Είναι σπάνιες οι περιπτώσεις όπου μπάντες εντελώς εκτός του rock-metal φάσματος, αγκαλιάζονται από το rock-metal κοινό και οι Wardruna είναι μία από αυτές.
Με αφορμή τη συναυλία τους το ερχόμενο Σάββατο, ας κάνουμε μία αναδρομή στην πλούσια (παρά το νεαρό της ηλικίας του σχήματος) πορεία τους.
Δημιουργηθέντες το 2003 από τους Einar Selvik, Gaahl και Lindy Fay Hella, επεδίωξαν τη δημιουργία μουσικής βασισμένης στην παγανιστική παράδοση των Σκανδιναβών. Στη μουσική τους συναντάμε, μεταξύ άλλων, φλάουτα, τύμπανα από δέρματα ζώων, λύρα, κέρας τράγου, παραδοσιακά Σκανδιναβικά όργανα, ακόμα και ήχους από κλαδιά και πέτρες, καθώς και πολύ ιδιαίτερη χρήση της ανθρώπινης φωνής.
Η δισκογραφική τους πορεία ξεκίνησε 6 χρόνια μετά τη δημιουργία της μπάντας, το 2009, με το πρώτο μέρος της τριλογίας “Runaljod” (Ποίημα Ρούνων), το “Runaljod-gap var Ginnunga” (εν αρχή ην το Χάος). Όπως προδίδει ο τίτλος, πρόκειται για την ιστορία της Γένεσης του κόσμου, με μεταφορές που χρησιμοποιεί για αυτήν η Σκανδιναβική μυθολογία. Ο δίσκος, δημοσιευμένος μέσω της Indie Records, απέσπασε εξαιρετικές κριτικές παρά το “τολμηρό” του ήχου του και κομμάτια του δίσκου εμφανίζονται στην πολύ δημοφιλή σειρά “Vikings”.
Προσωπικά highlights του δίσκου: “Hagall”, “Heimta Thurs”.
Την ίδια χρονιά, ακολουθεί και η πρώτη live εμφάνιση του σχήματος, σε ένα μέρος που δεν είχε επιτραπεί ποτέ στο παρελθόν εμφάνιση μουσικών: στο Vikingskipshuset, ένα μουσείο με θέμα τα πλοία των Vikings στο Oslo.
Μέχρι τον επόμενο δίσκο θα μεσολαβήσουν 4 χρόνια, στα οποία η μπάντα θα διατηρήσει ενεργή παρουσία σε διάφορα φεστιβάλ εναλλακτικής μουσικής. Ο δεύτερος, και τελευταίος που θα κυκλοφορήσει από την Indie Records, δίσκος ονομάζεται “Runaljod-Yggdrasil”(το Δέντρο της Ζωής), μπαίνει θεματολογικά σε πιο φιλοσοφικά μονοπάτια, ενώ οι συνθέσεις γίνονται πιο σκοτεινές και πομπώδεις.
Περίπου ένα χρόνο μετά από την κυκλοφορία, ο Gaahl θα αποχωρήσει οικειοθελώς από τη μπάντα, με φιλικούς όρους από αμφότερες πλευρές. Οι Wardruna σαν σύνολο ωστόσο, σε καμία περίπτωση δεν πτοούνται, ο Einar επισήμως συνεργάζεται με τον Trevor Morris για τα soundtracks του “Vikings” και θα βρεθούν να παίζουν ως main acts, σε φεστιβάλ όπως το Roadburn.
Highlights του δίσκου: “Rotlaust Tre Fell”, “Fehu”, “Naudir”, “Helvegen”, αν και θεωρώ ολόκληρο το δίσκο “διαμάντι”!
Το τέλος της τριλογίας Runaljod, έρχεται να δώσει ένα θέμα πολυαγαπημένο στο metal κοινό, που δεν είναι άλλο από το “Ragnarok” (Αποκάλυψη). Το “Runaljod-Ragnarok”, κυκλοφορεί το 2016 και είναι το πρώτο πόνημα της μπάντας που θα κυκλοφορήσει από την προσφάτως δημιουργημένη “By Norse”, της οποίας ηγείται ο ίδιος ο Einar.
Καθότι πρόκειται για το τέλος της τριλογίας, θα έλεγα ότι είναι ίσως ο πιο μελαγχολικός και απόκοσμος δίσκος, με πιο λιτές μελωδίες και αργούς ρυθμούς κατά κύριο λόγο. Ωστόσο, αντί για καταστροφή και θάνατο, σου αφήνει στο τέλος ένα αίσθημα ελπίδας.
Προσωπικά αγαπημένα: “Tyr”, “Raido”, “Odal”.
Φτάνουμε κοντά στο σήμερα λοιπόν, η μπάντα έχει εδραιωθεί σαν όνομα με sold-out συναυλίες ανά τον κόσμο, η τριλογία “Runaljod” έχει ολοκληρωθεί και μένει η απορία των οπαδών, για το ποια θα είναι η συνέχεια για το σχήμα μετά από ένα τέτοιο έπος. Η απάντηση έρχεται αργά το 2018 με το “Skald” (τροβαδούρος). Ο τίτλος απόλυτα αντιπροσωπευτικός, καθότι σε αυτόν ο Einar μιμείται έναν τροβαδούρο της αρχαίας Σκανδιναβίας, με χρήση αποκλειστικά της φωνής του και ενίοτε μιας λύρας.
Πρόκειται για μία εξαιρετικά τολμηρή κίνηση, καθώς οι Wardruna έχουν συνηθίσει το κοινό τους σε πιο μεγαλοπρεπείς συνθέσεις. Αλλά εδώ, ο Einar δείχνει ότι ο σκοπός του δεν είναι να ικανοποιήσει αυτό που θέλει το κοινό, αλλά να δώσει το στίγμα του στην σύγχρονη κατανόηση της αρχαίας ιστορίας και παράδοσης.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα σχήματα της σύγχρονης μουσικής και ανυπομονώ τόσο για τις μελλοντικές κυκλοφορίες, όσο και για να δω το show τους από κοντά.
566 
