“Tilting at windmills”… να επιτίθεσαι σε φανταστικούς εχθρούς.
Με αφετηρία την ανίκητη γοητεία του μάταιου σκοπού, τρεις μουσικοί που υπηρέτησαν στις τάξεις του ex-Marillion θρύλου, Fish, ο μπασίστας και βασικός συνθέτης του “ψηλού” στα δύο τελευταία άλμπουμ, Steve Vantsis, o ντράμερ David Stewart και ο κιθαρίστας Robin Boult, σχημάτισαν τους Tilt δίνοντας χώρο στη δική τους μούσα να εκφραστεί. Το σχήμα ολοκληρώθηκε με την προσθήκη των Paul Humphreys στις κιθάρες και PJ Dourley στα φωνητικά.
Μετά το ΕΡ “Million Dollar Wood” που σύστησε αρχικά τους Tilt στον κόσμο, μεσολάβησαν 5 ολόκληρα χρόνια δουλειάς και προετοιμασίας για το ντεμπούτο άλμπουμ που τελικά φέρει τον τίτλο “Hinterland”. Συνεργάτες και βοηθοί στο έργο τους βρέθηκαν ο πληκτράς των It Bites, John Beck και ο κιθαρίστας και “άνθρωπος-πολυμηχάνημα” John Mitchell (Arena, Kino, It Bites και άλλα) που έκανε και την τελική μίξη στον δίσκο.
Ο βασικός συνθέτης και καρδιά των Tilt είναι ο Steve Vantsis που γράφει ολομόναχος την αρχική εκδοχή των τραγουδιών και μετά την περνά στον ντράμερ David Stewart. Οι ίδιοι περιγράφουν τη μουσική τους σαν ροκ μουσική με ηλεκτρονικά στοιχεία. Βέβαια τα ονόματα που συμμετέχουν ενεργά στο άλμπουμ καθορίζουν σημαντικά και το ακροατήριο που θα ενδιαφερθεί για τη μουσική και πέρα από την επιφανειακή αυτή περιγραφή, οι Tilt έχουν καταφέρει να σταθούν αυτόφωτοι σε έναν σχεδόν μοναδικό χώρο.
Έμπειροι σαν καλλιτέχνες και συνειδητοποιημένοι σαν δημιουργοί, βρίσκονται σε σημεία που οι γραμμές μουσικών ιδιωμάτων διασταυρώνονται και πετυχαίνουν να ολοκληρώσουν ένα φρέσκο, ουσιώδες, εμπνευσμένο και ξεχωριστό άλμπουμ. Σίγουρα απευθύνονται σε όλη αυτή την κοινότητα του prog rock αλλά δεν έχουν να κάνουν σε τίποτα με το καθιερωμένο κατεστημένο του “βουκολικού” prog.
Από την έναρξη του “Assembly” με τους ηλεκτρονικούς ήχους και τη φωνή του Dourley -που κυριολεκτικά λάμπει σε όλο το άλμπουμ- είναι ξεκάθαρο πως έχουμε να κάνουμε με έναν φρέσκο αέρα έκφρασης και δημιουργίας και αυτό ενισχύεται και επιβεβαιώνεται από τον ιδιαίτερο και υποδειγματικό ήχο. Με την ένταση να κορυφώνεται στο δεύτερο μέρος του τραγουδιού και τη μπάντα σε πλήρη ετοιμότητα, είναι πια φανερό πως έχουμε να κάνουμε με κάτι σπουδαίο. Το ομότιτλο “Hinterland” διαλύει αμετάκλητα κάθε σχέση με τα συνήθη κλισέ μιας τυπικής prog rock μπάντας. Το groove με το σχεδόν μεταλλικό ριφ μαζί με τα μοναδικά φωνητικά σπρώχνουν το τραγούδι σε μια συναρπαστική διαδρομή σπουδαίων διαδοχών.
Το τρυφερό “Against the rain” χτίζει με την αμεσότητά του έναν βωμό στη νοσταλγία και αποτελεί και το πρώτο βίντεο του γκρουπ με την Tara Nowy, την κόρη του Fish να ξαναζωντανεύει τον ρόλο της μητέρας της στο ιστορικό “Kayleigh”, σε μια σημειολογική αναφορά. Από το σχεδόν grunge metal του “No superman” στην εσωτερικότητα του “Growing colder”, από την κλιμακωτή κραυγή στην απώλεια του “Strontium burning” στα εννιά λεπτά για την εξάρτηση του “Bloodline”, οι Τilt μεταφέρουν τις ιδανικές αναλογίες τους με συναισθηματική ευστοχία.
Με την απολογητική ερημιά του “Disassembly” το συγκλονιστικό ταξίδι μέσα στο κενό κέλυφος της θρησκείας έχει ολοκληρωθεί. Μετά την ενοχή και την ντροπή, ο άνθρωπος ψάχνει την ελευθερία, την απελευθέρωση. Η τελική συνειδητοποίηση είναι πως είναι ολομόναχος και οι θεοί είναι ένας μύθος.
Το “Hinterland” είναι ένας θρίαμβος της ιδανικής θέσης ανάμεσα στη δεξιότητα και το συναίσθημα, στη γνώση του ήχου και τις παγίδες της ψυχής. Με την τραγουδοποιία να είναι ο πρωταγωνιστής αλλά με μια μεγάλη αποθήκη με εφόδια, οι Tilt υψώνουν το ξεκίνημά τους σε δυσθεώρητα ύψη και κάνουν τη μεγάλη έκπληξη. Παραδίδουν ένα σπουδαίο άλμπουμ με στιβαρή κατασκευή, σοφή ροή και φρέσκο πνεύμα. Και με την αυτοθυσία του Δον Κιχώτη…
712 
