Perturbator, The Black Capes (3/11/2018) Gagarin205

Για να πάει κανείς να δει τον James Kent να παίζει “ζωντανά” (ναι θα έχουμε αρκετά τέτοια οξύμωρα στο κείμενο) χρειάζεται κατάλληλη προετοιμασία. Λιώσιμο στον καναπέ με εκλεκτές επιλογές μέσα από τον κλασικό horror/splater/sci fi κατάλογο των 80s, ενώ από τα ηχεία παίζουν αλησμόνητοι ήρωες των synth που μεσουρανούσαν στην θρυλική δεκαετία (κι όχι μόνo) και γενικά ανάλωση του χρόνου στην βύθιση παρακολούθησης υλικού που θα μας βάλει στην κατάλληλη ατμόσφαιρα.

Στο κοινό του ανήκουν άνθρωποι που γουστάρουν όλη την γκάμα, από την καλτίλα που αποπνέουν οι ταινίες του John Carpenter μέχρι την retro αισθητική αναβίωσης των 80s που διακρίνει παραγωγές όπως το Stranger Things. Κόσμος που την βρίσκει με ηλεκτρονική και synthwave μουσική, μέχρι και σκληροπυρηνικούς μεταλλάδες.

Τέτοια εποχή πριν από ένα περίπου χρόνο ασχοληθήκαμε ξανά με τον παριζιάνο, με αφορμή την κυκλοφορία του ep με τίτλο “New Model”. Λίγοι ήταν εκείνοι που πίστευαν πως θα είχαμε την ευκαιρία να τον δούμε και από τα μέρη μας. Ακόμη λιγότεροι δε εκείνοι που πίστευαν, μετά την ανακοίνωση της εμφάνισης, πως θα γέμιζε ασφυκτικά το Gagarin205! Κι όμως…



Οι The Black Capes ήταν το σχήμα που επιλέχθηκε από την διοργάνωση για να μπει στην αφίσα κάτω από το όνομα Perturbator για να εκτελέσει το ρόλο του support σε μια έτσι κι αλλιώς ιδιόμορφη περίπτωση – σπαζοκεφαλιά για τέτοια ταιριάσματα. Αν κάποιος με ρωτούσε πάντως θα πρότεινα τον Doric, ή κάτι εφάμιλλο. Αυτό φυσικά δεν μειώνει στο ελάχιστο την αξία της μπάντας από την Αθήνα, οι οποίοι παρά την παραξενιά της φάσης, τελικά κόλλησαν όμορφα, ίσως γιαυτό ακριβώς τον λόγο.



Άλλωστε κι εκείνοι για τέρατα ήθελαν να μας “μιλήσουν”, o καθένας με τους δαίμονές του. Έχουν κυκλοφορήσει μια και μοναδική δουλειά το 2017 που φέρει τον τίτλο “All These Monsters”. Παίζουν τσαμπουκαλεμένο gothic rock και αν βαριέσαι να πατήσεις τον σύνδεσμο λίγο παρακάτω για να τους ακούσεις, προσπάθησε να φανταστείς τους The 69 Eyes να τζαμάρουν με τον Ville Laihiala των Sentenced.



Επειδή γενικά την βρίσκω απίστευτα με καλλιτέχνες όπως οι προαναφερόμενοι, το υλικό των The Black Capes δεν θα μπορούσε να με αφήσει ασυγκίνητο. Και το υποστήριξαν περίφημα, παρά τον μέτριο ήχο και το κάπως μουδιασμένο κοινό εμπρός στο οποίο έπαιξαν και το οποίο κατέκλυσε το Gagarin ευθύς αμέσως μετά την λήξη του ποδοσφαιρικού αγώνα που ήταν σε εξέλιξη εκείνη την βραδιά (λυπάμαι αλλά λόγω ποδοσφαιρικής δυσανεξίας αδυνατώ να γκουγκλάρω περισσότερες πληροφορίες σχετικά).

Πριν το live δεν τους γνώριζα και ήδη μπήκαν στην λίστα μου με τις ανακαλύψεις για περαιτέρω ψάξιμο και παρακολούθηση.



The Black Capes setlist:
Wolfchild
Sarah The Witch
New Life
Now Rise
Black Capes
We Will Never Die
Purpleheart
All These Monsters



Κάτι που δημιούργησε έναν μικρό εκνευρισμό πριν την προσέλευσή μου στο venue, ήταν το γεγονός πως δεν υπήρξε ανακοίνωση για την ακριβή ώρα εμφάνισης των σχημάτων. Στα πηγαδάκια των ανθρώπων που περίμεναν επί της Λιοσίων μέχρι της 21.00 που άνοιξε η πόρτα, αλλά και στο εσωτερικό έπειτα, απασχολούσε όχι και λίγους.

