Κρύο, παγωνιά, μουντίλα, και άλλα τέτοια όμορφα μπορούν να χαρακτηρίσουν την Ισλανδία, όπου και μας μεταφέρουν οι Skálmöld με τις μελωδίες του νέου τους album “Sorgir”, το οποίο θα είναι διαθέσιμο από τις 12 Οκτωβρίου του 2018.
Αρχικά να γράψω κάποια πράγματα που ίσως δώσουν μία προδιάθεση και ένα flavor παραπάνω σε αυτό που θα ακούσετε:
• Η λέξη Skálmöld μεταφράζεται στα αγγλικά “Age of Swords”, και αναφέρεται σε μία ιστορική περίοδο της Ισλανδίας ονομαζόμενη “Age of the Sturlungs”. Σε αυτή την περίοδο υπήρχε εμφύλιος μεταξύ των φατριών της Ισλανδίας.
• Το album, είναι ένα concept album, πράγμα που εκτιμώ πάρα πολύ και πάντα μου τραβάει το ενδιαφέρον. Η λέξη Sorgir αγγλιστί σημαίνει Sorrows, και το album χωρίζεται σε 2 μέρη. Το πρώτο λέγεται Sagnir (Τales), και αφηγείται 4 ιστορίες τραγωδίας και θανάτου, ενώ το δεύτερο λέγεται Svipir (Ghosts), και αφηγείται τις 4 αυτές ιστορίες από διαφορετική πλευρά, από την πλευρά των νεκρών.
Έχοντας αυτά τα 2 στο μυαλό μου, είχα ήδη στήσει το περιβάλλον στο οποίο θα μεταφερόμουν και περίμενα από την μουσική να κάνει τα υπόλοιπα, και ευτυχώς δεν απογοητεύτηκα.
Το πρώτο part του δίσκου, “Sagnir”, ξεκινάει με πιο βίαιο-βαρύ riffing στο “Ljosid” όπως και στο “Barnid”, για να κλείσει τον κύκλο του. Ανάμεσα από αυτά τα 2 κομμάτια μεσολαβούν φολκ περάσματα σε πιο εύθυμες κλασικές viking μελωδίες όπως στο “Sverdid” (το 1ο lyric video που δημοσίευσαν από αυτό το άλμπουμ), αλλά και πιο γρήγορα power σημεία στο “Brunin”, προσωπικό αγαπημένο μου κομμάτι αυτής της οπτικής των ιστοριών.
Το πρώτο κομμάτι του “Svipir” είναι το “Skotta”, με πιο φορτικό doom στοιχείο,το οποίο, τουλάχιστον στα αυτιά μου, δήλωσε ότι περνάμε σε κάτι πιο σκοτεινό και συνεχίζει με το “Gangari” σε πιο γρήγορους ρυθμούς(μου έφερε λίγο Amon Amarth στο μυαλό).
Εδώ παύση.
Το επόμενο κομμάτι είναι το “Mori”, το 2ο lyric video που έκαναν δημοσίευσαν (σοφή επιλογή). Το “Mori” από την αρχή του και μόνο με καθήλωσε. Αργό, ατμοσφαιρικό με πανέμορφα πολυφωνικά σημεία, όπου τα Ισλανδικά σαν γλώσσα δίνουν φοβερή αίσθηση, και ένα υπέροχο φωνητικό break που οδηγεί σε βίαιο crescendo. Το σημείο αυτό πραγματικά με έκανε να ανατριχιάσω. Μετά καπάκι μπαίνουν τα πολυφωνικά που ξεκινούν το κομμάτι, συνεχίζοντας για κλείσιμο την μελωδία που τραγουδούσαν τα φωνητικά στο break. Αυτό λέγεται Εξαιρετική Δομή Τραγουδιού. (χειροκρότημα)
Κλείσιμο στο “Svipir” έρχεται να δώσει το “Mara”, πιο γλυκό και νοσταλγικό κομμάτι, με επικές μελωδίες και ένα ακουστικό σπάσιμο στη μέση του κομματιού. Κατάλληλο κομμάτι για κλείσιμο του δίσκου.
Συνοψίζοντας, το “Sorgir” είναι ένας δίσκος που δεν βαρέθηκα στιγμή και διαρκώς είχα μία αγωνία για το τι θα ακολουθήσει. Επίσης, όσο τον ακούς σου αρέσει και περισσότερο. Το μοναδικό μείον είναι ότι τα Ισλανδικά μου δεν είναι τόσο καλά, και δυστυχώς δεν ξέρω τι ακριβώς πραγματεύονται οι ιστορίες. Πράγμα όμως που τους δίνει μεγαλύτερο συν, διότι κατάφεραν να μου περάσουν αυτό που ήθελαν απλά με την μουσική. Τον δίσκο αυτόν τον προτείνω ανεπιφύλακτα.
518 
