Σε μια εποχή που φαίνεται ότι τα πάντα έχουν παιχτεί, για ν’ακούσεις κάτι καινούργιο και συνάμα άξιο ενδιαφέροντος στο χώρο του αταμπέλωτου metal ήχου, χρειάζεται μια υβριδική μπάντα , που να συνδυάζει επιρροές και τεχνική με τέτοιο τρόπο, που να μην δίνει εναύσματα για συγκρίσεις με μύθους (εδώ που τα λέμε ,τις περισσότερες φορές…) του παρελθόντος, προσφάτου και μη.
Ε λοιπόν, οι Persefone, η εξαμελής μπάντα από την Ανδόρρα (!!!), ένα σχήμα κατά βάση μελωδικού, προοδευτικού death metal, είναι μια περίπτωση τέτοια.
Ιδρυόμενοι το 2003 με πρώτη επίσημη κυκλοφορία το ΕΡ “Truth Inside the Shades”, έχουν κυκλοφορήσει τα full-length “Core” το 2006 και “Shin-Ken” το 2010, το οποίο προκάλεσε ένα μικρό σούσουρο με αποτέλεσμα να ακολουθήσουν τους Obituary στην Ευρωπαϊκή περιοδεία τους το 2010.
Αν όμως με την προηγούμενη δουλεία τους, απέσπασαν την προσοχή κάποιων αναζητητών του σύγχρονου και τόσο ιδιορρύθμου χώρου, όπως είναι το progressive death metal, οι Persefone, με το “Spiritual Migration” θα προκαλέσουν οχλοβοή και σαματά… Πρόκειται για ένα τεράστιο βήμα μπροστά που απαιτεί την αφοσίωση των απανταχού φίλων του φινετσάτου αλλά κινηματογραφικού prog.
Επιρροές; Ολόκληρη η ιστορία του ήχου, όλες οι λαμπρές στιγμές πραγματικά παρελαύνουν… οι Opeth, οι Death, τα παιχνιδίσματα που παραπέμπουν στους Dark Tranquillity της εποχής του, τελικώς, επιδραστικότατου “Projector”. Οι ατμόσφαιρες, που λες και βγήκαν από τα έγκατα του μυαλού του Dan Swanö, όταν αυτός ταπείνωνε ένα βουνό ταμπέλες με το “Crismon”.
Τα μέλη του συγκροτήματος είναι φοβεροί παίχτες. Κατέχουν καλά το όργανό τους και το υπηρετούν άριστα. Με εναλλαγές ανάμεσα στα μεγάλα τραγούδια του album, ακουστικά ιντερλούδια, δεν κουράζουν, επιδεικνύοντας ανούσιες ιδέες , αλλά αντίθετα, έχοντας τον πλούτο όλης αυτής της παράδοσης στα χέρια τους, παρουσιάζουν έναν θησαυρό συναισθημάτων, ενθουσιασμού και αγάπης προς αυτό που ονομάζουμε Τέχνη, καταθέτουν γνώση και ψυχή. Φοβερές ιδέες, ιδιαίτερα θεατρικές, με τη φωνή του Marc Martins Pia , άλλοτε καθαρή, μελωδική αλλά όχι “μελιστάλαχτη”, αντρίκια και δυνατή, ένα κράμα του Nick Holmes και του Arno Menses (sieges Even) και άλλες φορές στα χνάρια των Σουηδικών λαρυγγιών (βλ. Stanne, Dolving, Strind…), να συνοδεύει ένα έξοχο σύνολο και στα δυο σκέλη της μουσικής τους.
Πολύ καλοί οι κιθαρίστες, τεχνίτες αποδίδουν άριστα τεχνοτροπίες ενός ευρύτατου φάσματος, είτε ως ακουστικοί συνοδοί των σπουδαίων πλήκτρων του Miguel Espinosa Ortiz, σε ηχοτόπια Dream Theater-ικού φόντου, είτε ως ηγέτες σε επιτελικά, φρενήρη riffs σουηδικής κοπής στις θάλασσες των Μεγάλων At the Gates. Φοβερό δέσιμο του rythm section, άψογη συνεννόηση σε δύσκολα prog θέματα, με πολλαπλές αλλαγές ρυθμών ανάμεσα στα κομμάτια με αποτέλεσμα το album να μην ακούγεται ούτε για μια στιγμή κουραστικό.
Η παραγωγή του Jacob Hansen (Volbeat, Pretty Maids, Mercenary, Pestilence, Destruction etc),στα Hansen Studios της Δανίας, είναι πάρα πολύ καλή. Όλα τα όργανα ακούγονται εξαιρετικα. Τα ρυθμικά, βαριά και ογκώδη, ανατριχιαστικό το πιάνο, κιθάρες-λεπίδες στα death μέρη, αθώα, ήσυχα βρέφη στα εξαιρετικά ατμοσφαιρικά μέρη του album, όλες οι μελωδίες ακούγονται μέχρι μύγας που πετά. Το artwork είναι έργο του Travis Smith (Katatonia, Avenged Sevenfold, Nevermore).
Δεν ξεχωρίζω ούτε ένα τραγούδι. Όλα τους είναι άκρως ενδιαφέροντα. Υποπτεύομαι πως πρόκειται για concept album μια και δεν έχω στίχους στα χέρια μου, αλλά και έτσι να μην είναι, έχουμε ένα σύνολο από καταπληκτικά τραγούδια. Η φοβερή ατμοσφαιρική εισαγωγή “Flying Sea Dragons”, το εξαιρετικό, γρήγορο, “Mind as Universe”, η διλογία “Consciousness”, το ομώνυμο, ο επίλογος. Πολύ δύσκολο να βρεις κάποιο που να υπολείπεται.
Συνολικά, η προσέγγιση των Persefone, στον ταλαίπωρο , τα τελευταία χρόνια, τούτο χώρο δεν πατάει σε “εξτρεμισμούς” πάνω στα όργανα, ούτε σε “εγωϊσμούς” που χρησιμοποιούν την μουσική ως όχημα ευτελιστικών απολαβών. Αντίθετα, στηρίζεται πάνω σε ανάγκη για προσωπική κοινοποίηση που χρειάζεται όλο το παρελθόν συλλογικό ασυνείδητο στο πλάι του για να οξυγονώνεται. Δεν ξέρω πόσο σύντομα θα γίνει αυτό, αλλά είναι αναπόφευκτο, οι Persefone με το “Spiritual Migration”, να αναγνωριστούν από κάποιους, ως τουλάχιστον Αντί-ήρωες που ρυμούλκησαν το prog πίσω στο σωστό λιμάνι.
Το “Spiritual Migration” θα κυκλοφορήσει από το label, Vicisolum Productions.
Υ.Γ. Must για όλους τους μουσικόφιλους. Κι αν θες και βαθμό 9/10…
993 
