JUDAS PRIEST: “Battle Cry”

Ομολογουμένως το “Redeemer of Souls” ήταν απρόσμενα καλό και ξάφνιασε θετικά πολύ κόσμο κι εύλογα τώρα έρχεται η αντίστοιχη live κυκλοφορία να το ακολουθήσει.

Το “Battle Cry” ηχογραφήθηκε (και μαγνητοσκοπήθηκε για τις ανάγκες του αντίστοιχου DVD) κατά τη διάρκεια της εμφάνισής των Judas Priest στο Wacken Festival του 2015.

Το τελευταίο τους πόνημα εκπροσωπείται επάξια από τα “Dragonaut”, “Halls of Valhalla” και “Redeemer of Souls” (συν την εισαγωγή του “Battle Cry”), με το υπόλοιπο setlist να ακουμπά όσο μπορεί το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας της μπάντας, αφήνοντας απ’ έξω την περίοδο 1997-2008. Για την ακρίβεια έχουμε τα “Victim of Changes” (“Sad Wings of Destiny”- 1976), “Beyond the Realms of Death” (“Stained Glass”- 1978), “Hell Bent for Leather” (“Killing Machine- 1978”), “Metal Gods” και  “Breaking the Law” (“British Steel”- 1980), “The Hellion”, “Electric Eye”, “Devil’s Child” και “You’ve Got Another Thing Coming” (“Screaming for Vengeance”- 1982), “Jawbreaker” (“Defenders of Faith”- 1984) και “Painkiller” (“Painkiller”- 1990).

Στο DVD συναντώνται επίσης τα “Turbo Lover” και “Living After Midnight”, που δε χώρεσαν στο CD, όπως και τα “Screaming for Vengeance”, “The Rage” και “Desert Plains”, από μια συναυλία της μπάντας στην Πολωνία, το Δεκέμβριο.

Σίγουρα το “Battle Cry” δεν είναι αναγκαίο στο μέσο fan, από την άλλη, ειδικά σε σχέση με τον προκάτοχό του (σε ό,τι αφορά live κυκλοφορίες), “A Touch of Evil: Live”, είναι σαφώς καλύτερο και με περισσότερη ενέργεια. Χορταστικό κι αντιπροσωπευτικό της τωρινής φάσης της μπάντας, δίχως να υπερβάλλει και να κουράζει. Why not, λοιπόν…

662

Avatar photo
About Στέφανος Στεφανόπουλος 1396 Articles
Γεννήθηκε την ίδια ακριβώς ημέρα με τα CD και μάλλον για αυτό ασχολείται τόσο πολύ με τη μουσική. Όταν δεν γράφει για αυτή, αγοράζει CD, και όταν δεν αγοράζει, θα τον βρείτε είτε να παριστάνει τον dj σε διάφορα μαγαζιά της Αθήνας, είτε να προσπαθεί να κατεβάσει κάποια ιδέα για διαφήμιση. Στο Rockway.gr εντάχθηκε το 2010 και κάπως, κάπου, κάποτε, βρέθηκε να κρατάει και τα κλειδιά του. Δεν συμπαθεί τους ψευτοκουλτουριάρηδες, τους ξερόλες και τη μουστάρδα. Δηλώνει εγωιστής, κυνικός και fan του Philip Dick.