Όταν στις 21.40 ξεκίνησαν να παίζουν οι The Black Capes, τίποτε δεν προμήνυε πως ο χώρος θα γέμιζε. Μια ώρα μετά, ένα κατάμεστο Gagarin, διψασμένο για σκοτεινούς ψηφιακούς μουσικούς δρόμους, έπαιρνε ακριβώς αυτό για το οποίο είχε έρθει, πώρωση!



H γιορτή του τριγκαρισμένου ντραμ σετ βέβαια, αλλά από την άλλη σαφώς προτιμότερο να βλέπεις κι ένα αναλογικό όργανο επάνω στην σκηνή, πλάι στα synth του Kent. Εκτιμώ πως το καλώδιο που έφευγε από την υπερκατασκευή των τυμπάνων και πήγαινε πίσω από την έτερη των πλήκτρων, κατέληγε από κοινού στην κονσόλα. Κι ο λόγος που το αναφέρω αυτό είναι επειδή στα μισά περίπου του “Corrupted By Design” χάσαμε, για ενάμιση περίπου δευτερόλεπτο, εντελώς τον ήχο (μιούταρε). Σε οποιοδήποτε αντίστοιχο άλλο “rock” event στην παύση θα ακούγαμε τουλάχιστον τα τύμπανα από την σκηνή.

Το project Perturbator σχηματίστηκε το 2012. Έκτοτε έχει κυκλοφορήσει 5 άλμπουμ και 7 ep’s/singles, ενώ στις 16 Νοεμβρίου κυκλοφορεί μια συλλογή με τίτλο “B-sides and Remixes, Vol. I”, η οποία περιέχει κυρίως ακυκλοφόρητο υλικό από την synthwave περίοδο του, την οποία μετά την κυκλοφορία του “New Model” ανακοίνωσε πως εγκατέλειψε μόνιμα.



Αν και ακούσαμε σχεδόν όλο το ep (με εξαίρεση το “Vantablack”), ο Kent παρουσίασε φυσικά και κομμάτια από παλαιότερα άλμπουμ όπως το “The Uncanny Valley” του 2016 (“Neo Tokyo”, “ Venger” – με την φωνή της Greta Link σε κονσέρβα, “She Moves Like A Knife”, “Diabolus Ex Machina” και “The Cult Of 2112”), το “Dangerous Days” του 2014 (“Perturbator’s Theme”, “Future Club”, “She Is Young, She Is Beautiful, She Is Next”, “Humans Are Such Easy Prey” και “ Satanic Rites”), παραγκωνίζοντας εντελώς οτιδήποτε έχει κυκλοφορήσει πριν το 2014.

Το φωτιστικό show από την μια συνέβαλλε στην δημιουργία της ατμόσφαιρας που απαιτούσε η περίσταση, αλλά ήταν τόσες χιλιάδες οι φλασιές που δέχθηκαν τα μάτια μας μέσα στα 80 λεπτά που διήρκεσε το set, που από ένα σημείο κι έπειτα η όρασή μου ξεκίνησε να θολώνει.



Το κοινό εκστασιασμένο φώναζε σε κάθε κίνηση των χεριών του Kent ο οποίος πολύ συχνά ξεσήκωνε τους θεατές με αυτό τον τρόπο, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που από νωρίς χόρευαν στον ρυθμό των beat ενώ εντύπωση μου έκανε το γεγονός πως είδα και αρκετούς/αρκετές να επιδίδονται σε… headbanging!

Καλλιτέχνης που ενώνει ετερόκλητο πλήθος από αρκετές σκηνές, φαινομενικά αταίριαστες και ανομοιογενείς μεταξύ τους. Όλο το μυστικό κρύβεται πίσω από την μοναδική ατμόσφαιρα που αποπνέει η μουσική του, αυτό το ρετρό/φουτουριστικό κλίμα, η μυρωδιά των 80’s, το black metal παρελθόν του, η ξεκάθαρα electro/dance αισθητική του, η απροκάλυπτη λατρεία στην horror/sci fi θεματολογία, όχι πείτε μου σε πόσες περιπτώσεις τα έχετε ξαναδεί όλα συγκεντρωμένα.



Από τα ιδιαίτερα live που κρατάς φυλαγμένα στην μνήμη του μυαλού σου, σε εκείνο το ξεχωριστό συρταράκι με το αταξινόμητο περιεχόμενο…

Perturbator setlist:
Intro
Birth Of The New Model
Neo Tokyo
Future Club
She Is Young, She Is Beautiful, She Is Next
Corrupted by Design
Satanic Rites
She Moves Like A Knife
Diabolus Ex Machina
Humans Are Such Easy Prey
God Complex
Venger
Tactical Precision Disarray
Tainted Empire
(encore)
Welcome Back
Perturbator’s Theme
The Cult Of 2112

Φωτογραφίες: Πέτρος Πεταλάς (P. Elathan Photography)

Βίντεο: Γιάννης Φράγκος







669