Άλλη μία κοπιαστική εβδομάδα, έφτασε στο τέλος της. Η διάθεση, σε καλά επίπεδα και αναμένεται ακόμα πιο ανεβασμένη, αφού το βράδυ, στο Temple στην Αθήνα, υπάρχει ένα αρκετά ενδιαφέρον live. Πρόκειται για το double release party, των Sacral Rage και των Saboter. Στην παρέα τους, προστέθηκαν και οι Stygian Oath, ένα νέο αλλά ελπιδοφόρο group.
Το καθιερωμένο καφεδάκι ανά χείρας και φύγαμε για την πρωτεύουσα. Η αδημονία για αυτό που θα παρακολουθήσω, είναι μεγάλη, αφού μιλάμε για τρία σχήματα, όπου μπορούν να διαλύσουν, οποιαδήποτε σκηνή, με το καυτό “μέταλλο” που “εκτοξεύουν”. Οι προσδοκίες μεγάλες, λοιπόν, το αν θα επαληθευτούν, είναι στα χέρια των τριών ελπιδοφόρων συγκροτημάτων.
20:00 η ώρα, και βρίσκομαι έξω από το venue. Αρκετός κόσμος, περιμένει να ανοίξουν οι πόρτες, όμως μια μικρή καθυστέρηση, μεταφέρει το άνοιγμα για τις 20:20. Αυτή η καθυστέρηση, ήταν ευκαιρία για κουβέντα με τους πολλούς φίλους, που συνάντησα, για τα συναυλιακά δρώμενα, στην πατρίδα μας.
Στις 20:30 περίπου, οι Θεσσαλονικείς Stygian Oath, ανεβαίνουν στη σκηνή. Σκοπός τους, όπως φάνηκε από την αρχή, να ανεβάσουν την ένταση και τη διάθεση του κοινού. Άλλωστε, το εξαιρετικό metal που παίζουν, φτάνει από μόνο του. Ο ήχος, πολύ καλός, χωρίς να λείπουν κάποια μικρά προβλήματα, που λύνονται στη στιγμή από το προσωπικό του venue. Ξεκίνημα με ένα νέο κομμάτι, από το επερχόμενο ντεμπούτο τους, “Onward To Victory”. Πολύ καλό τραγούδι, και τρομερή ερμηνεία, με τις απαραίτητες κορώνες να σκίζουν τον αέρα του Temple, όποτε επέβαλε το κομμάτι.
Η συνέχεια, ανήκε στο EP “Stygian Oath”, με τα “Roadkill”, “Malediction”, το ομώνυμο “Stygian Oath” και το “Destiny Calls”, να απογειώνουν τους θεατές. Η μπάντα, φαίνεται αρκετά δεμένη και συνηθισμένη, πλέον, στα live. Ο τραγουδιστής, παίζει με τους παρευρισκόμενους, ανάμεσα στα κενά. Το κοινό, επιδίδεται σε συνεχές headbanging, στο άκουσμα κάθε κομματιού. Ένα ακόμη καινούργιο τραγούδι, το “Hunted By The Furies”, ακολουθεί. Το group, θα κλείσει με δύο κομμάτια, που βρίσκονται στο EP, τα “Mask Becomes Face” και “Firebreed”. Πολύ καλή παρουσία, χαρίζοντας ελπίδα για καλύτερα πράγματα στο μέλλον. Νομίζω, πέτυχαν και με το παραπάνω, αυτό για το οποίο ήρθαν: Να ανεβάσουν τη διάθεση του κόσμου, για τη δυνατή συνέχεια.
Setlist:
Onward to Victory
Roadkill
Malediction
Stygian Oath
Destiny Calls
Hunted by the Furies
Mask Becomes Face
Firebreed
Η ώρα 21:40, και τη σκυτάλη παίρνουν οι Saboter. Πιο θεατρικό σκηνικό, αφού βγαίνουν στη σκηνή με κοστούμια, και τον τραγουδιστή να κραδαίνει πότε ένα κρανίο και πότε ένα σπαθί. Ο ήχος, λίγο καλύτερος από πριν, αφού τα μικροεμπόδια, ξεπεράστηκαν. Οι νότες του “The Temple Of R’lyeh”, ακούγονται και οι πρώτες σειρές ξεκινούν το headbanging. Το Temple, έχει γεμίσει πλέον, σε ανεκτά επίπεδα. Ακολουθεί το “Architects Of Evil”. Τα high-pitched φωνητικά, δίνουν και παίρνουν, εκστασιάζοντας τους παρευρισκόμενους. “Purifier”, και το heavy ολοκαύτωμα συνεχίζεται. Τα επικά, “Lamias Call” και “To Glory We March”, ανεβάζουν τον πήχη των προσδοκιών. Η πανοπλία του τραγουδιστή, στο “To Glory We March”, δίνει έναν πιο πολεμικό τόνο στο κομμάτι.
