Είναι κάποια συγκροτήματα που αν και άξιζαν περισσότερο θαυμασμό δεν μπόρεσαν να τον κατακτήσουν, μένοντας υπό τη σκιά μεγαθηρίων όπως οι Metallica και οι Slayer.
Ένα από αυτά είναι σίγουρα οι Metal Church που δημιουργήθηκαν στο San Fransisco, αλλά γρήγορα σπίτι τους έγινε η Washington, όπου για λίγο εμφανιζόντουσαν με το όνομα Shrapnel. Σύντομα, αναγεννήθηκε η “εκκλησία” και χύθηκε στους δρόμους προσηλυτίζοντας κόσμο για χάρη του heavy metal. Ο δυναμικός τρόπος με τον οποίο έπαιζαν τη μουσική αυτή, τα ξυραφένια και σκληρά riffs, οι γρήγορες ταχύτητες τους, ενέπνευσαν ιδιαιτέρως το αναδυόμενο ιδίωμα thrash metal, και πλέον θεωρούνται μια από τις γέφυρες που συνδέουν το heavy με το thrash metal (η άλλη είναι οι Overkill).
Οι Kurdt Vanderhoof (ο μόνος που παραμένει ως και σήμερα) και Craig Wells στις κιθάρες, στο μπάσο ο Duke Erickson, στα τύμπανα ο Kirk Arrington και στα φωνητικά ο David Wayne ήταν η πρώτη σύνθεση του συγκροτήματος που μπήκε στο studio με παραγωγό τον Terry Date (Overkill, Slipknot, Pantera, Soulfly και πάρε να έχεις) για την ηχογράφηση του ομώνυμου ντεμπούτου τους.
To “Metal Church” πούλησε 70.000 αντίτυπα τυπωμένα στην ανεξάρτητη Ground Zero Records το 1984, και σύμφωνα με λεγόμενα του Wayne, οι Metallica επέμεναν να λένε για αυτούς στην Elektra, η οποία τους πρόσφερε συμβόλαιο και επανατύπωσε το album το 1985. Στο εξώφυλλο φαίνεται μια κιθάρα κολλημένη πάνω σε έναν σταυρό και οι κριτικές που απόσπασε ήταν θριαμβευτικές, ανεβάζοντας στα ύψη τις πωλήσεις. Το album κλείνει με μια διασκευή στο “Highway Star” των Deep Purple.
Αφού η Elektra επανεκδίδει το ντεμπούτο τους, οι Metal Church μπαίνουν και πάλι στο studio με παραγωγό τον Mark Dodson (Anthrax, Suicidal Tendencies) αυτή τη φορά και το “The Dark” αφιερώνεται στον Cliff Burton που έχασε δραματικά τη ζωή του εννιά μήνες πριν την κυκλοφορία του. To album αυτό σκίζει στις πωλήσεις, πράγμα που οφείλεται εν μέρει στη συχνότητα προβολής του video clip του “Watch the Children Pray” στο MTV, αλλά και στο γεγονός πως οι Metal Church περιόδευσαν με τους Metallica, Anthrax, αλλα και με τον King Diamond.
To πρώτο κομμάτι του δίσκου “Ton of bricks” ακούγεται στην ταινία “No Man’s Land” με τον Charlie Sheen και ο δίσκος έμεινε στη θέση 92 του Billboard 200 και 23 εβδομάδες!
Αμέσως μετά την κυκλοφορία του “The Dark”, ο Vanderhoof σταμάτησε να εμφανίζεται ζωντανά με το συγκρότημα, και αντικαταστάθηκε αρχικά από τον Mark Baker και αργότερα από τον John Marshall, αλλά συνέχιζε να συνθέτει κομμάτια για τους Metal Church. Και ας μην έφτανε αυτό, ο Wayne αφήνει την μπάντα και στη θέση τους έρχεται ο τραγουδιστής των Heretic, Mike Howe. O Wayne έφτιαξε τους Reverend μάλιστα, με τους υπόλοιπους Heretic.
