ROYAL HUNT: “Cast In Stone”

Οι Δανοί melodic progressive metallers έχουν από το 1989 που με συνέπεια τροφοδοτούν με τα μουσικά τους κοσμήματα τις δισκοθήκες των φίλων τους ανά την υφήλιο. Από τις τάξεις τους έχουν περάσει κάποιες από τις μεγαλύτερες φωνές που έχει αναδείξει η σκηνή αυτή διαχρονικά.

Εκτός από τον χαρισματικό DC Cooper που ηγείται της τρέχουσας σύνθεσής τους (αλλά και του μεγαλύτερου εύρους της δισκογραφίας τους), από το μικρόφωνο των Royal Hunt έχει περάσει ο τεράστιος John West (στην 10αδα των αγαπημένων φωνών για τον υποφαινόμενο), ο σαρωτικός Mark Boals (δεν είναι τυχαίο το ότι έχει συνεργαστεί με δεκάδες από τους κορυφαίους μουσικούς της εποχής μας) καθώς και πριν από αρκετά πλέον χρόνια, ο Henrik Brockmann (υπήρξε ο αρχικός τραγουδιστής των RH ο οποίος παρέμεινε στην μπάντα στα πρώτα 2 άλμπουμ της). O κατάλογος των ηχογραφήσεων τους ατελείωτος, 14 full length, 5 live, συλλογές, demos, boxsets, singles… ένας μουσικός Λούκουλος για κάθε μουσικόφιλο (και συλλέκτη).

Ο πυρήνας και σταθερός άξονας του σχήματος όλα αυτά τα χρόνια δεν είναι άλλος από τον ταλαντούχο και αειθαλή Andre Andersen. Απαράμιλλη εκτελεστική δεινότητα στα πλήκτρα, αλλά κυρίως αστείρευτη πηγή έμπνευσης την οποία διοχετεύει με την συνθετική του μαεστρία στα κομμάτια των RH όλα αυτά τα έτη (δεν υπάρχει δικαιολογία να μην τσεκάρει κάποιος και τα 4 προσωπικά του δισκάκια).

Οι πιο πρόσφατες στούντιο δουλειές τους που κυκλοφόρησαν το 2013 και το 2015 έλαβαν μικτές κριτικές, αυτό όμως είναι κάτι που δεν αγγίζει τον συνειδητοποιημένο φίλο της μπάντας, αφού οι Δανοί δεν έχουν σταματήσει να μας προσφέρουν ποιοτικό μελωδικό metal ούτε στιγμή. Πολλές φορές οι μόδες και οι τάσεις στην μουσική απαξιώνουν καλλιτέχνες μόνο και μόνο επειδή επιμένουν με πάθος να υπηρετούν με αφοσίωση τον ήχο τους στο πέρασμα των δεκαετιών. 

Ακόμη και αν αυτός ήταν ο λόγος που οι τελευταίες τους δουλειές δεν έλαβαν την αποδοχή που πραγματικά άξιζαν, έχω την πεποίθηση πως την κατάσταση θα καταφέρει να ανατρέψει το “Cast In Stone”. Τρία χρόνια λοιπόν μετά το “Devil’s Dozen” και αφού μεσολάβησαν και 2 (!) live κυκλοφορίες, βρισκόμαστε μπροστά σε έναν δίσκο που σφύζει από ενέργεια, προσοχή στην λεπτομέρεια, πληθωρικούς μουσικούς διαλόγους, έναν απολαυστικότατο DC Cooper που δεν λέει να γεράσει με τίποτα, riff και μελωδίες που μένουν σε εκείνο το μαγικό μέρος του νου που λίγες ώρες μετά την ακρόαση διεγείρεται και αναζητά την επανάληψη.

Κάθε τραγούδι του CIS αποτελεί κι ένα διαφορετικό κομμάτι ενός μοναδικού παζλ κι όλα μαζί πλέουν σε πλήρη αρμονία κατά την ακροαματική διαδικασία.  Η έναρξη με το “Fistful Of Misery” μαρτυρά με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο πως οι Δανοί βρίσκονται σε μεγάλα κέφια. Ο τρόπος που η κιθάρα “κλαίει” την βασική μελωδία σε συνδυασμό με τα φωνητικά του Cooper ενθουσιάζει. Κι ακόμη δεν έχουμε καν ξεκινήσει. To DeepPurple-ικό μπάσιμο του “The Last Soul Alive” αποτίνει τον δικό του φόρο τιμής στους Βρετανούς θρύλους (δεν ξέρω καν αν το έκαναν εσκεμμένα), ενώ στους σόλο διαλόγους κιθάρας και πλήκτρων το μεγαλείο αγγίζει την αύρα των Rainbow της “Rising” περιόδου, σε πλουραλισμό και ηχοχρώματα.