Η συνέχεια ανήκει στο νέο τους άλμπουμ, με τα “Rose Red”, “Golden Owl”, “The Order Of Charity”, και για κλείσιμο το δυναμικό “Sword Of The Guardian”. Ο δίσκος, φαίνεται εξαιρετικός και στα live, και η μπάντα έδωσε ρεσιτάλ ερμηνείας, και σε μουσικό και σε θεατρικό, επίπεδο. Τρομερή παρουσία, από ένα ελπιδοφόρο group, δίνοντας μας την εντύπωση, ότι βρίσκονται πολλά χρόνια στη σκηνή. Το μέλλον τους, με τέτοιες εμφανίσεις, προδιαγράφεται λαμπρό.
Setlist:
The Temple of R’lyeh
Architects of Evil
Purifier
Lamias Call
To Glory We March
Rose Red
Golden Owl
Order of Charity
Sword of The Guardian
Το venue, έχει γεμίσει, και όλοι περιμένουν την εμφάνισή των Αθηναίων Sacral Rage. Λίγο μετά τις 23:00, το κουαρτέτο καταλαμβάνει τη σκηνή του Temple και το heavy/speed metal τους, κατακλύζει την ατμόσφαιρα. Και αφού το live, γίνεται για την κυκλοφορία του πολυαναμενόμενου δεύτερου τους άλμπουμ, τι καλύτερο από το ξεκίνημα με τα ‘’Eternal Solstice” και ‘’Samsara”, δύο από τα καλύτερα τραγούδια του δίσκου. Η φωνή του Δημήτρη, είναι σε εξαιρετικό επίπεδο, βγάζοντας άνετα όλα τα high-pitched φωνητικά του live. ‘’A Tyrannous Revolt” και ‘’Vaguely Decoded”, για τη συνέχεια και οι πρώτες σειρές επιδίδονται σε ασταμάτητο headbanging.
Η θεατρικότητα, αναπόσπαστο μέρος στα live της μπάντας. Πολύ καλή χημεία, μεταξύ των μελών, αποδίδοντας τρομερά το heavy/speed metal που παίζουν. Ακολουθούν τα ‘’En Cina Del Mal” και ‘’Sutratma”, δύο κομμάτια από το ντεμπούτο άλμπουμ τους. Το κοινό ξεσηκώνεται για τα καλά, πλέον, και το group καταχειροκροτείτε σε κάθε του ενέργεια. Η συνέχεια ανήκει στο ‘’Necropia”. Ένα από τα καλύτερα τραγούδια του ‘’Beyond Celestial Echoes”. ‘’Master of A Darker Light”, και το Temple παίρνει φωτιά.
Τα τελευταία δύο κομμάτια, είναι και τα μεγαλύτερα σε διάρκεια και ίσως για αυτό χρησιμοποιήθηκαν για το κλείσιμο του live. ‘’Amarnas Reign” και το επικό, ‘’The Glass”, από το νέο δίσκο. Ο ήχος, ήταν πλέον σε υψηλά στάνταρ, χωρίς το παραμικρό πρόβλημα. Εδώ που τα λέμε, η εμφάνιση της μπάντας, θα επισκίαζε όποιο θεματάκι και να υπήρχε. Μία ακόμη εξαιρετική εμφάνιση, που χειροκροτήθηκε ζεστά από το κόσμο.
Setlist:
Eternal Solstice
Samsara (L.C.E)
A Tyrannous Revolt
Vaguely Decoded
Encima Del Mal
Sutratma (L.C.E)
Necropia
Master of a Darker Light
Amarnas Reign (L.C.E)
The Glass
Ο κόσμος, φανερά χαρούμενος, άρχισε να αραιώνει λίγο μετά τις 00:30. Προς τιμήν τους, οι μπάντες είχαν στήσει πηγαδάκια, με το κοινό, με θέμα το σημερινό live. Αυτή η ενέργεια, δείχνει τη σημασία που έχει για τα group, η άποψη των θεατών, καθώς είναι αυτοί που τους τροφοδοτούν. Προσωπική μου άποψη, η ελληνική metal σκηνή, χρειάζεται περισσότερα τέτοια live, για να ανέβει ακόμα πιο πολύ.
Πέρα από τις τεράστιες δυνατότητες των Sacral Rage, και το ελπιδοφόρο μέλλον των Stygian Oath, τρομερή εντύπωση, μου προκάλεσαν οι Saboter, και για τις μεστές ερμηνείες τους, αλλά και για τη σκηνική τους παρουσία. Οι πολύ καλές κριτικές που δέχονται, για το νέο τους άλμπουμ, φαίνεται ότι παίρνουν σάρκα και οστά, με αυτή την εμφάνιση τους.
Η επιστροφή στο σπίτι, με βρίσκει υπό τους ήχους του ‘’Beyond Celestial Echoes”, των Sacral Rage, και την ανάμνηση αυτής της εξαιρετικής βραδιάς. Μίας βραδιάς, όπου οι τρείς μπάντες, τη μετέτρεψαν σε heavy metal ολοκαύτωμα. Ευχή όλων μας, να ζούμε συνεχώς τέτοιες βραδιές και ακόμα καλύτερες..
Φωτογραφίες: Χρήστος Λεμονής
514 
