Το στραβοπάτημα του μετριότατου “A Thousand Suns” καλούνται να διορθώσουν οι Linkin Park και η σύντομη, σχετικά, επιστροφή τους προδίδει πως το group χρειαζόταν μια κυκλοφορία για να τους διατηρήσει στο ευρύτερο μουσικό προσκήνιο.
Το “Living Things” ξεκινάει πολύ καλά, με το “Lost In the Echo” να αποτελεί τον ανεπίσημο συνδετικό κρίκο ανάμεσα στους πειραματισμούς του “A Thousand Suns” και την pop rock διάθεση του “Minutes to Midnight”. Η συνέχεια με το “In My Remains” φλερτάρει πιο έντονα με τη radio friendly κουλτούρα της μπάντας, κάτι που ισχύει και στην πορεία με το single “Burn It Down”. Το “Lies Greed Misery” δείχνει μια ελαφριά dub step χροιά και μέχρι στιγμής το album δείχνει μια πληθώρα θετικών στοιχείων. Το “Ill Be Gone” που ακολουθεί θα μπορούσε κάλλιστα να είναι κάποιο b side από το “Minutes to Midnight”, ενώ το “Castles of Glass” μοιάζει παρμένο από το “A Thousand Suns”. Γενικά υπάρχει μια αίσθηση πως οι Linkin Park δεν απορρίπτουν σε καμία περίπτωση τους πειραματισμούς του προηγούμενου πονήματός τους και για αυτό η χρήση ηλεκτρονικών στοιχείων είναι ιδιαίτερα έντονη. Συνέχεια με το κυκλοθυμικό μουσικά, “Victimized”, το οποίο οδηγεί στο μπαλαντοειδές “Roads Untraveled”. Σίγουρα η ποιότητα εδώ και μερικά τραγούδια δεν είναι η ίδια με αυτήν που υπήρχε στην αρχή του δίσκου. Κάπου εδώ φτάνουμε στην πιο ενδιαφέρουσα για το γράφοντα σύνθεση, “Skin to Bone”, την οποία ακολουθεί το “Until it Breaks”, ένα κομμάτι που θυμίζει έντονα την (αρκετά καλή, by the way) προσωπική δουλειά του Mike Shinoda (Fort Minor). Το “Tinfoil” δεν είναι τίποτα άλλο από μια μικρή εισαγωγή που οδηγεί στο δεύτερο single από το “Living Things”, την αδιάφορη μπαλάντα ονόματι “Powerless”.
Σε γενικές γραμμές, έχουμε να κάνουμε με μια δουλειά σαφώς καλύτερη από την προηγούμενη, η οποία έχει σκοπό να γεφυρώσει, όπως προανέφερα, τα album “Minutes to Midnight” και “A Thousand Suns”. Ξεχάστε δηλαδή τα “Hybrid Theory” και “Meteora”, καθώς οι Linkin Park φαίνεται να προσανατολίζονται σε άλλου είδους μουσικές από αυτές που τους ανέδειξαν. Άλλοι το χαρακτηρίζουν ωρίμανση, ενώ άλλοι δυσανασχετούν. Και στις δύο περιπτώσεις, το συγκρότημα έχει κάνει την επιλογή του και από ότι φαίνεται δεν του στοιχίζει (τουλάχιστον εμπορικά).
555 
