Diablery, Arkhangelsk, Decipher (20/10/2019) Ανδρομέδα (Τρίκαλα)

Το mini-tour των Diablery σε Ελλάδα και Βουλγαρία κατέληξε στα Τρίκαλα, με τη συνοδεία των Arkhangelsk και των Decipher. Τρία λίαν αξιόλογα σχήματα της εγχώριας black σκηνής, που φρόντισαν να μας μεταφέρουν στο δικό τους “σκοτεινό” κόσμο, έκαστο με τη δική του ξεχωριστή “χροιά”.

Ξεκινάμε με τους Decipher, μία νεοσύστατη μπάντα με ένα EP στο ενεργητικό της και νεαρά σε ηλικία μέλη.



Η προσέλευση του κοινού ήταν κάπως απογοητευτική, αλλά αυτό δεν πτόησε στο ελάχιστο τη μπάντα, η οποία έδωσε τον καλύτερό της εαυτό. Παλιομοδίτικο, “ωμό” black, με μανιασμένα blastbeats και κραυγές, ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα. Παρά το νεαρό της ηλικίας, έχουν “αέρα” επί σκηνής και φαίνεται η αγάπη τους για το είδος, κάτι που μετέδωσαν και στο κοινό, που, αν και μικρό, εκτίμησε δεόντως την ενέργεια του σχήματος. Στο μισάωρο σχεδόν set, μας παρουσίασαν τα “Unobstructed Sequence of Disorder” και “Fire and Brimstone” από το EP τους, καθώς και 3 νέα κομμάτια από τα οποία ιδιαιτέρως θετική εντύπωση μου άφησε το “Sanctum Regnum”, με το οποίο και μας αποχαιρέτησαν. Πολλά συγχαρητήρια στα παιδιά και ελπίζουμε να δούμε όμορφα πράγματα από αυτούς στο μέλλον!



Decipher setlist:
Unobstructed Sequence of Disorder
Fire and Brimstone
Lake of Plagues
Chants of the Unholy
Penance
Sanctum Regnum



Μετά το μικρό απαραίτητο change over, τη σκυτάλη παίρνουν στα χέρια τους οι Arkhangelsk. Επίσης νέα μπάντα σχετικά, αλλά από μέλη με μεγάλη εμπειρία στο χώρο.  Οι Arkhangelsk λοιπόν μας παρουσίασαν ένα πιο αλλόκοτο και χαοτικό κράμα black metal, που προσωπικά μου έφερε στο μυαλό Dodheimsgard. Πολύ σκοτεινά riffs και ασταμάτητα blastbeats, σε πολύ απαιτητικές ταχύτητες, έδωσαν στον κόσμο ένα καθηλωτικό αποτέλεσμα, ενώ μεταξύ των κομματιών τα περάσματα γίνονταν υπό τον συνεχή βόμβο του μπάσου, δίνοντας την αίσθηση μιας συμπαγούς ενιαίας σύνθεσης. Η επικοινωνία με τον κόσμο λιγοστή και απόμακρη, κάτι που όμως έδεσε με την όλη παρουσία και τη μουσική της μπάντας. Προσωπικό αγαπημένο από το set της μπάντας το “Beyond Existence”. Αναμένουμε να ακούσουμε τον επερχόμενο δίσκο, καθώς το υλικό που μας παρουσίασαν θέλει πολλές επαναλήψεις για να εμπεδωθεί.



Arkhangelsk setlist:
Advent
The Waste Land
Shadows Over Cosmos
Triumphant
Absolution
Beyond Existence
A Lucid Dream



Φτάνουμε λοιπόν στους Diablery, μία μπάντα με την οποία τυχαίνει να έχω έρθει σε επαφή από τα πρώτα της βήματα, σε εντελώς διαφορετικές φάσεις. Το μυστικιστικό στοιχείο όμως, στέκεται ως ακρογωνιαίος λίθος από την αρχή μέχρι και σήμερα, και επάνω σ’ αυτόν έχτισαν και τη χθεσινή εμφάνιση. Χαμηλός φωτισμός, λιβάνια και μαύροι μανδύες, δημιούργησαν μία ατμόσφαιρα μυστηριακή και τελετουργική, που αποτέλεσε τον τέλειο αγωγό για την εξίσου μυστήρια μουσική. Αν και με αρκετές κυκλοφορίες στο ενεργητικό τους, οι Diablery έπαιξαν κυρίως νέο, ακυκλοφόρητο μέχρι στιγμής υλικό, με μόνες εξαιρέσεις το “Mundus Vult Decipi” από το split “Entropy” και το “Blackness Enshrouds this Congregation”, από το “Architect”.



Οι (μακροσκελείς θα λέγαμε) συνθέσεις, τόσο οι νέες όσο και οι παλιότερες, χαρακτηρίζονται από απόκοσμες μελωδίες και κραυγές, φέρνοντας στο νου μπάντες όπως Emperor, Watain και Dimmu Borgir. Το όλο αποτέλεσμα ήταν πλήρως ικανοποιητικό και ευχαρίστως θα άκουγα άλλο τόσο. Θα ήθελα να έχω την ευκαιρία κάποια στιγμή να τους απολαύσω σε μεγαλύτερο stage, όπου θα μπορεί η ατμόσφαιρά τους να “ξεδιπλωθεί” περαιτέρω.



Diablery setlist:
Intro
The Coming Fog
Mundus Vult Decipi
The piercing Ice
Blackness Enshrouds this Congregation
Sanguine Emissions of Aeonic Ecstasy
Spiral Ascension of Becoming
Moonlit Dome Revealed



Εν κατακλείδι, η συναυλία έδειξε ότι η εγχώρια σκηνή έχει πολλά να δώσει ως μουσική, αλλά ειδικά στις επαρχιακές πόλεις το κοινό είναι μετρημένο. Αξίζουν συγχαρητήρια και στις τρεις μπάντες, και ελπίζουμε να έχουν ένα λαμπρό μέλλον στον κόσμο της “σκοτεινής” μουσικής.

Φωτογραφίες : Πέτρος Πεταλάς

680

Avatar photo
About Πέτρος Πεταλάς 14 Articles
Και καλά φωτόγκραφερ, μουσικός της κακιάς ώρας και στην ανάγκη αρθρογράφος. Ελαφρολαϊκός μεταλάς, με μια ιδιαίτερη αδυναμία σε καταθλιπτικούς βορειοευρωπαίους, ενώ στον ελεύθερο χρόνο αναπολεί εποχές που δεν έζησε ακούγοντας retro synthwave και pop punk. Εμφανίζεται εκεί που δεν τον περιμένεις, σαν τα κουνούπια το Νοέμβρη και τα ηλεκτρόνια. Δεν πίνει αίμα, παρότι το ημερήσιο ωράριό του ξεκινάει κοντά στη δύση του ήλιου. Πιστεύει πως ο Devin Townsend είναι ο καλύτερος άνθρωπος στον κόσμο.