Ο νέος δίσκος του κουαρτέτου από την Uppsala της Σουηδίας κυκλοφορεί μέσα στο Μάρτιο και είναι βούτυρο στο ψωμί των απανταχού οπαδών του παλιομοδίτικου rock’n’roll.
Οι Σουηδοί έχουν παράδοση στο να κάνουν σωστή δουλειά σε ό,τι κάνουν, στάση που τηρούν και οι Rotten Mind στον παρόντα δίσκο, τον δεύτερο κατά σειρά για την μπάντα. Το πιο εξόφθαλμο με τους Σουηδούς είναι αδυναμία που έχουν τους Buzzcocks, αλλά και σε άλλες μπάντες, όπως οι Dead Boys, Agent Orange και οι συντοπίτες τους Hellacopters.
Δεδομένων των προαναφερθέντων η φάση φωνάζει punk από έτη φωτός μακριά, τόσο ως προς την geeky προσέγγιση στο ιδίωμα από τους Βρετανούς Buzzcocks, όσο και με το στήσιμο των ίδιων των RM. Από την άλλη, βέβαια, κάτι οι σκοτεινές μελωδίες των συγκρατημένα παραμορφωμένων κιθαρών, κάτι η φωνή του ιθύνοντα νου της μπάντας, Jakob Arvidsson, πάντα υπάρχει η υπόνοια του garage ήχου.
Σε γενικές γραμμές, εντούτοις, το σύνολο είναι καλοπαιγμένο και αρκετά χορευτικό r’n’r. Ίσως κάποιοι να παραπονεθούν για την μονοτονία των συνθέσεων, με ελάχιστες αλλαγές από μινόρε σε ματζόρε και τούμπαλιν, αλλά δεν θυμάμαι καμία περίπτωση r’n’r μπάντας, από τους Ramones ως τους Motorhead και τους Strokes, που να μην πιπιλίζουν μια ιδέα, κάτι που μάλλον αποτελεί και μέρος της μαγείας τους.
Εν κατακλείδι ένα αρκετά διασκεδαστικό δισκάκι.
507 
