“The act of memory is an act of ghostwriting”
Το ντουέτο από την Πόλη του Αγίου Πέτρου της Ρωσίας επιστρέφει για έβδομη φορά στη δισκογραφία.
Η εξέλιξη των Inner Missing είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Το doom/death “κουκούλι” του 2009, που αποτυπώθηκε με ακρίβεια στο ντεμπούτο “The Age Of Silence”, άρχισε να ενσωματώνεται στην ίδια την “πεταλούδα του ήχου” τους (μια που δεν υπήρξαν ποτέ “κάμπια”), σε αυτό που η μουσική τους είναι σήμερα. Προοδευτικό, γοτθικό doom με προσωπικότητα, που θα ζήλευαν πολλές μπάντες με διπλάσια δισκογραφική και συναυλιακή εμπειρία.
Το “σκοτάδι ”του Sigmund και της Melaer είναι σαφές, είναι δικό τους και έχει το δικό του χρώμα, ακριβώς όπως και κάθε εξώφυλλό τους μέχρι σήμερα. Το άχρωμο, το ατελείωτο γκρι, είναι πιο σκοτεινό και από το μαύρο τις περισσότερες φορές, και ο ήχος (όπως και το artwork των Inner Missing), δεν αποτελεί εξαίρεση σε αυτό. Η απώλεια από τον πόλεμο τον πραγματικό και τον ψυχολογικό, οι αναμνήσεις ως όργανο βασανιστηρίων, ο θάνατος των συναισθημάτων σου που είναι πολύ πιο βάναυσος από τον σωματικό, ο πόνος που δημιουργείς, ελπίζοντας να κάνει τον άλλον πόνο που δεν μπορείς να αποφύγεις, να εξαφανιστεί.
Όλα αυτά αποτυπώνονται ξεκάθαρα στο concept του νέου album, “Ghostwriter”.
Και εδώ αυτός ο βαθύς πόνος του ήχου είναι πιο ώριμος από ποτέ, όπως και το γκρι των 6 κυκλοφοριών δείχνει να “ματώνει” σε αυτή την έβδομη. Κόκκινο! Πρώτη φορά που οι Inner Missing μας παρουσιάζουν (αυτό το) χρώμα στο artwork.
Η έμπνευση του Sigmund είναι αστείρευτη. Το “Ghostwriter” συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε το “The Innefable” του 2017, αλλά δεν του μοιάζει. Ο ήχος του είναι ακόμα πιο προοδευτικός, χωρίς όμως να χάνει το goth doom “έρεβος”.
Από το γερμανόφωνο “Winterdämmerung” που ανοίγει αυτή την συγγραφή φαντασμάτων μέχρι και το ορχηστρικό “Contemplation”, ο Inner Missing “χάρτης” ανοίγει διάπλατα σε οκτώ μέρη και ξέρουμε πολύ καλά που βαδίζουμε. Σε ένα τοπίο ομιχλώδες, ψυχρό, γεμάτο μνημεία συναισθημάτων και απολαυστικές παγίδες θλίψης.
Η φωνή του Sigmund ήταν, είναι και θα είναι, ένα από τα πιο δυνατά χαρτιά των IM. Είναι τόσο χαρακτηριστική, όσο αυτή του Alexander Veljanov των Deine Lakaien ή του Adrian Hates των Diary Of Dreams. Απλά την ακούς για δεύτερη φορά στη ζωή σου και ξέρεις πως είναι αυτός ο τραγουδιστής.
Η χροιά του είναι μικρά βέλη στην καρδιά, η τεχνική του όλο και καλύτερη και η εξέλιξή του ως μουσικός γενικότερα, είναι ορατή με κατάθεση και απόδειξη το “Ghostwriter”.
Όπως κάθε τι ουσιώδες στη ζωή, έτσι και αυτό το album πονάει και σε βάζει σε σκέψεις, καθώς σκανάρει ό,τι αίσθηση και συναίσθημα έχεις μέσα σου.
Αν είσαι έτοιμος να αντιμετωπίσεις τον εαυτό σου, όπως κάνεις με κάθε βιβλίο ή θεατρική παράσταση που δεν είναι εύκολη και φθηνή διασκέδαση, τότε το “Ghostwriter” υπάρχει για σένα, “ματώνει” για σένα.
“Feverish and weak, scared and broken, trying to put the splinters of your mind together, you obtained the answer and now, you have to face it”
https://innermissing.bandcamp.com/
536 
