CIRITH UNGOL Part II: “King Of The Dead”

Αυτή η μπάντα αποτελεί θεμελιώδες άκουσμα και επιρροή στον ψυχισμό μου, από ιδιαίτερα μικρή κιόλας ηλικία.

Η απόκοσμη φωνή του Tim Baker, τα τιτάνια τύμπανα του Robert Garven, η υβριδική μουσική που χαρακτηριζόταν από αυτό το μοναδικό πέρασμα από το rock των 70’s στο ατόφιο heavy metal των 80’s, τα επιβλητικά επικά τους εξώφυλλα, όπως και η εφάμιλλη στιχουργική τους, υπήρξαν καθηλωτικοί παράγοντες που προσδιόρισαν και εδραίωσαν την προσωπική μου σχέση με ότι αφορά το σχήμα αυτό, αλλά και πολλές από τις πτυχές του εν γένει χαρακτήρα μου, όπως εύλογα πλάθονται κατά την ενηλικίωση κάθε ανθρώπου και πολλές φορές έχουν όχι μικρή παρουσία στην περαιτέρω πορεία του στην ζωή.

Το ότι έπειτα από τόσα χρόνια θα είχαμε την ευκαιρία να τους παρακολουθήσουμε ζωντανά ήταν κάτι που ταυτόχρονα με ενθουσίασε, όσο και με ανησύχησε. Οι Cirith Ungol ήταν κάτι πολύ σημαντικό για να απειληθεί να αμαυρωθεί με μια τυχόν αρπαχτή, ή χλιαρή διεκπεραιωτική  εμφάνιση, σκέψεις που σαν Κασσάνδρες τριγυρνούν στο νου πριν από κάθε “μεγάλη” επιστροφή . Αντί αυτού, οι αμερικανοί εκσπερμάτισαν την δύναμη και το πάθος της μουσική τους στα ανυποψίαστα αυτιά και μάτια μας, συγκλονίζοντας συθέμελα τα κέντρα παραγωγής πώρωσης και του πλέον στείρου μεταλλά. Οι στιγμές που ζήσαμε ήταν πέρα από κάθε προσδοκία, εδραίωσαν στις συνειδήσεις μας τον θρύλο των Cirith Ungol σαν την φυσική συνέχεια από το παρελθόν στο παρόν, από την φαντασία στην πραγματικότητα.

Και σαν να μην έφτανε η εμπειρία ζωής του Μαΐου του 2017, ήρθε η επιστροφή τον Φεβρουάριο του 2018 να επιβεβαιώσει ότι μόνο τυχαία δεν είναι αυτή η μοναδική σχέση των Cirith Ungol με το ελληνικό heavy metal κοινό. Οι Tim Baker, Robert Garven, Jim Barraza, Greg Lindstrom και Jarvis Leatherby μου έκαναν την απόλυτη τιμή να παραχωρήσουν μια μαραθώνια συνέντευξη μιλώντας για όλα. Ο ανιδιοτελής σεβασμός και η ατέρμονη αγάπη μου στους CU με οδηγεί στο να δημοσιεύσω τον κύριο όγκο του υλικού σε 4 μέρη, χωρισμένα στις αντίστοιχες 4 εποχές του κάθε ενός από τα μοναδικά τους άλμπουμ, εμπλουτισμένο με οπτικοακουστικό υλικό και από τις 2 εμφανίσεις του σχήματος στην Αθήνα, με την εξαίρεση μόνο του πρώτου μέρους που περιέχει υλικό αποκλειστικά από τον Μάιο του 2017, λόγω του ότι δημιουργήθηκε πριν την επιστροφή τους στην χώρα μας.

Ένα ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου καταρχήν στον φίλο μου Τάσο Ποιμενίδη για την βοήθεια, την παρέα και την συμπαράσταση. Επίσης στον άλλον φίλο μου, τον Φώτη Καλύβα για την υπομονή του (και το κουβάλημα, ά ρε Φώτη θεριό). Θερμά ευχαριστώ για την υποδοχή, την φιλοξενία και το άνοιγμα καρδιάς από κάθε έναν από τους 5 μουσικούς που ανέφερα παραπάνω, πραγματικά δεν έχω λόγια, σας ευχαριστώ και σας αγαπώ πολύ! 

Θα ήμουν αγνώμων αν δεν ευχαριστούσα το Oscar hotel που μας διέθεσε ξεχωριστή αίθουσα και μπορέσαμε να περάσουμε εκεί ανεμπόδιστοι αρκετό χρόνο (όπως θα δείτε στην αρχή των συνεντεύξεων του πρώτου μέρους, ο ήχος από το περιβάλλον υπήρξε τέτοιος που παραλίγο να ακυρώναμε το βίντεο, ευτυχώς με την βοήθεια του υπευθύνου το θέμα προσπελάστηκε γρήγορα).

Τέλος να ευχαριστήσω τον Μανώλη Καραζέρη για την εμπιστοσύνη και την υποστήριξη σε αυτό που αποπειράθηκα να κάνω, αλλά κυρίως για το ότι υπήρξε ο καταλύτης ώστε όλοι μας να έχουμε αυτή την ευκαιρία να ζήσουμε το όνειρο που λέγεται Cirith Ungol live.

Ο Ντίσνευ σκετσάριζε τα καρτούν που θα ήθελε να διαβάσει, έτσι ξεκίνησε. Δεν είμαι βιντεογράφος, φωτογράφος, κομπιουτεράς, ηχολήπτης, μεταλλοπατέρας, παντογνώστης,ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο μπορεί να σκεφτεί ένας κακεντρεχής νους που θα βιαστεί να κατακρίνει την δουλειά μου. Είμαι απλά ακόμη ένας από εσάς, ένας άνθρωπος που υπεραγαπά την μουσική των Cirith Ungol και που απλά πήρα την απόφαση να πάρω την τσάντα με την κάμερα μου και να αποπειραθώ να φτιάξω αυτό που θα ήθελα να είχε φτιάξει κάποιος άλλος για εμένα. Έκανα ότι καλύτερο μπορούσα για να κρατήσω τις στιγμές στις μνήμες μας. 

Είμαι πολύ υπερήφανος για τους φίλους που έκανα, τις στιγμές που έζησα και αν με αυτά τα βίντεο καταφέρω να κάνω και άλλους ανθρώπους να αισθανθούν έτσι, η χαρά μου θα είναι ακόμη μεγαλύτερη. Όλη η δουλειά που κάνω στο Rockway είναι χρηματοδοτούμενη φυσικά μόνο από εμένα, δεν έχει κανένα απολύτως κερδοσκοπικό χαρακτήρα και θέλω ευκαιρίας δοθείσης να ευχαριστήσω το site για το μοναδικό αυτό ταξίδι που μου επιτρέπει να κάνω μέσα από τις σελίδες του όλα αυτά τα χρόνια, χωρίς περιορισμούς, ύποπτες ανακατευθύνσεις και λογοκρισία.

Αφιερώνω τα βίντεο αυτά στον Αντώνη Μουριζάκη!

575