NEIN, NEIN, NEIN, NEIN! Αν ένας δίσκος από αυτούς που ανέλαβα τους τελευταίους μήνες που αξίζει δικό του βιντεάκι Hitler bunker, είναι αυτός.
Παίρνει χρυσό μετάλλιο στο άθλημα “Δημιουργώ προσδοκίες με το δελτίο τύπου και μετά τις τσακίζω” ή όπως λέγανε και στο Λούκυ Λουκ, “Στη φωτογραφία κούκλα, και όταν πας εκεί πανούκλα”.
Crossover hardcore/ metal λέει παίζουνε οι Σουηδοί, έχουνε εξώφυλλο που φωνάζει από μακριά Suicidal (Tendencies, πάντα), αναφέρουνε τη συμμορία του Cyco Miko σαν βασική επιρροή, οπότε λες ότι θα ακούσεις κάτι δυναμικό, in your face και ευχάριστο, αν και μάλλον όχι πρωτότυπο, και θα γουστάρεις. Σκατούλες με το μπαρδόν, ο ομώνυμος δίσκος των Negative Self όντως θυμίζει κάπως Suicidal, αν τους έπαιρνες και τους αφαιρούσες όλη την επιθετικότητα και ζωντάνια, θυμίζει επίσης και λίγο τους υπέρτατους Turbonegro, αν τους αφαιρούσες κάθε ίχνος σπιρτάδας, πουτανιάς και ταλέντου. Ξενέρωτο και νερόβραστο rockίζων metal, με κάτι σκόρπια gang chorus για να δικαιολογούν την crossover ταμπέλα, σαν να πήρες τις 2 προαναφερθείσες μπάντες και τους ρούφηξες τη ψυχή και την αντικατέστησες με φελιζόλ.
Υπό κανονικές συνθήκες μια μπάντα που σε αναγκάζει να φέρεις σαν παράδειγμα τα 2 πιο πάνω μεγαθήρια θα έπρεπε με την ακρόαση της να μετατρέπει τον Άμπντουλ τον ευνούχο της Axe σε Pete Steele με πριαπισμό, αντί αυτού παίρνουμε κάτι που στην καλύτερη είναι πιο ξενέρωτο και από καθαρό πατσά χωρίς μπούκοβο σε εστιατόριο πολυτελείας. Όχι και πάλι όχι, πίσω στο γκαράζ σας για εξάσκηση και αυτή τη φορά φροντίστε να μην παίζετε σαν συνταξιούχοι χρηματιστές που κρύβονται από τις γυναίκες τους. Του ΙΚΑ…
920 
