Πολλοί πιστεύουν ότι ένα μεγάλο κενό μεταξύ δύο albums, μπορεί να κάνει τη μπάντα να χάσει τον προσανατολισμό της, το μουσικό της ύφος, τις ιδέες της. Μπορεί ακόμα και να χάσουν σε ποιότητα, μόνο και μόνο για να κυκλοφορήσουν ένα δίσκο. Οι Orodruin, με το νέο τους πόνημα “Ruins Of Eternity”, έρχονται να αποδείξουν ότι όχι μόνο δεν ισχύει αυτό, αλλά ίσως μία τέτοια διακοπή ενεργεί δημιουργικά για μία μπάντα.
Οι Αμερικανοί doomsters, ιδρύθηκαν το 1998 στο Rochester της Νέας Υόρκης, σταμάτησαν το 1999 και επανήλθαν το 2001, όπου μέχρι σήμερα είναι ενεργοί. Με μόλις ένα album στις αποσκευές τους και με ένα τεράστιο hiatus 16 χρόνων, ήρθε η στιγμή να “εξαπολύσουν” το δεύτερο και συνάμα το καλύτερο μέχρι τώρα doom αριστούργημά τους, με τίτλο “Ruins Of Eternity”, αποδεικνύοντας ότι ποτέ δεν είναι αργά και ότι ο χρόνος μπορεί να δράσει ευεργετικά.
Οι Orodruin, που πήραν το όνομα τους από το ηφαίστειο της Mordor της Μέσης Γης του τεράστιου J.R.R. Tolkien, ξεκίνησαν να παίζουν doom metal με επιρροές από τους πρώιμους Black Sabbath και τους Saint Vitus, και παρ’ όλο το πολυετές χάσμα τους, δείχνουν να μην έχουν χάσει τίποτα από αυτά που διδάχθηκαν από τους μουσικούς τους ήρωες. Αντιθέτως, πιο ώριμοι από ποτέ, πρόσθεσαν και κάποιες epic και ατμοσφαιρικές “πινελιές”, δημιουργώντας ίσως το καλύτερό τους album και ένα από τα καλύτερα στο χώρο του μέσα στη χρονιά.
Το “Ruins Of Eternity”, δεν είναι απλά ένα doom metal album, αλλά μία συγκρότηση διαφορετικών μουσικών ιδεών, κάτω από την ταμπέλα του doom ύφους του group. Μελετώντας το προσεκτικά, θα ακούσεις να συνδυάζονται σα να είναι το ίδιο και το αυτό, hard rock, epic metal, heavy metal, doom και atmospheric μελωδίες και riffs, κάτω από έναν ξεχωριστό doom ήχο, που διαμόρφωσε η μπάντα εδώ και 20 χρόνια. Το τρίο από τη Νέα Υόρκη, δείχνει τη μουσική του ευστροφία ακόμα και μετά από 16 χρόνια από την πρώτη κυκλοφορία του group και αν στην αρχή του ακούσματος θεωρήσεις ότι “πάλι τα ίδια” ή “ακόμα ένα doom album”, πολύ γρήγορα στη συνέχεια θα αναθεωρήσεις και θα παραδεχτείς τις ικανότητες της μπάντας. Νομίζω δε, ότι στο τέλος της ακρόασης θα πιάσεις την καρδιά σου να χτυπά όπως τότε που άκουσες πρώτη φορά τους ήρωές σου, στα πρώτα τους βήματα. Θα ακούσεις Black Sabbath, Iron Maiden, Rainbow επί εποχής Dio, Candlemass και Saint Vitus, όλους μαζί σε ένα δίσκο και στα καλύτερά τους.
Το album, πέρα από τον doom ήχο φέρει και μία ξεχωριστή ατμόσφαιρα, που σε κάνει να θες να το ακούσεις ως το τέλος του. Είναι σα μία ταινία με ιδιαίτερη πλοκή, που σε κρατάει καθηλωμένο για όσο διαρκεί και στο τέλος έχεις αυτό το αίσθημα της χαράς, της ευχαρίστησης, ζωγραφισμένο στο πρόσωπό σου. Κομμάτια όπως τα “Forsaken”, με το Sabbath, Maiden και Rainbow στυλ, “Grave Illusion” με τη doom φιλοσοφία του και “Letter Of Life’s Regret”, με τη While Heaven Wept ατμόσφαιρά του, είναι αδύνατο να μη σου μείνουν “κολλημένα” στο μυαλό, ακόμα και μετά από καιρό. Αφήνω για το τέλος τα επικά “War On The World” και “Into The Light Of The Sun”, γιατί πραγματικά είναι αυτό που αντιπροσωπεύει το group. Είναι η “ψυχή” των Orodruin. Νομίζω ότι το repeat, θα μείνει “κολλημένο” στο CD player σου, σε αυτά τα δύο έπη.
Το “Ruins Of Eternity”, είναι σαφέστατα η εξέλιξη των Orodruin και προσωπικά το καλύτερο album που θα μπορούσε το τρίο να βγάλει μετά από 16 χρόνια απουσίας. Είναι μία δήλωση ότι είμαστε εδώ και έτοιμοι για μεγάλα πράγματα. Είναι μία επιστροφή, που θα εκπλήξει το σύνολο του metal κόσμου και του doom ειδικότερα. Είναι το album, που θα ενώσει το σύνολο των μεταλλάδων κάτω από το άκουσμά του. Είναι το metal! Hail Orodruin!
https://www.facebook.com/orodruinofficialband/
ORODRUIN – Man of Peace
574 
