ENTHEOS: “Dark Future”

Το περσινό ντεμπούτο των Entheos, “The Infinite Nothing”, μου κίνησε αρκετά το ενδιαφέρον, μιας και προσέγγιζε τον όρο “τεχνικό death metal”, με μια διαφορετική χροιά από ό,τι συνηθίζουν οι μπάντες του ιδιώματος.

Αντί δηλαδή να ρίξουν όλο το βάρος στην heavy πλευρά τους, ισορροπούν τις πάμπολλες επιρροές τους δίχως να πέφτουν στην παγίδα του μοντέρνου metalcore, βγάζοντας προς τα έξω ένα δικό τους κράμα.

Για την ιστορία, οι Entheos αποτελούνται από τους Travis LeVrier (κιθάρα- Scale the Summit), Evan Brewer (μπάσο- The Faceless, Reflux) και Navene Koperweis (drums- Animals As Leaders, The Faceless), ενώ πίσω από το μικρόφωνο βρίσκεται η Chaney Crabb.

Έχοντας βρει ένα δικό του ηχητικό στιλ, το εκκεντρικό κουαρτέτο επανέρχεται με το δεύτερο full length του, το οποίο συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε ο προκάτοχός του. Το ευχάριστο της υπόθεσης είναι πως το σχήμα εξακολουθεί να διατηρεί την προσωπική του μουσική αύρα, με το μικρό “γαμώτο” που πλανάται να αφορά την έλλειψη κάποιας έκπληξης, η οποία είχε επέλθει στο ντεμπούτο.

Εξαιρώντας το παραπάνω, το “Dark Future” επισφραγίζει το ταλέντο του συγκροτήματος στο να συνθέτει prog-o-djent-o-τεχνικά deathίζοντα κομμάτια με κατά τόπους απόκοσμη και φλοϋδικά βιομηχανική αύρα, ενώ θα ήθελα πολύ να κοτσάρω πάνω τους και μια ταμπέλα που θα ανέγραφε “robot core”!

Μιλάμε για ένα σχήμα που στη φαρέτρα των επιρροών της διαθέτει ονόματα όπως Meshuggah, Devin Townsend, Voivod, Whitechapel, Iwrestledabearonce και Fear Factory, διατηρώντας όμως μια λιγότερο “μεταλλική” πτυχή.

Χαοτικό, πειραματικό και στριφνό, το “Dark Future” αποτελεί μια γλυκιά συνέχεια για τους Entheos, οι οποίοι, άπαξ και εξελίξουν το ήδη εξελιγμένο ηχητικό προφίλ τους, τότε θα απασχολήσουν κόσμο και κοσμάκη. 

473

Avatar photo
About Στέφανος Στεφανόπουλος 1396 Articles
Γεννήθηκε την ίδια ακριβώς ημέρα με τα CD και μάλλον για αυτό ασχολείται τόσο πολύ με τη μουσική. Όταν δεν γράφει για αυτή, αγοράζει CD, και όταν δεν αγοράζει, θα τον βρείτε είτε να παριστάνει τον dj σε διάφορα μαγαζιά της Αθήνας, είτε να προσπαθεί να κατεβάσει κάποια ιδέα για διαφήμιση. Στο Rockway.gr εντάχθηκε το 2010 και κάπως, κάπου, κάποτε, βρέθηκε να κρατάει και τα κλειδιά του. Δεν συμπαθεί τους ψευτοκουλτουριάρηδες, τους ξερόλες και τη μουστάρδα. Δηλώνει εγωιστής, κυνικός και fan του Philip Dick.