Τέταρτο album για τους πολύ παραγωγικούς Αμερικανούς death progsters Fallujah οι οποίοι ιδρύθηκαν την δεκαετία που διανύουμε χωρίς όμως να καταφέρουν να ξεχωρίσουν.
Θέλεις λίγο η πολύ στριφνή φύση της μουσικής τους, θέλεις λίγο ο χείμαρρος κυκλοφοριών από ανάλογου είδους μπάντες (έχει γεμίσει ο πλανήτης παιχταράδες και δεν το λέω καθόλου ειρωνικά), οι Fallujah δεν έλαβαν την αναγνωρισιμότητα που τους αξίζει κάτι που ενδέχεται να αλλάξει με το νέο “Undying Light”.
Η νέα πρόταση είναι με ασφάλεια καλύτερη από το προ τριετίας “Dreamless”. Ο ήχος είναι διαυγής και επαρκώς μαλακός και αυτό δίνει το credit του να μην χάνει το τόπι ο ακροατής. Επίσης είναι αναμενόμενη η εκτελεστική αυτάρκεια των μελών της μπάντας.
Συνθετικά, η μουσική ανήκει στο χώρο του υπερτεχνικού progressive death με τον χαρακτήρα και των δυο όρων να δικαιολογείται απόλυτα. Πολυσχιδής, σκληρή riffoλογία, άρρητοι χρόνοι ρυθμικά και οργισμένο growling από τον νεοεισελθόντα Antonio Palermo. Οι ατμόσφαιρες που δημιουργούνται είναι αποπνικτικές και αναδύεται έντονα το στοιχείο της απόγνωσης.
Σε γενικές γραμμές πρόκειται για ένα αξιόλογο album που περιέχει και μερικές καλές εώς εξαιρετικές στιγμές σε κομμάτια όπως το “Dopamine” (Neurosis με λίγο core), τα “The Ocean Above” και “Distant And Cold” που παραπέμπουν στους The Ocean, τα πολύ καλά και σχετικά “ορθοδόξως” death metal “Eyes Like The Sun” και “Sanctuary” που θυμίζουν από The Black Dhalia Murder μέχρι Unearth, όπως και ο post black επίλογος “Departure”.
Το κρίσιμο ζήτημα σε τέτοιου είδους ακούσματα θεωρώ ότι είναι το υπόλοιπο αξιομνημονευτικής ικανότητας κάτι που υστερεί (αν και δεν είναι έγκλημα στο χώρο) το “Undying Light”. Απαιτεί αρκετή μελέτη για να αφομοιωθεί και δεν αποτελεί επ’ ουδενί πρόταση για ψυχαγωγία. Είναι μια ανθολογία ψυχικού πόνου που απευθύνεται σε ανάλογους εγκεφάλους οι οποίοι βλέπουν τον ουρανό πάντα γκρίζο. Δεν είναι κακό album, τους prog θαμώνες θα καταφέρει να τους κερδίσει και από εκεί και πέρα είναι θέμα αφιέρωσης χρόνου και εγκεφαλικής “μερίδας” που θα διατεθεί. Παραδόξως, από τα λίγα album του χώρου που δεν κούρασαν τον γράφοντα και σίγουρα η καλύτερη δουλειά των Fallujah ως τώρα. Τσεκάρεις και κρίνεις φίλτατε αναγνώστη.
https://www.facebook.com/fallujahofficial
530 