Το 1989 κυκλοφορεί ο τρίτος και τελευταίος δίσκος της μπάντας μέσω της Elektra Records, με τίτλο “Blessing in Disguise”. Σύμφωνα με τον μπασίστα των Flotsam and Jetsam, Michael Spencer, ο δεύτερος δίσκος τους είχε σκοπό να βγει με αυτό το όνομα, αλλά όταν ο Spencer έφυγε από το συγκρότημα παραχώρησε τον τίτλο στους Metal Church, που τον κυκλοφόρησαν εννιά μήνες μετά το “No Place for Disgrace”.
Στην παραγωγή κάθεται και πάλι ο Terry Date, ενώ αρκετοί έγραψαν πως έχουμε να κάνουμε με τον σπουδαιότερο album των Metal Church. To “Blessing in Disguise” (1989) εισέρχεται και πάλι στο Billboard 200, στη θέση 75 αυτή τη φορά, όπου παραμένει για 15 εβδομάδες. Στα πλαίσια της προώθησης του θα περιοδεύσουν με τους W.A.S.P. και τους Saxon.
Δυο χρόνια αργότερα βγαίνει στα ράφια των δισκοπωλείων, μέσω της Epic Records, το τέταρτο ολοκληρωμένο album των Αμερικανών, “The Human Factor”, το οποίο όμως διχάζει κοινό και μουσικοκριτικούς και τελικά, είναι το λιγότερο επιτυχημένο εμπορικά ως εκείνη τη στιγμή. Στο δρόμο θα συναντήσουν τους Motorhead, Judas Priest, Alice Cooper και φυσικά τους φίλους τους Metallica.
To 1993 έρχεται το “Hanging in the Balance” μέσω της Mercury Records, με τους Kenny Laguna (Joan Jett) και Paul O’Neil (Savatage) στην παραγωγή. Στο κομμάτι “Gods of Second Chance” παίζει κιθάρα ο Jerry Cantrell (Alice In Chains), όμως η συμμετοχή του μόνο γούρικη δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αφού ο δίσκος δεν τα πήγε καλά εμπορικά και μετά από λίγο καιρό η μπάντα διαλύθηκε.
H κλασική σύνθεση των Metal Church συναντήθηκε το 1998, με σκοπό να δημιουργηθεί το πρώτο live album, με τίτλο απλά “Live”. Περιέχει κομμάτια μόνο από τα πρώτα δυο albums και πάνω στις κουβέντες αποφασίζουν να συνεχίσουν ηχογραφώντας έναν νέο δίσκο. Ο Wells λόγω οικογενειακών βαρών δεν μπορεί να συνεχίσει όμως και τη θέση του παίρνει ο John Marshall, ενώ και στη θέση του drummer αντί του Arrington, κάθεται ο Jeff Wade. Το “Masterpeace” κυκλοφορεί το 1999 μέσω της Nuclear Blast (η οποία κυκλοφόρησε και το “Live”) με τον σταυρό-ηλεκτρική κιθάρα και πάλι στο εξώφυλλο, αλλά στη συνέχεια ο Wayne αποχαιρετά την μπάντα επικαλούμενος προσωπικές και καλλιτεχνικές διαφορές (σχηματίζει τους Wayne και ντεμπουτάρει με το “Metal Chruch”). Ακολουθούν και οι Wade και Erickson.
Μετά την κυκλοφορία του “A Blur in Time” (2002) με την προσωπική του μπάντα, ο Vanderhoof ξεκινάει να γράφει κομμάτια για νέο δίσκο των Metal Church. Έχοντας μείνει μονάχοι εκείνος και ο Arrington, προσλαμβάνουν τον τραγουδιστή Ronny Munroe, τον κιθαρίστα Jay Reynolds και τον μπασίστα Steve Unger σχηματίζοντας τη νέα σύνθεση των Metal Church.
To αποτέλεσμα ονομάστηκε “The Weight of the World” (2005), κυκλοφόρησε μέσω της Steamhammer/SPV, σε παραγωγή του ίδιοι του Vaderhoof. Το album αυτό δεν κατάφερε να εντυπωσιάσει τους φίλους της μπάντας, που όμως το δέχτηκαν με ικανοποίηση.
To 2006 ο Kirk Arrington αποχωρεί μετά από διάγνωση διαβήτη για να προσέξει το εαυτό του και τη θέση του παίρνει ο Jeff Plate (Savatage, Trans-Siberian Orchestra). To όγδοο album τους ονομάζεται “A Light In The Dark” και περιέχει επανηχογραφημένο το “Watch the Children Pray”, ως φόρο τιμής στον Wayne που ένα χρόνο νωρίτερα είχε πεθάνει μετά από επιπλοκές που δημιουργήθηκαν από τραυματισμούς σε τροχαίο δυστύχημα.
