Με λένε Αντώνη και δεν είμαι καλά μετά από αυτήν την ακρόαση…
Κι ο λόγος για τον οποίο γίνεται αυτό είναι γιατί το δισκογραφικό ντεμπούτο των πορτογάλων Lyzzard χαίρει άκρας ομορφιάς, γραφικότητας και μεταλλισμού.
Μπορεί να βρίσκονται στα σανίδια τα τελευταία 4 μόνο χρόνια αλλά το παρθενικό “Savage” έρχεται να καθηλώσει για τα καλά εμάς τους True Metallers που φοράμε το γιλέκο μας με τα ραφτά και γουστάρουμε και το τζιν σωλήνα.
Περιέχει δέκα τεμάχια στο εσωτερικό του, καλοφτιαγμένα, με πολύ καλή παραγωγή και συνάμα oldschool ήχο. Κύριο χαρακτηριστικό του είναι οι πολλές δισολίες κι οι εναλλασσόμενες ταχύτητες από mid σε high και πιο σπάνια σε low tempo. Πιασάρικα riff δίνουν γυαλάδα στις δημιουργίες του δίσκου και σε εξωθούν σε ασάλιωτο headbanging με την γροθιά υψωμένη. Το καλύτερο όμως ακούγεται στο τελείωμα του δίσκου όπου οι Lyzzard κάνουν μια πραγματικά σωστή διασκευή στο κομμάτι του Michael Sembello, “Maniac”, και του δίνουν άλλον αέρα!
Τίγκα ωραίος δίσκος, True, που αξίζει τα δερμάτινα γάντια και την ζώνη με τα μεταλλιζέ τρούξ καρφάκια.
466 
