Ένα τρομερά ενδιαφέρον album από αυτή τη σύμπραξη αργεντίνων μουσικών που υπό την καθοδήγηση του ιθύνοντα νου Nicolas Moroni (φωνή και πληκτράς του σχήματος) παρουσιάζουν μια εξαιρετική, την τρίτη full length τους, δουλειά στο χώρο του alternative rock / metal.
Η μουσική των Zaiph είναι πολύ δύσκολο να οριστεί. Κάπου ανάμεσα στο progressive rock, τη jazz, την synth based 80’s pop και το metal (σε λίγες μεν, αλλά αρκετά ηχηρές στιγμές), το υλικό του “New Era” είναι αυθεντικότατο, καλοπαιγμένο και παρουσιάζει πολλές αρετές που θα συγκινήσουν οποιονδήποτε ακροατή που του αρέσουν οι “συμπλοκές” ετερόκλητων ειδών.
Αυτό που κυρίως μου θύμισε το όλο άκουσμα είναι οι συνθετικές πρακτικές που ακολουθούνται και παραπέμπουν σε μια από τις καλύτερες και πιο αντικομφορμιστικές μπάντες που υπήρξαν ποτέ, στους γερμανούς Depressive Age με εκείνο το θεόρατο “Electric Scum” του 1996. Οι Zaiph καταλύουν εν μέρει τις τυποποιημένες εκφραστικές φόρμες και παράγουν πολυσχιδή μουσική με κύριο ατού της την αμεσότητα αυτής της ίδιας της προοδευτικότητας. Δηλαδή μη φανταστείς επιδείξεις εκτελεστικής δεινότητας (όχι ότι υπολείπονται αυτής, τα μέλη της μπάντας είναι ηχηρώς εξαιρετικοί μουσικοί που έχουν μελετήσει καλά τα αντικείμενα που διαπραγματεύονται), φλύαρες αναπτύξεις αμνημονεύσιμων φράσεων και εβδομαδιαία solos. Όχι, το progressive πρόσωπο φαίνεται στην DIY συνθετική άποψη, στην, σε παμπολλές στιγμές, “punk” παρουσίαση των μελωδιών και στις “κρυφές” λεπτομέρειες που αφομοιώνονται μέσα από τις ακροάσεις, “κόλπα” που εναλλάσσουν υψίσυχνα τους Senser, τους Fugazi, τους Deftones ή ακόμη και τους New Order / Depeche Mode.
Όλα τα τραγούδια του “New Era” έχουν κάτι να πουν μέσα στην αυτοτέλειά τους, κομμάτια όπως τα “Mental Equinoxis” και “Don’t Live a Lie”, τα “Wild Beauty” και “Blow”, το εξαιρετικό “Song of the Mountain” ή το “13 Lunas”, σε ένα σύνολο (χορταστικό, 13 τραγουδιών) με ελάχιστες μέτριες / αδιάφορες στιγμές.
Album που απαιτεί πλήρως αποστεγανοποιημένους εγκεφάλους για να αναπτύξει όλη του τη δυναμική, αν και η ηχητική παρουσίαση (τέλειος ο ήχος από τον Dan Swano στα Unisound) είναι ομοούσια dance floor αισθητικών και έτσι μπορείς να τη χαρακτηρίσεις και ως “ψυχαγωγική” μουσική. Επιφανειακά, μέσα της υποβόσκει γενική aklapsomounique μελαγχολία. Πολύ καλoί οι Zaiph στο “New Era”. Και ως alternative και ως rock / metal.
https://www.facebook.com/Zaiph.official/
https://zaiphband.wixsite.com/zaiph
630 
