TOP 20 2016

Μπορεί το 2016 να “πήρε” αρκετούς μαζί του, παράλληλα όμως έδωσε μια μεγάλη ποικιλία καλών δίσκων. Ύστερα από τις προσωπικές επιλογές του κάθε συντάκτη, το Rockway Crew, μέσα από εκατοντάδες νέα album, επέλεξε τα δικά του αγαπημένα για το 2016 και σας τα παρουσιάζει παρακάτω…

20.ULVER: “ATGCLVLSSCAP”

“Οι Ulver καταφέρνουν να αιχμαλωτίσουν το πραγματικό ambience (ατμόσφαιρα χώρου) που επικρατεί στις ζωντανές τους εμφανίσεις και με τέτοιο στιλ που σίγουρα, σε κάποιες δεκαετίες θα θεωρούνται “κλασική μουσική”…” (Δημήτρης Μαρσέλος)

19.SUFFOCATE FOR FUCK SAKE: “In My Blood”

“Το καλύτερο θεατρικό album για το 2016. Μια εικαστική προσωποποίηση της ελεγείας και της αποστροφής σε συναισθηματικές ασφάλειες και αναίμακτες συνέπειες. Εδώ πονάς.” (Ιορδάνης Κιουρτσίδης)

18.MESHUGGAH: “The Violent Sleep of Reason”

“Τίποτα λιγότερο λοιπόν από ολοκληρωτισμό σε πλήρως αποστεγανοποιημένα πλαίσια που δύσκολα μπορείς να τη χαρακτηρίσεις χωρίς γενικολογικές ταμπέλες…” (Ιορδάνης Κιουρτσίδης)

17.ROTTING CHRIST: “Rituals”

“Leaders not followers, με την πλήρη έννοια. Ακόμη και ο Ιησούς θα σας έδινε το χέρι!” (Ιορδάνης Κιουρτσίδης)

16.TREES OF ETERNITY: “Hour Of The Nightingale”

“Και να θυμάσαι, δαγκώνει, ξεσκίζει σπλάχνα, δεν το συνιστώ με τίποτα, κοκκινίζει μάτια…” (Ιορδάνης Κιουρτσίδης)

15.DILLINGER ESCAPE PLAN: “Dissociation”

“Θα μπορούσαμε να γράφουμε βιβλία για την μαεστρία που οι The Dillinger Escape Plan καταφέρνουν να εναλλάσσουν ρυθμούς και ιδέες και τον τρόπο που καταφέρνουν να δημιουργούν συνθέσεις που ενώ κατατάσσονται στα όρια της υπερβολής, σου καρφώνονται στο μυαλό και αρχίζεις κι αντιλαμβάνεσαι τον κόσμο της μουσικής με διαφορετικό μάτι.” (Νίκος Τόλης)

14.MONO: “Requiem For Hell”

“Οι Mono αποδεικνύουν για μια ακόμη φορά πόσο μεγάλη μπάντα είναι, δημιουργώντας ένα μουσικό ταξίδι αναδεικνύοντας όλο το φάσμα των συναισθημάτων που μπορεί να βιώσει κάποιος κατά την διάρκεια της ακρόασης του “Requiem for Hell”. Συνοδοιπόροι εμείς, βουβοί με κλειστά ματιά, αφήνοντας την μουσική να ξεστομίσει τις πιο μύχιες σκέψεις μας…” (Όλγα Καραγιαννάκη)

13.VEKTOR: “Terminal Redux”

“Το “Terminal Redux” είναι ένας πλήρης, χορταστικότατος δίσκος καθαρής Τέχνης, ένα ελιξίριο νεότητας κάθε βάρβαρου ενστίκτου που μπορείς να διαθέτεις εντός σου. Η μπάντα εξελίσσει την αγαπημένη αυτή εικαστική thrash φόρμα, αποστομώνει με τον διάσπαρτο υποβόσκοντα λυρισμό της, αποστεγανοποιώντας τις συναισθηματικές απολήξεις που ίσως θα περίμενες, συμπλέκοντας την ποίηση με την ακρότητα…” (Ιορδάνης Κιουρτσίδης)

12.OPETH: “Sorceress”