Το “Sacrifice” που ακολουθεί ξεκινά χαλαρά, ξεγελώντας πως βρήκες το πρώτο filler του δίσκου. Ένα λεπτό και 16 δεύτερα αργότερα συνειδητοποιείς την πλάνη σου. Γκαζιάρικο, μελωδικό με γκρουβάτες κιθάρες που ξεκινούν χαρντροκάδικα και περνούν σε νεοκλασσικά χωράφια για να καταλήξουν πάλι εκεί που ξεκίνησαν. Καλοδεχούμενες και κάποιες υψηλές “τσιρίδες” του Cooper, απόλυτα εναρμονισμένες στην σύνθεση.

Το “The Wishing Well” είναι απλά ένα έπος. Αν κάποιος με ρωτούσε γιατί ακούω αυτή την μουσική, θα μπορούσα αντί απάντησης να του βάλω απλά κάποιο κομμάτι όπως αυτό. Φανταζί εισαγωγή, χτίσιμο της σύνθεσης με το νεοκλασσικό κουπλέ που καταλήγει σε ένα από τα πιο όμορφα ρεφρέν του “Cast In Stone”. Μεγάλη προσοχή έχει δοθεί και στην παραγωγή, όπως και στις λεπτομέρειες οι οποίες, ειδικά αν κάνει κάποιος ακρόαση με ακουστικά, προσθέτουν πολλά στο συνολικό αποτέλεσμα.

Το ομότιτλο κομμάτι έχει ένα ειδικό βάρος στο κλασικίζον ύφος του και είμαι βέβαιος πως θα το λατρέψουν οι φίλοι του σχήματος, όπως και τα περισσότερα από τα instrumental σφηνάκια που περιείχαν προηγούμενες δουλειές τους. Γρήγορο, άρτιο, καθόλου κουραστικό, σχετικά σύντομο, ήδη το έχω λατρέψει. Δένει επίσης άψογα με την συνέχεια που ακούει στο όνομα “A Million Ways To Die”. Εδώ ακούμε μερικές από τις πιο όμορφες μελωδικές γραμμές που έχει τραγουδήσει ποτέ ο Cooper (κι έχει τραγουδήσει πολλές). 

Πραγματικά όταν έφτασα σε αυτό το σημείο, 2 μόλις τραγούδια πριν το τέλος, αντιλήφθηκα πόσο σημαντικός είναι αυτός ο δίσκος. Η μπάντα έδωσε όλο τον εαυτό της, όλη της την ενέργεια, διοχέτευσε το μεράκι και το συνθετικό της ταλέντο σαν να ξεκινούν τώρα. Όχι μόνο ο Cooper κι ο Andersen. Η κιθαριστική δουλειά του Jonas Larsen που περιέχουν τα τραγούδια συμπνέει ιδανικά με τα ηγετικά πλήκτρα του Andersen, αλλά παράλληλα έχει τέτοια έκταση που δεν αφήνει την συνολική δουλειά να χάσει σε δύναμη (και δεν υπερβάλλω καθόλου). Το ρυθμικό δίδυμο των Andreas Passmark και Andreas Johansson (στους φίλους των Narnia κάτι θα πουν μερικά από τα παραπάνω ονόματα) βρίσκει την ιδανική ισορροπία σε όγκο και δύναμη για να υποστηρίξει το υλικό, και μάλιστα ακούγονται χωρίς την πλαστικότητα που συναντά κανείς στις σύγχρονες παραγωγές.

Κι επειδή κανείς δεν είναι τέλειος, στα δύο τελευταία κομμάτια το άλμπουμ κάνει μια μικρή κοιλιά (αν και δε νιώθω καθόλου άνετα με την χρήση της συγκεκριμένης περιγραφής). Δεν είναι πως τα “Rest In Peace” και “Save Me II” δεν είναι καλά τραγούδια. Απλά είναι άνισα με ότι έχει προηγηθεί. Θα μπορούσαν  να μην υπάρχουν καν κι ακόμη θα προχωρούσα στο παρακάτω συμπέρασμα. Θα ενθουσιάσει τους φίλους του σχήματος, ενώ δεν θα αφήσει αδιάφορους τους υπολοίπους. Για εκείνους που δεν τους συγκινεί η μουσική των Δανών, ούτε αυτό εδώ το δισκάκι θα αποτελέσει εξαίρεση, αφού παραμένει απόλυτα προσηλωμένο στα trademarks του ήχου με τον οποίο έχουν καθιερωθεί. Δεν νιώθω καθόλου παρορμητικός όταν γράφω πως αυτό εδώ το άλμπουμ είναι αυτή την στιγμή στην κορυφή της λίστας μου με τις αγαπημένες κυκλοφορίες για το 2018. 

http://royalhunt.com/

https://www.facebook.com/royalhunt

664