Πιστεύεται ότι δεν υπάρχει ταξίδι στο χρόνο. Πιστεύεται επίσης, πως ό,τι “πεθαίνει” δεν αναγεννιέται. Όπως και το ότι δεν υπάρχει Θεός. Ακόμη και ότι οι εφιάλτες είναι απλώς όνειρα και δεν μπορούν να αποτυπωθούν. Εσείς τί πιστεύετε; Μην απαντήσετε τώρα. Κάντε το αφού ακούσετε το νέο mini album των Selefice με τίτλο “I Met A God” (self-released). Των Selefice μάγκα μου (το γράφω και έρχονται απανωτές ανατριχίλες)! Μιλάμε για μία μπάντα “ακρογωνιαίο λίθο” της Ελληνικής metal σκηνής πίσω στις αρχές της δεκαετίας του ’90, η οποία άφησε το στίγμα της με μόλις δύο κυκλοφορίες, το ομώνυμο “Selefice” demo του ’91 και το αριστουργηματικό και μοναδικό τους full length album, “Where Is The Heaven” του ’93.
Με στοιχεία thrash, death, atmospheric, psychedelic (αφού θέλετε ταμπέλες) στον ήχο τους, οι Selefice ήταν μπροστά για την εποχή τους. Ίσως γι’ αυτό και δεν εκτιμήθηκε όσο θα έπρεπε το έργο τους. Ο “μύθος” τους όμως, ξεκίνησε να γιγαντώνεται μετά τη “διάλυσή” τους το ’94 και σχεδόν 25 χρόνια μετά, οι δύο “παλιοί” της μπάντας, ο Μίλτος (guitar/vocals) και ο Πέτρος (guitars/backing vocals), αποφασίζουν να την επαναδραστηριοποιήσουν. Με την προσθήκη των γνωστών απ’ τους Necromancy, Μάνο (bass/ backing vocals) και Βαγγέλη (drums), ολοκληρώνεται επιτέλους η “αναγέννηση του τέρατος”.
Σχεδόν ενάμιση χρόνο μετά, μας παρουσιάζουν το “I Met A God” mini album, αποτελούμενο από 4 κομμάτια εκ των οποίων το ένα είναι το ακυκλοφόρητο από εκείνη την εποχή, “Damned”. Την παραγωγή του δίσκου έχει αναλάβει ο Σάββας Μπετίνης των Acid Death και ομολογουμένως κάνει εξαιρετική δουλειά, αφού καταφέρνει να “περάσει” την εφιαλτική ατμόσφαιρα των Selefice εν έτει 2019.
Οργή, απόγνωση, τρόμος, εφιάλτες, εσωτερική αναζήτηση, εξιλέωση; Δεν ξέρω τί απ’ όλα αυτά ή και όλα μαζί, προσπαθούν να μας “μεταφέρουν” μέσα από τα κομμάτια τους, αλλά όποιος και αν ήταν ο σκοπός τους, τον πετυχαίνουν στο έπακρο.
Το άλμπουμ “ανοίγει” με το “Mora” (ναι, ναι τη γνωστή δεισιδαιμονία!) και αν έχεις ακούσει ιστορίες ή βιώσει ο ίδιος την υπνική παράλυση (η επιστημονική της ονομασία), τότε το κομμάτι γίνεται ακόμη πιο τρομακτικό. Απ’ τη σχεδόν black εισαγωγή του μέχρι την επίκληση της Μόρας, καταλαβαίνεις ότι είναι “instant classic”. Επόμενο, το “Kol Haneshama” με τον Εβραϊκό τίτλο να σε προτρέπει να υμνήσεις όποιο Θεό θέλεις, αλλά με όλο σου το είναι. Η φωνή “γδέρνει” ψυχές, το rhythm section “ανοίγει θάλασσες” σαν άλλος Μωυσής και το υπέροχο σόλο ολοκληρώνει αυτό το έπος!
Και μετά από ένα έπος, τί άλλο θα μπορούσε να ακολουθήσει εκτός από ένα δεύτερο έπος; Το ομώνυμο τραγούδι είναι ίσως το πιο ολοκληρωμένο του άλμπουμ. Riffάρες, “ξύλο” και οργή μέχρι τη μέση του κομματιού και από εκεί και μετά χαλαρώνεις και…συναντάς το Θεό!!! Το άλμπουμ “κλείνει” με το “Damned” και το τραγούδι λαμβάνει τη θέση που του αξίζει μετά από 25 χρόνια που παρέμεινε στον ”πάγο”. Ύμνος, με τρομερή μουσική ανάπτυξη, έντονο ’90s feeling και για εμένα, ένα από τα καλύτερα τραγούδια που έχει γράψει ποτέ η μπάντα!
Στο “I Met A God”, οι Selefice φαίνεται ότι δεν “διεκπεραιώνουν” απλά ένα άλμπουμ. Φαίνεται να το βιώνουν. Και μαζί τους και εμείς. Σε κάθε νότα, σε κάθε λέξη υπάρχει αυτή η ταυτότητά τους, που κάνει αυτά τα χρόνια αναμονής να φαντάζουν παρελθόν. Με τη νέα τους δουλειά δηλώνουν πως ήρθαν για να μείνουν και φυσικά δημιουργούν προσδοκίες για μία full length κυκλοφορία στο μέλλον. Δεν ξέρω αν ήταν γραφτό, θέλημα Θεού ή συμπαντική ενέργεια, αλλά οι Selefice γνώρισαν έναν κάποιο Θεό. Είναι η δική μας σειρά πλέον να (ξανα)γνωρίσουμε τους Selefice.
“This Death Is Back”
https://www.facebook.com/Selefice
733 
