Ο Nicke Andersson (ex- The Hellacopters, ex- Entombed) επιστρέφει δισκογραφικά με το δεύτερο album των Imperial State Electric. Έχοντας δίπλα του τους Dolf de Borst (The Datsuns) στο μπάσο, Thomas Eriksson (ex- Captain Murphy) στα drums και Tobias Egge (The Objects) στην κιθάρα, κυκλοφορεί έναν ακόμη δίσκο που οι φίλοι του garage rock θα λατρέψουν.
Βέβαια, το μόνιμο ερώτημα όλων των μουσικόφιλων είναι το γιατί ο Andersson δε συνέχισε την πορεία των Hellacopters και δημιούργησε τους Imperial State Electric. Από την άλλη ο ίδιος είχε δηλώσει πως προτιμούσε να διαλυθούν όσο ήταν στα “πάνω” τους και μιας και όλα τα μέλη συμφωνούσαν, το μόνο στο οποίο μπορούμε να ελπίζουμε είναι ένα reunion.
Το δεύτερο ερώτημα είναι το κατά πόσο διαφέρει το ένα σχήμα από το άλλο. Πέραν της χαρακτηριστικής φωνής του Andersson, είναι εύλογο να υπάρχουν πολλά κοινά σημεία μιας και ο ίδιος στην ουσία υπογράφει τις συνθέσεις. Από εκεί και πέρα όμως, οι Imperial State Electric, συνειδητά, δεν αποτελούν τη συνέχεια των Hellacopters. Οι Imperial δίνουν μεγαλύτερη έμφαση στη μελωδία, παρά στο δυναμισμό και ο ήχος τους είναι σαφώς πιο “καθαρός” και άμεσος.
Τρίτο και τελευταίο ερώτημα, το τι προσφέρει η νέα δουλειά της μπάντας. Το “Pop War” λοιπόν συνεχίζει τη μουσική ρότα του πρώτου δίσκου τους. Μάλιστα, είναι καλύτερο και συνάμα πιο “δεμένο”, μιας και το ντεμπούτο τους προοριζόταν για solo project, άσχετα με το πώς εξελίχθηκε. Βέβαια, όλα αυτά έχουν μικρή σημασία, μιας και πάνω κάτω ξέρεις τι να περιμένεις από το εκάστοτε σχήμα του Andersson. Εκπλήξεις, πειραματισμοί και φανφάρες δε χρειάζονται! Highlights τα “Uh Huh”, “Can’t Seem to Shake Ιt Off My Mind”, “Sheltered In the Sand” και “Enough to Break Our Hearts”, αν και στην τελική όλα τα κομμάτια έχουν το γνωστό σουηδικό ταπεραμέντο του συνθέτη. Με μια πρόταση, αν σου αρέσει το garage rock, οι Hellacopters και η σουηδική power pop σκηνή, η απόκτησή του “Pop War” κρίνεται επιβεβλημένη.
568 