“Ο Akerfeldt, φύσει και θέση ηγέτης και ακρογωνιαίος λίθος του σχήματος από τις απαρχές τους, παρέα με τον σταθερό πλέον κορμό των Martin Axenrot (drums), Fredrik Akesson (κιθάρα), Joakim Svalberg (πλήκτρα) και Martin Mendez (μπάσο), για έναν ακόμη δίσκο δείχνει την ανάγκη του για επαναπροσδιορισμό του ήχου τους με ταυτόχρονη διατήρηση αρκετών στοιχείων του πρότερου μουσικού DNA τους και όπως είναι φυσικό ως de facto leader δίνει τις ανάλογες κατευθύνσεις στους υπόλοιπους….” (Τάσος Ποιμενίδης)

11.RUSSIAN CIRCLES: “Guidance”

“Σε ό,τι αφορά τη συνοχή των κομματιών, η επιλογή έχει γίνει απολύτως μαεστρικά ώστε να μην κουράζει τον ακροατή. Οι συνθέσεις και η παραγωγή είναι ένα υγρό όνειρο. Γενικά το νέο πόνημα των Russian Circles ρέει τόσο όμορφα που μπορείς να το ακούς σε λούπα με τις ώρες, σε αντίθεση με τα περισσότερα post-rock album…” (Κώστας Κασκάνης)

10.DARK TRANQUILLITY: “Atoma”

“Οι σπουδαίοι σουηδοί βρίσκονται σε άλλη ρότα αλλά το νέο album τους είναι αξιοπρεπέστατο. Περιέχει μεγάλες δόσεις ρομαντισμού, στέκεται άνετα απέναντι στο παρελθόν της μπάντας, είναι πολύ καλύτερο από το “Construct” που προηγήθηκε αλλά δεν το θεωρώ κι εξελικτικό βήμα…” (Ιορδάνης Κιουρτσίδης)

09.NEUROSIS: “Fires Within Fires”

“Δεν τους θεωρώ απλά ένα ακόμη φοβερό συγκρότημα αλλά ένα μουσικό φαινόμενο, ένα Jung-ικό αρχέτυπο που έχει πάρει ηχητική μορφή και μιλάει κατευθείαν στο ερπετοειδές κομμάτι του μυαλού και έχει σημαδέψει όχι μόνο εμένα σαν άτομο, αλλά και ό,τι θεωρείται εναλλακτική μουσική, σκληρή και μη…” (Αλέξης Δρυμιώτης)

08.TESTAMENT: “Brotherhood Of The Snake”

“Οι Testament δεν έχουν αλλάξει στιλιστική ρότα, η βάση τους είναι όπως πάντα το thrash metal αλλά αυτή τη φορά άφησαν τη θηριώδη, death πτυχή τους στην άκρη και επέλεξαν να μπολιάσουν το συμπαγές όσο και δυναμικότατο thrash τους με μεγάλες δόσεις κλασσικού heavy metal…” (Ιορδάνης Κιουρτσίδης)

07.METALLICA: “Hardwired To… Self-Destruct”

“Θες γρήγορους thrashy ρυθμούς; Θες καθαρό και στακάτο heavy metal; Θες εγκεφαλική κιθαριστική εξέλιξη, δίχως όμως περιπλοκότητες και φιοριτούρες; Θες την αλητεία της περιόδου “Load”; Θες την εύπεπτη ποιότητα του ομώνυμου δίσκου; Από όλα έχει ο ηχητικός μπαξές του “Hardwired… To Self-Destruct” και για τον γράφοντα, το album είναι σαφέστατα καλύτερο από ό,τι περίμενε και σίγουρα μια πολύ ενδιαφέρουσα προσθήκη στην καριέρα των Metallica, η οποία θα χρειαστεί μερικές ακροάσεις προκειμένου να αποκαλύψει όλες τις πτυχές της…” (Στέφανος Στεφανόπουλος)

06.FATES WARNING: “Theories Of Flight”

“Το όνομα που σημάδεψε επαναληπτικά το μουσικό παρελθόν με την ικανότητα να μεταφέρει ενδόμυχες, προσωπικές διαδρομές και καταστάσεις σε χιλιάδες μακρινές ζωές με τη σφραγίδα της ταύτισης, συνεχίζει να παρεμβαίνει με την ίδια βαρύτητα στον ψυχισμό μας. Οι Fates Warning επιστρέφουν έγκαιρα χωρίς να επαναλάβουν το προηγούμενο μεγάλο κενό απουσίας και διευρύνουν τη θέα από το οροπέδιο του “Darkness In A Different Light”…” (Γιώργος Γεωργίου)

05.ANAAL NATHRAKH: “The Whole Of The Law”

