LEAVE’S EYES: “Sign Of The Dragonhead”

Η περίπτωση των Γερμανονορβηγών μου θυμίζει ένα παλιό αστείο με εκείνον που λεγόταν Νίκο Πιπακωλόπουλο κι επειδή ήθελε να το αλλάξει το έκανε Γιώργο Πιπακωλόπουλο…

Κι αυτό επειδή άλλαξαν την Liv Kristine, ίσως το μοναδικό καλό τους χαρτί και κράτησαν όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που κάνει τους δίσκους τους να ακούγονται τόσο “βαθιά” ρηχοί και χαζοχαρούμενοι. Δεν διστάζω να τους χαρακτηρίσω συμφωνικό pop, ας πάψουμε να συστεγάζουμε πάντες όσους κρατάνε ηλεκτρικές κιθάρες, ακόμη κι αν ακούγονται αυτές μέσα στα τραγούδια. Δυστυχώς τα πρώτα δείγματα είχαν δωθεί με το ep (και το single) από το 2016, αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με την πρώτη τους ολοκληρωμένη δουλειά με αυτή την σύνθεση, δυο χρόνια μετά.

Η αντικαταστάτρια της Liv είναι ικανότατη, μην παρεξηγηθώ, δεν έχει όμως αυτό το ηχόχρωμα της Kristine, το οποίο έτσι κι αλλιώς εδώ και πολλά χρόνια δεν ήταν ικανό να τραβήξει τον σοβαρό ακροατή κοντά τους. Αυτό το folk πάντρεμα με το metal αδιαμφισβήτητα σε κάποιες όχι τόσο δυσθεώρητες ηλικίες να δείχνει trend, αλλά αν ήμασταν εδώ για τα trends μάλλον δεν θα ήσασταν εσείς εδώ (σωστά Jordan;). Καλές είναι οι folk πινελιές, εδώ όμως το ποτήρι ξεχειλίζει από χαζοχαρουμενιά κι όποιες καλές ιδέες απλά περνούν από πίσω.

Όλοι θέλουν να γίνουν Nightwish, ακόμη και οι Nightwish. Νομίζω πως και η επιλογή της Elina Siirala μέσα από την στρατιά με μπαμπάτσικες ξανθιές που έχουν κατακλύσει τον χώρο, πίσω στο 2016, αυτή την πρόθεση καταμαρτυρά. Ε βάλε πουλάκι μου τον κώλο σου κάτω και γράψε κομμάτια που να ακούγονται τουλάχιστον, έστω δυο τρεις φορές μετά την πρώτη ακρόαση, το heavy metal δεν είναι talent show να μπορείς να απομονώσεις την φωνή, κοκ από το σύνολο. Κάθισα είδα και τα βίντεο κλιπ τους, ναι το έκανα κι αυτό, υπερπαραγωγές, παίζει να έφαγαν περισσότερες ώρες μπροστά στις κάμερες από ότι στα πεντάγραμμά τους.

Παραγωγή; Τι να την κάνεις; Το θέμα είναι να αντέξεις από το γλυκανάλατο του θέματος. Η παραγωγή είναι φορτωμένη και φυσικά ακούγεται υπερβολικά πομπώδης, η λανθασμένη άποψη που έχουν πάρα πολλές τέτοιες μπάντες ότι έτσι θα ακουστούν επικοί. Τίγκα πλαστικούρα και πολύ μπροστά τα πλήκτρα και τα φωνητικά. Τα χορωδιακά μέρη αρκετά πετυχημένα, σε σημεία μου θύμισαν (ισχνά) το ost του Skyrim.

Τα 18- 20 ευρώ που κάνει ένα τέτοιο άλμπουμ πήγαινε δώστα να πας μια εκδρομή στην Στενή Ευβοίας, να περπατήσεις στο δάσος να νιώσεις την ψυχική ανάταση που αναζητάς κι άσε τους Leave’s Eyes να φτιάχνουν στην άμμο των Βίκινγκ καράβια, ο βοριάς θα τα κάνει συντρίμμια κομμάτια…

500