INCULTER: “Fatal Visions”

Θα παραφράσω μία ατάκα του Ζανίνο από την αλησμόνητη ταινία “Θου Βου: Φανερός Πράκτωρ”, όταν δίδασκε καράτε και έδειχνε πώς σπάνε το ξύλο με το χέρι. Έτσι και εδώ…. Thrash λέγεται και είναι απλό! Τα όργανα πρέπει να είναι συντονισμένα καλά και ο ρυθμός να είναι “αστραπιαίος”. Στo headbanging δύο πράγματα: Ταχύτης και αυτοσυγκέντρωσις. Για πάμε ένας-ένας και με τη σειρά…

Έχουμε λοιπόν τους Νορβηγούς Inculter, οι οποίοι κυκλοφορούν το δεύτερο full length άλμπουμ τους (Edged Circle Productions), που φέρει τον τίτλο “Fatal Visions”. Έχοντας κυκλοφορήσει, ήδη από το 2013, το 7’ EP “Stygian Deluge” και λαμβάνοντας εγκωμιαστικά σχόλια από τον ίδιο τον Fenriz (τί θα πει δεν ξέρω ποιος είναι αυτός;), παίρνουν τους δρόμους ανοίγοντας τα lives ονομάτων όπως οι Mayhem και οι Kvelertak. “Κουβαλώντας” αυτές τις περγαμηνές στις πλάτες τους, κυκλοφορούν το 2015 το πρώτο τους ολοκληρωμένο άλμπουμ “Persisting Devolution”, αποσπώντας πολύ καλές κριτικές με το old-school thrash τους, περασμένο βεβαίως βεβαίως από την “κιμαδομηχανή” του black metal (Νορβηγοί είπαμε είναι!).

Ως γνήσια “εγγόνια” των Venom και “ανίερα τέκνα” των Aura Noir (κάνω γαργάρες με αγιασμό), εξαπολύουν το δεύτερό τους πόνημα ως κουαρτέτο πλέον, όπερ σημαίνει ότι ο ήχος είναι πιο “σφιχτός”, ακούγεται πιο “απειλητικός” και όπως και να το κάνουμε, οι δύο κιθάρες δίνουν ένα πιο ογκώδες αποτέλεσμα. Σ’ αυτό συμβάλλει και ο Herbrand Larsen (Enslaved), ο οποίος έχει βάλει το χεράκι του στο mastering, δίνοντας έτσι μία άλλη δυναμική στον ήχο. Φαίνεται ότι σε αυτό το άλμπουμ οι Νορβηγοί βρίσκουν τον ήχο τους, τον οποίο και εύχομαι να διατηρήσουν και στη συνέχεια. Με αυτά τα δεδομένα λοιπόν, ηχογράφησαν το “Fatal Visions” και …Μπουμ!!!

Λοιπόν, θα το πω όσο πιο ήπια γίνεται. Το “Fatal Visions” “ΣΚΟΤΩΝΕΙ”!!!! Μέσα σε 35 λεπτά, οι Inculter μας “πετάνε στα μούτρα” αγνό, τίμιο thrash. Το παλιό. Το “ορθόδοξο”. Χωρίς πολλές φανφάρες και πολυπλοκότητες. Από πού να ξεκινήσω και πού να τελειώσω; Από το ξεθωριασμένο artwork που “βρωμάει” Σκανδιναβία από μακριά; (Μόνο σ’ εμένα φέρνει κάτι σε Dismember;). Από το εναρκτήριο κομμάτι “Open The Tombs”, όπου όντως νομίζεις ότι άνοιξαν τάφοι και σε κυνηγάνε ζόμπι Γιουσέιν Μπολτ; Από το “Impending Doom” με την άκρως πορωτική “γέφυρα” στη μέση του κομματιού; Να πω και άλλα; Στο “Shepherd Of Evil”, μετά από μία σχεδόν “δυσοίωνη” εισαγωγή, μία μπουλντόζα αφήνεται σε κατηφόρα να έρθει καταπάνω σου με ταχύτητα. Τη σταματάς; Όχι βέβαια.

Για τη συνέχεια “Endtime Winds” με τo “έρπον” intro, το riff να θυμίζει έντονα τους Dew-Scented (δεν τους ξέρεις; Να τους μάθεις!) και το εξαιρετικό outro, με τις δύο κιθάρες να εναρμονίζονται τέλεια. Το άλμπουμ κλείνει με το εξαιρετικό “Through Relic Gates”, που τα έχει όλα μαζί. Ρυθμικό πρώτο μέρος, για να μπορέσεις να συγχρονίσεις σαν άνθρωπος το headbanging σου, ένα “παγωμένο” Νορβηγικό break, για να πάρεις μία ανάσα στη μέση και thrash “κλωτσοπατινάδα” μέχρι το τέλος που χάνεται με fade out. Έλα “μαστόρια”, σας περιέγραψα σχεδόν όλο το άλμπουμ. Να κάτσετε να το ακούσετε και να την ακούσετε. Οι Inculter, δείχνουν πώς παίζεται το παιχνίδι και μας παρέχουν τον οδηγό, “Πώς να πάθετε τενοντίτιδα μόνο με air guitar σε μόλις 35 λεπτά”. Άξιοι συνεχιστές του είδους, που αξίζουν παρακολούθησης και, γιατί όχι, να τους βλέπαμε και σε κανένα thrash “πακετάκι” και από τα μέρη μας. Να το φωνάξω; ΜΟΝΟ ΘΡΑΣ ΡΕ ……!

https://www.facebook.com/pg/Inculter

https://www.instagram.com/inculterofficial

522

Avatar photo
About Νίκος Κορέτσης 83 Articles
Ο Νίκος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Χαλκίδα το σωτήριο έτος 1980. Η πόλη των “τρελών νερών” επηρέασε κατά κάποιον τρόπο το χαρακτήρα του αλλά και τις μουσικές του προτιμήσεις, με τις οποίες ήρθε σε επαφή, στην “τρυφερή” ηλικία των 7 ετών, με τα τρία πρώτα άλμπουμ των Metallica. Από το 1990 όμως και μετά άρχισε να γίνεται πιο ενεργός ακροατής, έχοντας ακούσματα σταδιακά από όλο σχεδόν το φάσμα του σκληρού ήχου θεωρώντας εαυτόν “συλλέκτη ακουστικών εμπειριών”. Επειδή όμως η open minded αισθητική έχει και ένα όριο, ο Νίκος δεν ακούει τα πάντα (όπως ακούς να λένε πολλοί) αλλά heavy metal μόνο, με ιδιαίτερη προτίμηση στα ιδιώματα που βρίσκονται κάτω από την “ταμπέλα” του Thrash και Death “πολυχώρου”.