Σάββατο, 28η Οκτωβρίου. Δουλειά/σχολείο δε χάνεις, μπακαλιάρο και σκορδαλιά δεν έχεις, αλλά τουλάχιστον έχεις την επιστροφή μίας από τις πιο αγαπημένες μπάντες του ελληνικού κοινού, των Fuzztones, οι οποίοι πέρασαν από το Gagarin για μία ακόμα νυχτερινή βόλτα.
Τις διαδικασίες ξεκίνησαν οι Wrinkled Suits. Έπαιξαν κομμάτια από την παρθενική τους δισκογραφική δουλειά “Suck the Gun”, δίνοντάς μας και μια μικρή γεύση από την επερχόμενη. “Little Girl”, “Risky Business” (το οποίο έκλεισε με μία σύντομη και ωραία εκτέλεση του RIff Raff των AC/DC) , “Suck The Gun” μερικά από τα τραγούδια που έπαιξαν, κλείνοντας στις 10.20 με το “Fight Tonight”. Με αρκετή rock n’roll ενέργεια, και μερικά (πάντα ευπρόσδεκτα) hit-and-miss αστειάκια κατέβαλαν μεγάλη προσπάθεια ώστε να ζεστάνουν την ατμόσφαιρα, με τη μουσική τους να έχει το καλύτερο αποτέλεσμα. Θετικό το πρόσημο, συνολικά.
Δέκα λεπτά αργότερα έρχεται η σειρά των Penny Dreadful. Πιο λιγομίλητοι, με έντονο psychobilly και alternative country ήχο, κέρδισαν την προσοχή του Gagarin που γεμίζει με σταθερό ρυθμό. “Comes a Time”, “Love Walks on a Wire”, “Eager Volunteers, “Death Blow” μεταξύ άλλων, και έκλεισαν δυναμικά και “αλήτικα” με το Lastdriveίστικο “Οver”.
Εικοσιπέντε λεπτά πριν τα φαντάσματα θα εμφανιστούν οι Fuzztones, ξεκινώντας με τo “Βlues Theme” και “Caught You Red Handed”. Κατά τη διάρκεια του “Bad News Travel Fast”, θα έχουμε την πρώτη απώλεια της βραδιάς, καθώς ο cooler than the other side of the pillow, Rudi Protrundi, έσπασε μία χορδή από τη χαρακτηριστική Vox Phantom κιθάρα του. Μην υπάρχοντας αναπληρωματική χορδή (!), την ημέρα έσωσε, προσωρινά, ο κιθαρίστας – τραγουδιστής των Wrinkled Suits, προσφέροντας τη δικιά του.
Σκοτώνοντας λίγο χρόνο με τη βοήθεια του drummer, ο Rudi κουρδίζει, οπλίζει και συνεχίζει με “Jack The Ripper”, “Hurt on Hold” και “Eyes in the Back of my Head”. O ήχος της καινούριας κιθάρας δεν ικανοποιεί ιδιαίτερα τον τραγουδιστή, που η αλήθεια είναι πως δεν αποδίδει στο 100% τον ήχο -γκαραζοθόρυβο των Fuzztones. Αυτό βέβαια δεν πτοεί ούτε το συγκρότημα, αλλά ούτε και τον κόσμο ο οποίος για ακόμα μια φορά δείχνει τη λατρεία του γι’ αυτούς.
Oι Νεοϋορκέζοι μας επιφύλασσαν και μία έκπληξη, καθώς έπαιξαν για πρώτη φορά το ολοκαίνουριο “Barking up the Wrong Tree”, το οποίο μάλιστα αφιέρωσαν στον Νίκο Τριανταφυλλίδη. “Brand New Man”, “Don’t Speak ill of The Dead”, “Plastic People”, “Be Forewarned” και πανικός για το λατρεμένο “Ward 81”. Δυστυχώς ο πανικός αυτός θα διακοπεί για λίγο, καθώς η οργή του Protrudi θα καταστρέψει για άλλη μια φορά τη χορδή της κιθάρας! Έτσι θα επιστρατευτεί αυτή των Penny Dreadfull, ελπίζοντας πως θα είναι και η τελευταία μιας και ξεμείναμε απο support μπάντες και όργανα. Η καινούρια κιθάρα θα δοκιμαστεί στα “Blackout of Gretely”, “No Friend of Mine” και “You Burn Me Up And Down”, τραγούδια από το πολύ πρώτο LP των Fuzztones, “Leave Your Mind at Home”.
Η τρίτη και μακρύτερη κιθάρα πράξη της συναυλίας θα είναι και η πιο φαζαριόζικη, καθώς τα “The Witch” και “She’s Wicked” θα μας οδηγήσουν στο απαραίτητο encore, για να επιστρέψουμε ουρλιάζοντας τα “Cinderella” και “Strychnine”.Οι Fuzztones θα μας αποχαιρετήσουν όπως ξεκίνησαν, με το “Blues Theme”.
Αρκετά διασκεδαστική συναυλία, η οποία παρά τις διακοπές για αλλαγές κιθάρας και λοιπά διάφορα, δεν έχασε το ρυθμό της. Τα support ήταν τιμιότατα και το καθένα με τον τρόπο του συνέβαλε στο να περάσουμε καλά, και οι Fuzztones ήταν αυτό που περίμενε όποιος τους ξέρει και αυτό που θα ήθελε να δει όποιος τους “γνώριζε” για πρώτη φορά. Απλώς την επόμενη (που θα υπάρξει σίγουρα, το ελληνικό κοινό απέδειξε πάλι πόσο αφοσιωμένο είναι σε αυτούς που έχει ξεχωρίσει όλα αυτά τα χρόνια) να φέρουμε και καμιά έξτρα χορδή, μην τρέχουμε πέντε λεπτά πριν κλείσει το σουπερ μάρκετ.
Photos: Cristina Alossi
533 