“Συναισθηματική λύτρωση δια μέσω ηδονικού ηχητικού βασανισμού. Μεγαλειώδες album. Ένα αριστούργημα που ίσως και να μην μπορέσουν να ξεπεράσουν ποτέ. Ασφαλέστατα η καλύτερη δουλειά τους. Με κλειστά τα μάτια οι σκατόψυχοι, δεν το συζητώ. Ίσως ο μεγαλύτερος αντιστερεοτυπικός μου έρωτας για φέτος.” (Ιορδάνης Κιουρτσίδης)

04.ORANSSI PAZUZU: “Varahtelija”

“Ψυχεδελικό, με tribal πινελιές, τελετουργικά groove, άρτια κιθαριστική δουλειά και άψογες συνθέσεις, στα 70 περίπου λεπτά που διαρκεί, το “Värähtelijä” αναμιγνύει black metal, 70s ψυχεδέλεια, progressive rock και αποδεικνύει για μια ακόμη φορά ότι για να παίξεις ψαγμένο μαυρομέταλλο δεν χρειάζεσαι πολύ φιοριτούρα, μπλα μπλα και γαρδένιες…” (Αλέξης Δρυμιώτης)

03.DEFTONES: “Gore”

“Οι χαμηλοκουρδισμένες κιθάρες του Carpenter στο καυστικό “Acid Triangle”, που διαδέχεται το opening track, δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από αυτές των Paradise Lost, αλλά με τη σειρά τους κάνουν πάσα σε ένα άκρως επεξεργασμένο ορυμαγδό παραμορφωμένων φωνητικών και ηλεκτρονικών ήχων.To δεύτερο single του δίσκου, “Hearts/Wires” πάει να αντικαταστήσει το ταξιδιάρικο “Rosemary” από τον προηγούμενο δίσκο, ενώ αλλού το “(L)Mirl” ακούγεται σαν φουτουριστικό θέμα από western του Ταραντίνο. Το εισαγωγικό riff του “Pittura Infamante”, δυσφημιστικό πορτραίτο εις την ιταλική, φέρνει στο νου πιο παραδοσιακές metal/rock φόρμες, ενώ το σοκαριστικό, για την  ιστορία της μπάντας, solo του θεού Jerry Cantrell, στο “Phantom Bride”, παιχνιδίζει απίστευτα με τη φωνή του Chino Moreno, ο oποίος είναι ο αδιαφιλονίκητος πρωταγωνιστής του δίσκου…” (Καλλίνικος Ρήδας)

02.CULT OF LUNA & JULIE CHRISTMAS: “Mariner”

“Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο δίσκος αυτός είναι η post/sludge εκδοχή του King Kong vs Godzilla, μια σύγκρουση μεγαθηρίων προς τέρψιν του ακροατή. Εκπλήξεις δεν υπάρχουν, το άλμπουμ ακούγεται αναμενόμενα απολαυστικό, πέντε κομμάτια μεγάλης διάρκειας όπου τα post στοιχεία συναντάνε σκληρές sludge κιθάρες, διαστημικά πλήκτρα, σκισμένα (αλλά όχι μόνο) φωνητικά από τα παλικάρια των CoL και πάνω από όλα αυτά η Julie Christmas επιβάλλεται με τα χαρακτηριστικά Katie Jane Garside goes metal φωνητικά της.” (Αλέξης Δρυμιώτης)

01.GOJIRA: “Magma”

“Η τέχνη των Gojira αποσκοπεί στο να σκοτώσει κάθε βολικό ψεύδος που προσδίδει εφήμερη συναισθηματική ασφάλεια. Γύμνια, απομυθοποίηση, απελπισμένος ρομαντισμός, η διάχυτη αίσθηση της απώλειας. Σίγουρα το πλέον ακατάλληλο άκουσμα για παρέα. Music for empty rooms στην ολότητά της, με συντροφιά ό,τι ψυχοτρόπο (υλικό ή άυλο) διαθέτει η ψυχή σου. Που για να λέμε την αλήθεια, θα πρέπει να τη θέσεις σε αμυντική στάση απέναντι σ’ αυτό το album. Αν σε πετύχει σε συμβατό πνεύμα, θα κάνει τα σπλάχνα σου να δακρύσουν όλη τους την πίσσα…” (Ιορδάνης Κιουρτσίδης)

συν 5 αναπληρωματικά…
AND ALSO THE TREES: “Born Into The Waves”
OATHBREAKER: “Rheia”
DEVIN TOWNSEND: “Transcendence”
ZEAL AND ARDOR: “Devil Is Fine”
PLANET OF ZEUS: “Loyal To The Pack”

Πατήστε εδώ για να δείτε την αναλυτική λίστα των συντακτών…

463