Η Αθήνα είχε το δικό της ραντεβού με την ιστορία του punk ένα βράδυ μετά από τη Θεσσαλονίκη.
Πολύς κόσμος έσπευσε στο Academy για να παρακολουθήσει μερικούς από τους πατεράδες του αμερικάνικου punk rock, διαψεύδοντας τις δυσοίωνες προβλέψεις της, όχι ικανοποιητικής, προπώλησης.
Οι Dead Kennedys θα μπορούσε να πει κανείς πως είναι ένα από τα απωθημένα των Ελλήνων punks, άσχετα αν πλέον ο συνιδρυτής και πάλαι ποτέ frontman τους, Jello Biafra δεν έχει την καλύτερη σχέση με τους υπόλοιπους στην μπάντα. Ο αντικαταστάτης του Ron “Skip” Greer όμως, κάλυψε το κενό επάξια, “αντιγράφοντας” τον όσο μπορούσε στην τρέλα, στη χροιά, αλλά και στην πολυλογία, με την διαφορά όμως, πως αντικαθιστά την πολιτική σκέψη του Jello με μια πιο αεράτη και ειρωνική διάθεση (ενοχλούσε συνέχεια το κοινό, προσπαθώντας να το τσιτώσει).
Η έκταση όμως, των stand up διαλειμμάτων που και που καταντούσε ενοχλητική για κάποιους, που έκραζαν τον Skip. Από κει και πέρα, όλοι ήταν εκεί. Ο Peligro στα τύμπανα, o East Bay Ray στην κιθάρα και ο Flouride στο μπάσο, με δική τους σελίδα ο καθένας στην πορεία των Kennedys, καθιστώντας τη βραδιά ένα must see για τους φίλους του είδους.
Πριν όμως, εμφανίστηκαν στη σκηνή οι Panx Romana, που έχουν γράψει και αυτοί τη δική του ιστορία στον εγχώριο ελληνόφωνο χώρο, με τραγούδια-ύμνους που μας έκαναν καλή παρέα στο σχολείο (στην νεαρή μας ηλικία τέλος πάντων).
Ο Frank έκανε και αυτός μια πολιτική εισαγωγή και αρκετά ακόμη κοινωνικά σχόλια στα ενδιάμεσα των κομματιών, αλλά ξεκινώντας με το “Έλληνες” και έχοντας στην setlist τους κομμάτια σαν τα “Συναγερμός”, “Κράτος Κλειστόν”, “3 ακόρντα φτάνουν” (με τη μουσική των Ramones να πλαισιώνει τους στίχους), “Ράδιο Κατάληψη”, “Rock ‘n’ roll βοήθειες”, “Διακοπές στο χακί”, “Birdy” και άλλα ζέσταναν όσο μπορούσαν τον κόσμο που τραγουδούσε μαζί τους αδιάκοπα.
Ενημερωθήκαμε επίσης από τον Frank, πως υπάρχουν σχέδια άντλησης πετρελαίου από τα βουνά της Ηπείρου, και μετά από μία ώρα περίπου, πιστεύω πως το χειροκρότημα μας τους αντάμειψε με το παραπάνω.
Περίπου 20 λεπτά πέρασαν ώσπου να ετοιμαστεί το έδαφος για την είσοδο των Αμερικανών στη σκηνή, όπου καλοπροβαρισμένοι και έξτρα κεφάτοι, ξεκίνησαν το set τους με τα “Forward to Death” και “Winnebago Warrior”. Το κλίμα άρχισε όμως, να δυναμιτίζεται “Kill The Poor” που ανέβασε την ψυχολογία όλων των παρευρισκόμενων, προετοιμάζοντας τους για την βροχή των επιτυχιών τους στη συνέχεια.
Ο “Skip” μίλησε για την καταστροφή της μουσικής βιομηχανίας από τα mp3s και αμέσως ακούσαμε την αλλαγή του “MTV Get Off The Air” σε “Mp3 get off the web”, το οποίο έδωσε τη θέση του στο μνημειώδες “Too drunk to fuck” με τον frontman τους να κατεβαίνει στο photo pit και να μοιράζει για πρώτη φορά το μικρόφωνο.
Αντιρατσιστική η συνέχεια, αφού μετά από ένα ακόμη λογύδριο το “Nazi Punks Fuck Off” δόνησε τα ντουβάρια του Academy, αφήνοντας το “California Über Alles” να το κατεδαφίσει. Αφού έφυγαν εν συντομία, για να τηρήσουν την παράδοση του encore, επέστρεψαν με τα “Bleed For me”, “Viva Las Vegas” (για το οποίο ο Flouride σήκωσε τον γιακά του) και “Holiday in Cambodia”, ολοκληρώνοντας σε ένα ακόμη encore, με το “Chemical Warfare” που για λίγο μετατράπηκε σε “Sweet Home Alabama”.
Όσοι αποφάσισαν να μην έρθουν ελλείψει Jello, χάσανε μια πολύ όμορφη μουσική βραδιά, με πολύ καλό ήχο και μια μπάντα που παρά την ηλικία της ξέρει να τα σπάει. Ακούσαμε όλα τα SOS, γελάσαμε με τις “βλακείες” του Greer και με την τσαντίλα κάποιων συνπαρευρισκομένων που δεν άντεχαν άλλο μπλαμπλά και φύγαμε λίγο πριν τις 12 καταχαρούμενοι. Προλάβαμε και το μετρό, να πούμε!
Μπορεί πλέον στην Ελλάδα να βλέπουμε μόνο δεινοσαύρους, αλλά αν το λέει οι περδικούλα τους, όπως οι Dead Kennedys, εμένα δεν με χαλάει καθόλου!
Setlist
——–
Forward to Death
Winnebago Warrior
Police Truck
Buzzbomb
Let’s Lynch the Landlord
Jock-O-Rama
Kill the Poor
MP3 Get Off The Web
Too Drunk to Fuck
Moon Over Marin
Nazi Punks Fuck Off
California Über Alles
Encore:
Bleed for Me
Viva Las Vegas (Elvis Presley cover)
Holiday in Cambodia
Encore 2:
Chemical Warfare
Φωτογραφίες: Αποστόλης Καλλιακμάνης
624 
