Το εναρκτήριο λάκτισμα της συναυλιακής σεζόν δε θα μπορούσε να ήταν καλύτερο από μια βραδιά στο Gagarin με κύριους καλεσμένους τους περίεργους, ιδιαίτερους και μοναδικούς Black Lips εκ Ατλάντας, και ν’ ανοίγουν για αυτούς οι δικοί μας, εξαιρετικοί, A Victim of Society.
Αυτό που απέμενε ήταν μια αντίστοιχη απήχηση από πλευράς κοινού μιας και οι καλοκαιρινές διακοπές βρίσκονται εν εξελίξει για τους πολλούς Αθηναίους.
Το κοινό τελικά ανταποκρίθηκε και περί της 9:55 που βγήκαν οι A Victim of Society (παρόλο που οι πόρτες άνοιγαν κατά τις 8:00 και το event είχε ώρα έναρξης 9:00), το Gagarin έδειχνε να γεμίζει.
Το lo-fi project (πλέον) τρίο, με τους Βαγγέλη Μακρή (σε κιθάρα και φωνητικά), το Φώτη Ντούσκα (κιθάρα) και τον νεοφερμένο Παντελή Καρασεβδά στα τύμπανα, μας εισήγαγαν στο underground, industrial και psych – φασαριόζικο – rock ‘n’ roll σκηνικό τους.
Για όσους δε τους είχαν ξαναδεί ζωντανά ήταν μια αποκάλυψη κι ακούστηκαν θετικότητα σχόλια για την όλη παρουσία τους, ακόμα κι από αρκετούς τουρίστες που παρευρέθησαν το βράδυ της Πέμπτης στη Λιοσίων στην καλοκαιρινή Αθήνα. Έκπληξη προκάλεσε η ‘70s φιγούρα του Oakley Munson (drummer των Black Lips) που στάθηκε με τη μεγαλοπρεπή αφάνα του, για λίγη ώρα στις πρώτες γραμμές της αρένας, δείχνοντας να απολαμβάνει τους A Victim of Society.
Ο ήχος της μπάντας εξαιρετικός, η συνοχή των μελών επί σκηνής εξίσου καλή κι ο κάθε ένας ξεχωριστά έκλεβε με τον τρόπο του την παράσταση, ενώ η προσθήκη του Παντελή Καρασεβδά που χτυπήθηκε ανελέητα στα τύμπανα τους ανέβασε επίπεδο. Εκτέλεσαν συνθέσεις από όλη τους τη δισκογραφία για περίπου 35 λεπτά από το “Attention Whore”, το “The Quick and the Dead”, το “Liar”, το “Potential Mental Patient” και το “Freaktown”, εναλλάσσοντας με μαεστρία τα μέτρα από δύο σε τέσσερα και βάλε σε μια επαναλαμβανόμενη λούπα, όντας ένα ιδανικό opening, παρόλο που είχα αμφιβολίες για κάτι τέτοιο, θεωρώντας τους ως κάπως παράταιρους για τους Black Lips. Τελικά (κι ευτυχώς) με διέψευσαν.
Κατά τις 10:55 έκαναν την εμφάνισή τους επί σκηνής οι θρυλικοί κι αγαπημένοι Black Lips. Ο Cole Alexander μας καλωσόρισε με ένα “Γεια σου” και το σχεδόν γεμάτο Gagarin τους υποδέχτηκε θερμά για άλλη μια φορά στην Αθήνα.
Το τι ακολούθησε σε ένα βαθμό αναμενόμενο. Χαρτιά υγείας να πετάγονται στο κοινό από το crew της μπάντας προς το κοινό αλλά και πάνω στο stage, να επιστρέφονται στην σκηνή και τυλίγονται όλοι, ένα αγκίστρι με ένα τσαμπί μπανάνες να προβοκάρει και να παρενοχλεί, η rockabilly περσόνα του Jared Swilley με το “McCartney” μπάσο του Höfner 500/1, να δίνει το σύνθημα, ο Cole Alexander (χρόνια συνοδοιπόρος του) να ακολουθεί, ενώ η μόνιμη πλέον, ψιλόλιγνη Zumi Rosow στο σαξόφωνο να έχει δέσει άψογα στη ψυχεδελική, γκαράζ και πανκ συνάμα παράσταση της “αλλοπαρμένης” αυτής μπάντας.
Από το νέο, εξαιρετικό τους album, ξεχώρισαν “Squatting in Heaven” , “ Occidental Front ” και το προσωπικό μου αγαπημένο “Wayne”, ενώ το setilist τους έκανε ένα 60λεπτο πέρασμα από όλη την πορεία τους. Τα “Can’t Hold On”, “Raw Meat”, “Sea of Blasphemy”, “Modern Art”, “Crystal Night”, “Family Tree”, “Funny”, “Dirty Hands”, ενώ στο “O Katrina!” λίγο μετά τη μέση, στο “Psychotic Reaction” (των Count Five) και στα “Hippie, Hippie, Hoorray” και “Punk Slime” που έκλεισαν, το κοινό έδειξε πόσο καλά περνάει με κάποια χαλαρά pit να ανεβάζουν θερμοκρασία και διάθεση!
Αν η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, ως λένε, τότε αν κρίνουμε από αυτό το πάρτι – συναυλία που στήθηκε στο Gagarin με τα σκήπτρα στους Black Lips , τότε η συναυλιακή χρονιά προμηνύεται πάρα, μα πάρα πολύ δυνατή!
Photos: Γιώργος Αργυρόπουλος
447 
