SONS OF APOLLO: “Live With The Plovdiv Psychotic Symphony”

Δύσκολα μπορείς να σκεφτείς, τα τελευταία χρόνια, κάποια άλλη μουσική dream team που να μπορεί να υποστηρίξει τόσο σθεναρά τον όρο “supergroup”.

Ουσιαστικά, μια εξελικτική μορφή των The Winery Dogs, οι SoA προκαλούν το ίδιο δέος, τόσο με τα ονόματα των μελών τους, όσο και με τις μουσικές τους ικανότητες. Με αρχικό πυρήνα τους Mike Portnoy (drums) και Derek Sherinian (keyboards) γνώριμους από τους Dream Theater, τον μπασίστα Billy Sheehan, πλαισιώθηκαν άμεσα από τον κιθαρίστα Ron “Bumblefoot” Thai, και τον μοναδικό, αειθαλή και πάντα διαθέσιμο Jeff Scott Soto, και γρήγορα ήρθε ο πρώτος δισκογραφικός καρπός με τον τίτλο “Psychotic Symphony”, τον Οκτώβριο του 2017.

Επειδή όμως οι εποχές είναι δύσκολες ακόμα και για τους σούπερ ήρωες, η “Inside Out” αποφάσισε να κυκλοφορήσει αυτό το χορταστικό και πολυτελές live πακέτο για να κρατήσει το όνομα στην επικαιρότητα όσο καιρό θα χρειαστούν να προετοιμάσουν τη συνέχεια.

Οφείλεις βέβαια να υποστηρίξεις ανάλογα μια τέτοια κίνηση και να κάνεις την κυκλοφορία δελεαστική. Το πρώτο κίνητρο είναι η ιδιαιτερότητα του τόπου: ένα επιβλητικό ρωμαϊκό αμφιθέατρο στο Plovdiv της Βουλγαρίας παραχωρεί την ιδιαίτερη ακουστική του, αλλά και την ανάλογη οπτική απόλαυση, και φιλοξενεί τους μουσικούς σε μια βραδιά μεγάλη σε διάρκεια, επιλογές, και μουσικά χρώματα. Το δεύτερο σημαντικό δέλεαρ είναι το μουσικό περιεχόμενο: πέρα από το υλικό του πρώτου άλμπουμ, διανθισμένο με τις αναμενόμενες μικρές εκτροπές των βιρτουόζων μουσικών, υπάρχουν μικρές εκπλήξεις όπως η φωνητική παρένθεση του Soto με τον φόρο τιμής στο μυθικό Freddie Mercury με τα “The Prophet’s Song/Save Me”, το πασίγνωστο “The Pink Panther Theme”, και το “Just Let Me Breath”, από την κοινή θητεία των Portnoy/Sherinian στους Dream Theater.

Υπάρχουν όμως ακόμα περισσότερα, αμέσως μετά από ένα σύντομο διάλειμμα. Το γκρουπ, με τη συνοδεία ορχήστρας, παρουσιάζει μια σειρά ιδιαίτερα απαιτητικών και δημοφιλών διασκευών, αποκαλύπτοντας ουσιαστικά την ευρεία γκάμα των επιρροών τους και αποδίδοντας έναν αξιοσέβαστο φόρο τιμής σε αυτές. Δεν χρειάζεται καν να αναφέρεις τους αντίστοιχους καλλιτέχνες σε ορόσημα όπως τα “Kashmir”, “Gates Of Babylon”, “Diary Of A Madman”, “Dream On”, The Show Must Go On”, “Comfortably Numb”, μια πραγματική γιορτή της rock ιστορίας.

Το φινάλε επιφυλάσσει νέα επιστροφή στα χρόνια των Theater με τα “Hell’s Kitchen” και “Lines In The Sand”, το “And The Cradle Will Rock” των Van Halen, ενώ το πλούσιο σετ κλείνει με το δικό τους επίσημο εξόδιο των ζωντανών εμφανίσεων, το “Coming Home”.

Κάνοντας ταμείο, και συνυπολογίζοντας πως η συγκεκριμένη κυκλοφορία στην ειδική της έκδοση περιέχει και το αντίστοιχο οπτικό ντοκουμέντο, έχουμε μια δελεαστική περίπτωση, ιδιαίτερα για τους οπαδούς του γκρουπ. Με δεδομένη τη ζωντάνια, το εκπληκτικό δέσιμο, την ενέργεια των μουσικών που συχνά ζωντανεύει σημαντικά το δικό τους υλικό συγκριτικά με τη στούντιο εκδοχή, το συγκεκριμένο live αποτελεί ένα αξιόπιστο ντοκουμέντο της κατάστασης των SoA τη δεδομένη στιγμή. Και η καταγραφή της ιστορίας είναι τελικά το σημαντικότερο από όλα.

SONS OF APOLLO – Labyrinth (Live at the Roman Amphitheatre in Plovdiv 2018)

469

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 540 Articles
Συνηθίζουν να λένε, «δείξε μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι»… Αν μπορούσε λοιπόν να ιδρύσει το δικό του “Cabaret Voltaire”, στους τοίχους του θα είχε κορνίζες με φωτογραφίες του Τάκη Τλούπα και πίνακες των David Bomberg και Edward Hopper. Πάνω στο πατάρι θα είχε τις δύσκολες περιπτώσεις, αυτούς που αν τελικά μάλωναν μεταξύ τους, θα έπρεπε να γίνει σε απομόνωση. Σε ειδικό “triryche design” τραπεζάκι ο Tate με τον De Garmo, και ακριβώς απέναντι σε ευρύχωρο καναπέ ο Fish με τον Steve Hogarth. Μοναχικό τραπέζι με κηροπήγιο και θέα από μικρό παράθυρο στην ομίχλη της πίσω αυλής ο Simon Jones. Φθαρμένο ημίψηλο σκαμπό και μίνι μπαρ δίπλα του για τον Nick Cave. Σκαλιστή πολυθρόνα για τον Ronnie James Dio, και κάθισμα VIP από το Villa Park για τον μουστάκια άρχοντα των ριφ. Φουτουριστικό κουπέ για τρεις σεβάσμιους κυρίους από τον Καναδά, μην τον ρωτήσεις ποιους. Κάτω σε περίοπτη θέση στο μπαρ, τον μορφονιό Joakim Larsson, για να τραβά τις ωραίες γυναίκες, και δίπλα του τον Jim Matheos να τον συμμαζεύει με την ψυχραιμία του όταν χρειάζεται. Σε ένα μικρό τραπέζι στην πιο σκοτεινή γωνιά, η περίεργη παρέα του David Sylvian, του Neil Hannon και του Paddy McAloon. Όταν κάθονται στο μπαρ και οι νεότεροι Einar Solberg, Daniel Tompkins και Daniel Estrin, η χημεία είναι πια ιδανική. Καθόλου άσχημα κι απόψε…