Η δεύτερη μέρα του όγδοου Rock Fest περιλάμβανε μια ξενάγηση σε αρκετά πιο διαφορετικά ιδιώματα σε σύγκριση με την πρώτη μέρα, και αυτονόητα ένα μέρος της σύστασης του κοινού άλλαξε.
Το τετραμελές σχήμα των Infected Minds ανέλαβε να ανοίξει τη μουσική πόρτα της Κυριακής του φεστιβάλ. Με τον ήχο να οικοδομείται από την κλασική σύνθεση κιθάρα/μπάσο/τύμπανα, οι Αθηναίοι είχαν στο μικρόφωνο μια παλιά γνώριμη, την Κατερίνα Κεχαγιά, πρώην τραγουδίστρια των Λαρισαίων progsters Karro.
Με μια μουσική που φιλοδοξεί να ακουστεί μοντέρνα και φρέσκια, δεν διστάζουν να διαχειριστούν επιδράσεις από διαφορετικά είδη. Με τον ευρύτερο όρο του progressive rock να περιέχει τη γενική τους εντύπωση, οι Infected Minds μπορούν με τα τραγούδια τους να προσελκύσουν και να συμφιλιώσουν τον περισσότερο παραδοσιακό rock ακροατή με τον θιασώτη ακόμα και του prog metal. Έχοντας ένα setlist με ενδιαφέρουσα εξέλιξη, ανοίγοντας με πιο προσιτές συνθέσεις τους και προχωρώντας σε πιο γενναία τραγούδια με ενδιαφέρουσες εναλλαγές και προσμίξεις διαθέσεων, κράτησαν μια περιπετειώδη επαφή με το κοινό.
Μέσα στο πλούσιο μενού των κιθαριστικών εφέ και ήχων που χρωμάτιζαν τις συνθέσεις, περνούσε κανείς από γεμάτα, σχεδόν heavy ριφ, σε ευαίσθητα ακουστικά αγγίγματα, υποψίες post rock κλιμακώσεων και ρυθμούς με δάνεια από jazz rock, ακόμα και reggae. Το κοινό τους υποδέχτηκε ζεστά, η φωνή της Κατερίνας συνόδευε με ταιριαστά χρώματα, και μένει να περιμένουμε την πρώτη επίσημη ηχογράφηση.
Setlist:
1. On the Edge of Life
2. Induce Pain
3. Towards the Truth
4. Not Worth It
5. It Could Be Worse
6. Technically You Are Dead
7. Foreign Passenger
8. Xenomorph
Είναι μάλλον δύσκολο να περιγράψει κανείς τη βιωματική εμπειρία της εμφάνισης των Spineless, ίσως δυσκολότερο και από την εκτίμηση του αντίστοιχου ηχογραφημένου στο στούντιο υλικού. Γιατί η παράσταση που στήθηκε με αφοσίωση και πραγματική κατάθεση ψυχής από τη Χρύσα και τους συνεργάτες της, πέρα από τις υπερβατικές και υποβλητικές εκφράσεις αισθημάτων και διαθέσεων, συνοδεύτηκε και από τις εικόνες της ανάλογης παρουσίας στη σκηνή. Θα ήταν άσκοπο να μετρήσει κανείς τα κύματα των ήχων στο πηχτό σκοτάδι, αφού η κατάληξη έτσι κι αλλιώς είναι μια παράξενη και απρόβλεπτη κάθαρση. Από τις γυμνές, μινιμαλιστικές μονομαχίες του πιάνου με τη φωνή πάνω στον γοτθικό πάγο, μέχρι τα ακραία noise ξεσπάσματα και τις λυτρωτικές, φωνητικές εκτροπές, δεν αφήνονται περιθώρια για φυγή.
Μέσα στην κορνίζα του καπνού και του σκοταδιού, η βασική πρωταγωνίστρια έχει βαλθεί να μας πείσει για τις πολλές εκδοχές του μαύρου. Η μουσική έχει σκεπάσει το κοινό, που δέχεται να ακούσει τον σφυγμό της ανάμεσα στο χάδι και το χαστούκι. Οι διάδρομοι των διαθέσεων αλλάζουν, η υποβολή όμως παραμένει το ίδιο ισχυρή. Το φινάλε, με το “Shallow Becomes You” μοιάζει πραγματικά σαν γέφυρα για την επιστροφή στην πραγματικότητα.