Για τρίτη φορά το έμβλημα σταυροκίθαρο εμφανίζεται σε εξώφυλλο τους και η μπάντα παραμένει πιστή στον ήχο που την ανέδειξε, θυμίζοντας κάποιες φορές thrash metal της δεκαετίας του 80.
O Reynolds αφήνει τον Rick Van Zandt στη θέση του στην δεύτερη κιθάρα και η μπάντα κυκλοφορεί το ένατο της album, “This present wasteland” (2008). Οι κριτικές είναι πολύ θετικές, αλλά λόγω προβλημάτων στη μέση του Vanderhoof, η μπάντα μπαίνει για μερικά χρόνια στο ψυγείο.
To 2013 με την ίδια σύνθεση, κυκλοφορεί το “Generation Nothing”.
“Generation Nothing” λοιπόν και με την ίδια σύνθεση, οι Metal Church προσφέρουν έναν πάρα πολύ καλό σύνολο 10 τραγουδιών καθαρού και τιμημένου heavy fakkin’ metal, πολύ τεχνικού, με τη σφραγίδα της μεγάλης μπάντας που πάντα ήταν οι δημιουργοί του. Με τον ήχο των τραγουδιών αποστασιοποιημένο από την power πολυφωνία μεν αλλά συνθετικά στο power ύφος των Church. Λιτός και απέριττος αλλά πάρα πολύ εύστοχος γιατί αυτή η “ησυχία” δίνει την ευκαιρία να παρακολουθήσεις τις ασυνήθιστες σημειολογικές ιδέες των Vanderhoof και Rick Van Zandt στις κιθάρες, τα πολύ καλά riffs τους (που λειτουργούσαν ανέκαθεν ως σήμα κατατεθέν τους), την καθαρά αμερικάνικη νοοτροπία στα φωνητικά του Ronny Munroe που ακούγεται πολύ θυμωμένος, χωρίς να εμπίπτει σε hardcore χουλιγκανισμούς ή στρουμφικές υψιφωνίες για οπαδούς της Μαρία Κάλλας” γράφει για το album ο Ιορδάνης Κιουρτίδης (διάβασε όλο το review εδώ https://www.rockway.gr/nees-kyklofories/item/7857-metal-church-generation-nothing).
O Munroe αφήνει την μπάντα για να βαδίζει σε άλλους δρόμους και ο Mike Howe επιστρέφει στους Metal Church μετά από 20 χρόνια. Έτσι, φτάνουμε στις 25 Μαρτίου (τυχαίο μην υψώσετε κανένα λάβαρο) 2016, όταν και το ενδέκατο album τους, “ΧΙ”, που τους βάζει μετά από πολλά χρόνια στο Billboard 200 στη θέση 57 για δυο εβδομάδες.
“Ουδεμία παρέκκλιση από το μουσικό μοτίβο που ακολουθούν εδώ και καμιά 30αριά και που εν πολλοίς όρισαν οι ίδιοι. Αξιολογότατο US heavy metal, τεχνικό, πολύ κεφάτο και διασκεδαστικό, άμεσο και καλοδουλεμένο, με καθαρότατο ήχο” γράφει και πάλι ο Ιορδάνης Κιουρτσίδης (ΕΔΩ το έχω ολάκερο https://www.rockway.gr/nees-kyklofories/item/14164-metal-church-xi).
Ήρθε λοιπόν, η στιγμή που οι Metal Church, με ηγέτη των Kurdt Vanderhoof και τους Mike Howe, Steve Unger, Rick Van Zandt και Stet Howland (ex-W.A.S.P.) στα τύμπανα, στη θέση του Jeff Plate (που ανακοίνωσε στα τέλη του Μαρτίου την αποχώρηση του), να επισκεφτούν τη χώρα μας 26 (Eightball Club, Θεσσαλονίκη) και 27 Ιουνίου (Κύτταρο, Αθήνα). (Δελτίο Τύπου).
Περιμένουν τη ζεστή μας υποδοχή, ας μην τους απογοητεύσουμε!
625 
