη διασκευή μας στο “My way” του Frank Sinatra και τελευταία με την “Annegret”. Αρχικά, σε χαλεπούς καιρούς, επιλέξαμε να δώσουμε στο κοινό μας την επιλογή free download απο το site μας ως ένδειξη σεβασμού. Επίσης, επειδή μας αρέσει η κριτική, θεωρήσαμε ότι με αυτό το attitude θα προσελκύσουμε και ακροατές από άλλους μουσικούς χώρους. Θα συνεχίσουμε να το κάνουμε, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα γιατί περνάμε όμορφα μέσα από αυτό.
Η μέχρι τώρα πορεία του 2ου άλμπουμ σας “Composing Serenity”, τι “μαθήματα” σας έχει δώσει; Τι θα κρατήσετε και τι θα αφήσετε πίσω στο επόμενο βήμα σας;
Το δεύτερο μας άλμπουμ κυκλοφόρησε από την Ιταλική εταιρία Mislealia Records. Ήταν η πρώτη μας συνεργασία με μια εταιρία, η οποία παρόλο που κινείται σε αυστηρά gothic πλαίσια μας έδωσε την ευκαιρία να τον κυκλοφορήσουμε. Διδαχθήκαμε εμπειρία στον τομέα των ηχογραφήσεων αλλά και στο πως να εμβαθύνουμε στον ήχο μας. Αυτά είναι στοιχεία που θα κρατήσουμε σίγουρα. Παρόλα αυτά, με βάση το νέο υλικό που έχει ετοιμαστεί οφείλουμε να επισημάνουμε ότι ο δεύτερος δίσκος θα κινηθεί σε περισσότερο πειραματικά και διαφορετικά μονοπάτια. Απενοχοποιήσαμε ορισμένα πράγματα.
Ποιο συναίσθημα επικρατεί όταν βρισκόσαστε μπροστά στην σύγχρονη, ελληνική ήθελα να γράψω, παγκόσμια θα πω τελικά, πραγματικότητα; Είναι η οργή, ή η απελπισία;
Το μόνο εύκολο για να απαντηθεί η συγκεκριμένη ερώτηση είναι το να καταφύγουμε σε απαντήσεις μιζέριας και μεμψιμοιρίας. Ε λοιπόν όχι! Ηθελέστα και παθέστα. Όταν το μόνο που ενδιαφέρει τη μουσική βιομηχανία είναι το κέρδος και ο ακροατής αυτοβούλως επιλέγει να είναι μέρος της, αναμασώντας αισθητικές είτε του παρελθόντος είτε της mass culture δε μπορούμε να γκρινιάζουμε.
Από την άλλη πλευρά, σε αυτές τις συνθήκες δεν μεγαλουργούν οι ποιητές ανέκαθεν; Σε αυτά τα άκρα δεν αναδεικνύονται οι επαναστάτες σε όλο το ρου της ιστορίας; Δεν θα έπρεπε η μουσική να είναι πιο παθιασμένη στην δεκαετία μας;
Συμφωνώ με την πρώτη διατύπωση. Ναι. Η ιστορία του ανθρώπου αποδεικνύει ότι σε δύσκολες, κοινωνικά, περιόδους η δημιουργία ανθεί. Σε όλους τους τομείς. Αυτός είναι και ο ρόλος της. Δε θα συμφωνήσω με το τελευταίο σκέλος. Υπάρχει έντονη καλλιτεχνική δράση σε όλες τις κατηγορίες της μουσικής. Πολλοί νέοι καλλιτέχνες οπλοφορούν αυτή την κοινωνική παρακμή, την εξωθούν στα άκρα και την εκθέτουν σε όλο της το μεγαλείο.
Ελπίζω να σας δω από κοντά στις 10 του μήνα στο Second Skin, ευχαριστώ για τον χρόνο σας…
Εμείς ευχαριστούμε για την υπέροχη συνέντευξη και τις υπέροχες ερωτήσεις και ανυπομονούμε να τα πούμε από κοντά σε μια συναυλία που θα ξεχειλίζει από πάθος.
443 