Setlist:
1. Past Present
2. Human Monster
3. King of the World
4. Fires and Beasts
5. Stream
6. Partners in Crime
7. Undezidd
8. Shallow Becomes You
Οι Λαρισαίοι Secret Theory είχαν να επωμιστούν πια τη δύσκολη αποστολή να επαναφέρουν το κοινό στον μάταιο τούτο κόσμο, και να τον κάνουν να κουνηθεί και πάλι. Έχοντας δραστηριοποιηθεί από το 2014, έφτασαν στη σημερινή τους μορφή, κυκλοφορώντας παράλληλα πέρσι το ομότιτλο άλμπουμ τους. Συνεχίζοντας τις ζωντανές παρουσίες σε δρώμενα της ευρύτερης περιοχής, όπως συνηθίζουν, οι alt/heavy rockers παρατάχθηκαν με τον νέο τους ντράμερ.
Με μια μουσική που μπορεί να οικειοποιείται στοιχεία από το grunge, το stoner, το alternative metal, με πρωταγωνιστικό και κινητήριο μοχλό το ρυθμό, το πενταμελές σχήμα, πιστά προσαρμοσμένο σε ένα street attitude, και ακολουθώντας την εισαγωγή western, έβαλε τον κόσμο σε ένα τελείως διαφορετικό mood, μετά το ερεβώδες ταξίδι με τους Spineless. Γήινα θέματα, απώλειες ανθρώπων, άμεσες προτροπές, ένας ύμνος για το Chopper Riders Club στη χώρα μας, μπορούν να σας βάλουν στο κλίμα για μια μουσική που έτρεξε μια διαδρομή από Irish pub rock μέχρι alternative metal, με το κουιντέτο να το στηρίζει με έντονη κινητικότητα και τον κόσμο να το διασκεδάζει ανάλογα.
Setlist:
1. Desert Feeling
2. Behind the Mask
3. All Cranked Up
4. Too Drunk to Fuck
5. Leaving You Behind
6. The Sea
7. Still on the Road
8. Chapel of Skulls
Η καθολική υποδοχή που έγινε στο “Artifacts”, το πρόσφατο άλμπουμ των Mother Of Millions, τόσο στη χώρα μας όσο και σε διάφορα σημεία του πλανήτη, δείχνει τη σημασία –ή έστω ένα μέρος της- αυτού του πολύτιμου πετραδιού της ελληνικής σκηνής. Οι πέντε Αθηναίοι progsters παρατάχθηκαν απέναντι από τις υψηλότερες των προσδοκιών μας και όπλισαν άμεσα από το πλούσιο οπλοστάσιο των δυο τελευταίων άλμπουμ. Με την ισορροπία στον ήχο να αποκαθίσταται άμεσα, μετά την ίσως μικρή εκτροπή των εντάσεων στο εισαγωγικό “Amber”, η αλληλεπίδραση μουσικών και κοινού άρχισε να κλιμακώνεται όσο προχωρούσαμε στα επόμενα μουσικά κεφάλαια. Οι τρεις πρώτες ενότητες του τελευταίου άλμπουμ ήδη ξεδίπλωσαν αυτό το ιδιαίτερο δεσμό που κρατά την υψηλή τεχνική της μπάντας δέσμια του συναισθήματος, υπηρέτρια των εσωτερικών δονήσεων, υπόδουλη στις υπαρξιακές εκρήξεις.
Η ιδεατή αγκαλιά του κοινού που βίωνε με δύναμη αυτή τη δράση, έκανε τους ΜοΜ να ξεπεράσουν και την όποια κούραση. Όσο περνούσε η ώρα, ένιωθες μια αβίαστη ακρίβεια να κατευθύνει τις αποδόσεις, τυλιγμένη πάντα με την ορμή της ειλικρίνειας. Είναι ολοφάνερο πως το γκρουπ απολαμβάνει, πιστεύει και εκφράζεται επαναληπτικά στη σκηνή με το υλικό του. Στα “Spiral” και “Silence” του “Sigma” οι ανατριχίλες διέτρεξαν ξανά όλες τις βαριές λεπτομέρειες, ενώ στο “Artefact”, οι σχεδόν ακίνητες μορφές στο κοινό έγιναν αρμονικό μέρος του τραγουδιού. Το κοινό ζήτησε επιτακτικά περισσότερο, και η εφεδρεία του “Rome” ήταν εκεί να κλείσει μια μνημειώδη παράσταση. Οι MoM άνοιξαν χειρουργικά την καρδιά της νύχτας με εννιά μονολεκτικούς υπαρξιακούς ύμνους.
Το παρατεταμένο, έντονο, αμφίδρομο χειροκρότημα μουσικών και κοινού, είναι η πιο όμορφη εικόνα που μπορεί να κρατήσει κανείς σαν αποτύπωμα της ιδιαίτερης βραδιάς.
Setlist:
1. Amber
2. Rite
3. Soma
4. Spiral
5. Collision
6. Anchor
7. Silence
8. Artefact
9. Rome (encore)
Mother of Millions – Collision, live in Larissa 2019
Φωτογραφίες / video : Δημήτρης Ζαμπός
632 
