HANDFUL OF RAIN: “Three Days to Come Back”

Οι Ισπανοί hard rockers Handful Of Rain σχηματίστηκαν το 2005 από τους Dave (vocals), Niko (guitar) και David (guitar) και εμφανίζουν σαν βασικές επιρροές τους γκρουπ σαν τους Bon Jovi, Skid Row, Gotthard, Mr. Big, Guns & Roses, Nickelback και Ozzy Osbourne.

Αρχικά ηχογράφησαν ένα demo με πέντε τραγούδια στο στούντιο του Josema Dalton , “La Factoría”. Αμέσως προσέγγισαν τον Don Dokken και τα τραγούδια πέρασαν στα χέρια του Wyn Davis που έκανε και την τελική μίξη για την κυκλοφορία του πρώτου ομότιτλου ΕΡ τους. Από τότε οι Ισπανοί έχουν κάνει αρκετές live εμφανίσεις με καταξιωμένα ονόματα του χώρου όπως τους Sebastian Bach, UDO, Tesla, House Of Lords, Bonfire, Great White, Y&T. Φέτος παρουσιάζουν το πρώτο ολοκληρωμένο τους άλμπουμ με τίτλο “Three Days To Come Back”.Την ηχογράφηση και παραγωγή του άλμπουμ έκανε ο Dave Lago.

Όπως μαρτυρούν και οι επιρροές τους, η βασική κατεύθυνση της μουσικής είναι μελωδικό hard rock, βασισμένο απόλυτα στις κιθάρες και με σεβασμό στην παράδοση του είδους, πράγμα που σημαίνει πως φράσεις, ριφ και θέματα θα μεταφέρουν άμεσα στον ακροατή μια εντύπωση deja-vu. Το ίδιο θα συμβεί και στα φωνητικά του Dave που όμως, πέρα από το κλισέ γρέζι που παραπέμπει σε γνώριμες φωνές του χώρου και φωνητικούς παραλληλισμούς άλλων εποχών, υπηρετούν αξιόλογα τις συνθέσεις και τις απαιτήσεις του χώρου, ενώ και η προφορά του είναι ικανοποιητική. Σημαντική προσθήκη στο συνολικό groove του άλμπουμ προσφέρει η παραγωγή στις κιθάρες που δεν είναι ιδιαίτερα γυαλισμένες και η αισθητική τους μάλλον προσεγγίζει αρκετά τον χώρο του κλασσικού metal.

Το άλμπουμ ανοίγει ιδανικά με ένα από τα χαρακτηριστικότερα τραγούδια του κι από τα single και video του, το “Saints and sinners”. O μεγαλύτερος όμως κράχτης του άλμπουμ και επίσης επίσημο video του γκρουπ, είναι μάλλον το άμεσο “Without you”, ενώ φυσικά δε θα μπορούσε να λείπει και η καθιερωμένη μπαλάντα, το “Last day”, ακριβώς πριν το “Tears in the rain” που κλείνει ιδανικά τον δίσκο.

Συνολικά, αν κάποιος παραβλέψει τον προβληματισμό γύρω από την “παρθενογένεση” και αποδεχτεί την αναμφισβήτητη πραγματικότητα πως έχουμε να κάνουμε με ένα ιδίωμα που σέβεται και τρέφεται από την κληρονομιά των κλισέ, το ντεμπούτο άλμπουμ των Ισπανών αποτελεί μια ευχάριστη έκπληξη για να περάσουν καλά οι εξοικειωμένοι του ήχου αυτού. Και περισσότερο μάλλον οι φίλοι των μεταγενέστερων House Of Lords…

505

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 540 Articles
Συνηθίζουν να λένε, «δείξε μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι»… Αν μπορούσε λοιπόν να ιδρύσει το δικό του “Cabaret Voltaire”, στους τοίχους του θα είχε κορνίζες με φωτογραφίες του Τάκη Τλούπα και πίνακες των David Bomberg και Edward Hopper. Πάνω στο πατάρι θα είχε τις δύσκολες περιπτώσεις, αυτούς που αν τελικά μάλωναν μεταξύ τους, θα έπρεπε να γίνει σε απομόνωση. Σε ειδικό “triryche design” τραπεζάκι ο Tate με τον De Garmo, και ακριβώς απέναντι σε ευρύχωρο καναπέ ο Fish με τον Steve Hogarth. Μοναχικό τραπέζι με κηροπήγιο και θέα από μικρό παράθυρο στην ομίχλη της πίσω αυλής ο Simon Jones. Φθαρμένο ημίψηλο σκαμπό και μίνι μπαρ δίπλα του για τον Nick Cave. Σκαλιστή πολυθρόνα για τον Ronnie James Dio, και κάθισμα VIP από το Villa Park για τον μουστάκια άρχοντα των ριφ. Φουτουριστικό κουπέ για τρεις σεβάσμιους κυρίους από τον Καναδά, μην τον ρωτήσεις ποιους. Κάτω σε περίοπτη θέση στο μπαρ, τον μορφονιό Joakim Larsson, για να τραβά τις ωραίες γυναίκες, και δίπλα του τον Jim Matheos να τον συμμαζεύει με την ψυχραιμία του όταν χρειάζεται. Σε ένα μικρό τραπέζι στην πιο σκοτεινή γωνιά, η περίεργη παρέα του David Sylvian, του Neil Hannon και του Paddy McAloon. Όταν κάθονται στο μπαρ και οι νεότεροι Einar Solberg, Daniel Tompkins και Daniel Estrin, η χημεία είναι πια ιδανική. Καθόλου άσχημα κι απόψε…